توضیحات
نت آتش کاروان دستگاه شور مایه سل، می و ر علی تجویدی نتنویسی نیما فریدونی
سال اجرا: ۱۳۳۷ خورشیدی
احمد جباریان نوازنده تار ساکن آلمان نیز این قطعه را در شور می آوانگاری کرده و در این‌جا قرار گرفته‌است.
آتش کاروان یکی از قطعات مشهور موسیقی ایرانی ترانه‌ای است با شعری تمثیلی از بیژن ترقی و آهنگ علی تجویدی. دلکش این ترانه را نخستین بار، در دهه ۳۰ خورشیدی خواند. این کار در دستگاه شور است. سال ۱۳۸۵ نیز کتاب آتش کاروان که مجموعه اشعار بیژن ترقی بود با حضور محمد رضا شجریان رونمایی شد.
آتشی ز کاروان جدا مانده این نشان ز کاروان به‌جا مانده
یک جهان، شرار تنها مانده در میان صحرا به درد خود سوزد، به سوز خود سازد
سوزد از جفای دوران فتنه و بلای طوفان فنای او خواهد، به سوی او تازد
من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم
با این گرمی جان در ره مانده حیران این، غم خود، به کجا ببرم؟
با این جان لرزان، با این پای لغزان ره به کجا ز بلا ببرم؟
می‌سوزم گرچه با بی پروایی می‌لرزم بر خود از این تنهایی
من همه یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم
آتشین خو هستی سوزم شعله جانی بزم افروزم
بی‌پناهی محو یاران، بی نصیبی تیر روزم
من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم
Delkash – Atashe Carvan | دلکش – آتش کاروان
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.