کتاب سوم آوای سرور بهمن فردوسی ناشر مولف
بهمن فردوسی
ناشر: بهمن فردوسی
زبان: فارسی
ردهبندی دیویی: 789.3
سال چاپ: 1396
نوبت چاپ: 2
تیراژ: 1000 نسخه
تعداد صفحات: 222
قطع و نوع جلد: رحلی (شومیز)
راز دل
استعدادهای مختلف هنری
اعتلای موسیقی
یاد روی تو
آشنای دل
با خیال تو
سراب حیرانی
دلدارمن
نوای شادی
نوگل خندان
گلرخان
ره عشق
عروسی
مونس تنهایی
دردآشنا
جدائی چرا
خدای آسمانها
شمع بی فروغ
گرم جنون
یکی بود یکی نبود
سوز پنهان
دولت مستی
فریاد
کاش میشد همیشه
سرگشتگان
تیغ زبان
الهام
دل افروز
دل آویز
دلگشا
دلنواز
نقش جهان
دلکش
دل انگیز
روح پرور
بهمن یار
روح افزا
روح بخش
پروانه
درس ویبراسیون
روح انگیز
گل افشان
صحرا
خوش الحان
زمونه
راز بقا
ساغرنگاه
جان پرور
درآمد همایون
دل شکسته
سایه
پروا
نسیم
رنگ نسیم
سحر سودای دل
آواز چهارگاه
پیش درآمد چهارگاه
دلداده
ایران من
قناریا شاد میشن
نمی خواد یاد بیاره
رویای شیرین
نگارمن
دلم تنگه
دلتنگ صبور
بدبیاری
تنها نشاط
اشعار موشح
نوای بهمن
آوای دلنواز
نوای ساز فردوسی
هنرمند
از شادی پر گیرم
شیر علی مردان
عصه نخور
قمار زندگی
دانی دانی
نیر
دنیا
بهار غم افزا
آسمون با منو و تو
دایه دایه وقت جنگه
گل اومد بهار اومد
دو کبوتر
کعبه دلها
وقتی که بیاد توام
هدیه عشق
طاووس
کبوتر
شب مهتاب
سوگند
برگشته مژگان
دریاچه نور
عروس بهار
دلم را بیخبر میبری
برو درو واکن
نیلوفر
تنگ غروبه
سکه خورشید
موسم گل
کسائی
چشمام به در
هواخواه
بی ستاره
عروس
بی غم
کرشمه
رنگ قزاقی
رنگ اردبیلی
دلشاد
بنفشه
شاداب
خدای ما کریمه
گل ناز
شالاخو
بیات زند
گیلکی
دلبران
نامهربونی
محلی بیرجندی
آمد نوبهار
نمیشه
رنگ شور
رنگ ابوعطا
رنگ بیات ترک
رنگ افشاری
رنگ دشتی
رنگ سهگاه
رنگ چهارگاه
رنگ همایون
رنگ بیات اصفهان
رنگ ماهور
جان مریم
ساقی
کلاغ پر
شادزی
ساز سلو
چهارمضراب دشتی
شکوفه ها
شن داغ
نتایج جستجوی «سه تار»
کتاب اول آوای سرور بهمن فردوسی
کتاب اول آوای سرور بهمن فردوسی انتشارات رهام
آوای سرور1 : قابل اجرا با سازهای مختلف برای فراگیران و
خاطره پردازان
بهمن فردوسی
ناشر: رهام
تاریخ نشر: اسفند، 1395
تعداد صفحه: 176
قطع کتاب: رحلی
وزن: 410 گرم
فهرست:
رنگ شور
گل گندم
رنگ شوشتری
ریزه ریزه
رنگ مات
شاطری
بابا کرم
رنگ اصفهان
اپرت
برف میاد
دختر شیرازی
آبادانی
آذربایجانی
افسانه آشنا
رنگ ماهور
رنگ کردی
ترنم
رنگ سهگاه
رنگ اصفهان
شادمانه
رنگ افشاری
رنگ کردی
رنگ بیات ترک
گل صحرایی
ملا ممدجان
پیش درآمد سهگاه
چهارمضراب معروف
عروس آسمون
مازندرانی
درآمد شور
مبارک باد
روناک
پاچ لیلی
بویر احمدی
عزیز جون
سیمای جان
شاه داماد
کلاغها
گلچهره
چادرزری
بندر
بارون بارونه
لیلی منال
گل انار
لب کارون
آسمان آبی
نامزدی
امید زندگی
دل آزرده
ترانه من
بی قرار
آرزو
گل پامچال
شعله سرکش
لاله آتشین
باید فراموشت کنم
جان مریم
ازتو گله دارم
سرود ای ایران
همنوازی
نت مرا ببوس مجید وفادار
این فایل شامل نت مرا ببوس برای تار . سهتار . ویولن . کمانچه . پیانو . گیتار و همه ی سازها می باشد. ضمنا نت مرا ببوس تنظیم اردوان کامکار هم برای سنتور در این مجموعه وجود دارد.
این نت در مد مینور مایههای سل، دو، ،می، فا و ر تهیه شدهاست.
نت مرا ببوس مجید وفادار شعر حیدر رقابی هاله خواننده حسین گلنراقی ویگن
مرا ببوس
مرا ببوس نام تصنیفی است که با صدای «حسن گلنراقی»، شعری از «حیدر رقابی» و آهنگی از «مجید وفادار» اجرا شد. این تصنیف در آواز اصفهان، همراه با ویولن «پرویز یاحقی» و پیانوی «مشیر همایون شهردار» از ترانههای ماندگار موسیقی ایرانی است.
شعر «مرا ببوس» در مجموعه شعری از «حیدر رقابی» به نام «آسمان اشک» در سال ۱۳۲۹ در «انتشارات امیرکبیر» به چاپ رسید. در سال ۱۳۳۵ در فیلم اتهام با صدای خواننده ای به نام «پروانه» به اجرا درآمد که مورد توجه قرار نگرفت. سپس در سالهای پس از کودتای ۲۸ مرداد، ترانهٔ «مرا ببوس» برای نخستین بار از رادیو ایران با نام مستعار خواننده پخش شد.
ترانهٔ مرا ببوس
اثر حسن گلنراقی
آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید.
پس از کودتای ۲۸ مرداد در رادیو ایران، برنامه «شما و رادیو»، به گویندگی «کمال مستجابالدعوه» پخش میشد. پیش از پخش ترانه، «مستجابالدعوه» اعلام کرد: «این تصنیف در یک محفل خصوصی ضبط شده، که بهدلیل جذابیت خاص آن به پخش آن مبادرت میورزیم.» منظور از «محفل خصوصی»، همان جلسهٔ ضبط این ترانه با صدای «گلنراقی» در استودیوی شماره ۸ رادیو تهران بود.
«مرا ببوس» به عنوان ترانه قهرمانی، سرود آخرین ساعات پیش از اعدام، فریاد علیه کودتا و اختناق در تاریخ ایران ماندگار شدهاست. عبدالرحیم جعفری ادعا میکند که این شعر را حیدر رقابی برای دختری که دوست داشته سروده و سرایش آن ارتباطی با اعدام سرهنگی به نام سیامک ندارد.
باورهای مختلف
در مورد ساخت و سروده شدن این ترانه باورهای مختلفی وجود دارد به عنوان نمونه «پرویز خطیبی» نمایشنامهنویس، طنز پردار و برنامهساز معروف رادیو ایران، در مجموعه خاطرات خود از جمع هنرمندان که در کتابی با عنوان «خاطراتی از هنرمندان» به چاپ رسیده، دربارهٔ ضبط ترانهٔ «مرا ببوس» مینویسد:
«… یک روز که اعضای ارکستر بزرگ رادیو در استودیو شماره ۸ جمع شده بودند و انتظار روحالله خالقی را میکشیدند، حسن گلنراقی به دیدار پرویز یاحقی آمد. حسن فرزند یکی از تجار معتبر بازار بود که با اکثر هنرمندان دوستی و رفاقت داشت… او را به استودیو راهنمایی میکنند، در آنجا پرویز یاحقی با ویولن، و یکی از نوازندگان با پیانو مشغول نواختن آهنگ مرا ببوس بودند. پرویز که چشمش به گلنراقی میافتد، میگوید: به این آهنگ گوش بده! گلنراقی یکی دو بار به آهنگ گوش میدهد و آن را زیر لب زمزمه میکند و در این ضمن مسئول ضبط برنامه موسیقی که پشت دستگاه نشسته بود، دستگاه را به راه میاندازد و این قطعه را بیآنکه کسی متوجه شود، ضبط میکند. گلنراقی به دنبال کار خودش میرود و مسئول ضبط، نوار ضبط شده را از طریق رئیس وقت رادیو برای معینیان، سرپرست انتشارات رادیو میفرستد. وقتی معینیان و سایر مسئولان به نوار گوش میدهند، تصمیم میگیرند که آن را پخش کنند و ماجرا را با پرویز یاحقی در میان میگذارند. پرویز میگوید، این کار برای گلنراقی گران تمام میشود، زیرا او از یک خانواده سرشناس مذهبی است، و پدرش با کارهای هنری به شدت مخالف است. قرار میشود گلنراقی را به اداره رادیو دعوت کنند و موضوع را با خودش در میان بگذارند. گلنراقی میآید و گفتههای پرویز یاحقی را تأیید میکند، ولی به علت اصرار دوستان قبول میکند نوار بدون ذکر نام، و با نام مستعار خواننده ناشناس پخش شود…»
این مطالب در «روزنامه شرق»، چاپ میشود، بیآنکه صحت و سقم این روایت که بیشتر به داستانهای سردستی پلیسی میماند را در همان تهران، از «پرویز یاحقی» جویا شود.
از چگونگی ضبط این ترانه، در کتاب خاطرات هنری «اسماعیل نواب صفا» ترانهسرای معاصر که با نام «قصهٔ شمع» انتشار یافته، روایت دیگری میخوانیم. او به نقل از «عباس فروتن» که در سال ۱۳۳۶، تنظیم برنامهٔ «شما و رادیو» را که روزهای جمعه از رادیو پخش میشد عهدهدار بود، مینویسد:
«… روزی آقای مهدی سهیلی که با آقای گلنراقی دوست بود، ایشان را نزد من آورد و اظهار داشت، آهنگ جالبی آقای مجید وفادار ساخته که شعر آن از آقای حیدر رقابی میباشد و آقای گلنراقی آن را بهخوبی اجرا میکند، وقتی آن را خواندند، متوجه شدم که کار تازه و بسیار جالبی است و برای پخش در برنامه شما و رادیو خیلی تناسب دارد. آقای وفادار حضور نداشت؛ ولی آقایان مشیر همایون و پرویز یاحقی حاضر بودند. پس از تمرین، آقای گلنراقی همراه با پیانوی مشیر همایون، و ویولن یاحقی برای نخستین بار اجرا کرد و روز جمعه از رادیو پخش شد و مورد استقبال فراوان قرار گرفت…»
ترانهٔ «مرا ببوس» با صدای «گلنراقی»، ضبط و اجرائی دوباره نشد. هر چه بود و هست، همه از همان نسخهای است که در استودیوی شماره هشت رادیو ایران، در میدان ارک تهران ضبط شده.
در همان ایام، مردم گفتند و باور کردند که شعر این ترانهٔ غمگین و در عین حال شورانگیز را سرهنگ ژاندارمری «عزتالله سیامک»، از رهبران سازمان نظامی حزب توده ایران، پیش از اعدام در ۲۷ مهر ماه ۱۳۳۳ در زندان و در وصف سرنوشت غمانگیز افسرانی که اعدام میشدند، سرودهاست.
عدهای نیز بر این تصور بودند که این ترانه را سرهنگ دوم توپخانه «محمدعلی مبشری» عضو دیگری از رهبری این سازمان، در وصف «سرهنگ سیامک» در آخرین دیدار خود با دخترش در شب قبل از اعدام سرودهاست. گرچه بعدها «گلنراقی» خوانندهٔ این ترانه، در مصاحبهای با «ایرج طبیبی گیلانی» در مجلهٔ «روشنفکر»، در پی تکذیب این موضوع، برای اولین بار اعلام کرد که شاعر این ترانه «حیدر رقابی» از استادان رشتهٔ ادبیات دانشگاه تهران است.
در دانشنامه ایرانیکا آمده: هنگامی که رقابی پیش از خروج از کشور دوست خود وفادار را برای آخرین بار دید وفادار از او خواست شعری برای موسیقی که اخیراً ساخته بنویسد. رقابی شروع به نوشتن کرد و وعده داد قبل از خروج از کشور آن را به پایان برساند. پس از آن که واپسین شب را با دوست دختر خود به صبح رساند، از فرودگاه زنگ زد و شعری که سروده بود را برای وفادار دیکته کرد که سرشار از کلمات پرشور و پراحساس بودند.
متن ترانه
مرا ببوس، مرا ببوس
برای آخرین بار، تو را خدا نگهدار که میروم به سوی سرنوشت
بهار ما گذشته، گذشتهها گذشته، منم به جستجوی سرنوشت
در میان توفان هم پیمان با قایقرانها
گذشته از جان باید بگذشت از توفانها
به نیمه شبها دارم با یارم پیمانها
که بر فروزم آتشها در کوهستانها
شب سیه سفر کنم، ز تیره ره گذر کنم
نگر تو ای گل من، سرشک غم بدامن، برای من میفکن
دختر زیبا امشب بر تو مهمانم، در پیش تو میمانم، تا لب بگذاری بر لب من
دختر زیبا از برق نگاه تو، اشک بی گناه تو، روشن سازد یک امشب من
ستاره مرد سپیده دم، به رسم یک اشاره، نهاده دیده برهم،
میان پرنیان غنوده بود.
در آخرین نگاهش نگاه بی گناهش، سرود واپسین سروده بود.
بین که من از این پس دل در راه دیگر دارم.
به راه دیگر شوری دیگر در سر دارم
به صبح روشن باید از آن دل بردارم، که عهد خونین با صبحی
روشنتر دارم…ها
مرا ببوس
این بوسه وداع
بوی خون میدهد
خواننده
نوشتار اصلی: حسن گلنراقی
«حسن گلنراقی» در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در کوچهٔ آبشار خیابان ری در تهران بهدنیا آمد. بعد از تحصیلات متوسطه، به کار پدری خود که خرید و فروش بلور و چینی عتیقه بود پرداخت. او کمکم در رشتهٔ عتیقهشناسی کارشناسی ارزنده شد و دستاندرکاران این رشته نظر او را قبول داشتند. حسن گلنراقی سالها در سرای بلورفروشهای بازار تهران کسب و کار مختصری و متوسطی داشت. در کار و کاسبی قانع و درستکار بود و تا آخر عمر مورد احترام بازرگانان و صنف بلور و چینی بود. او قدی بلند و مویی سفید داشت، و آرام و شمرده صحبت میکرد. حسن گلنراقی خوانندهای غیر حرفهای بود و با ترانه «مرا ببوس» نامش در فهرست خوانندگان ایران قرار گرفت. از او آهنگ دیگری به نام «ستاره مرد» هم باقیست که هرگز به محبوبیت ترانه «مرا ببوس» نرسید.
حسن گلنراقی در مهر ماه ۱۳۷۲ دیده از جهان فروبست. وقتی برای او در تهران مجلس یاد بود گرفتند، جمع روشنفکرانی که در مجلس ختم او شرکت کردند بیش از تجار و تیمچه داران بازار سنتی ایران بود که به حکومت رسیده بودند.
شاعر
نوشتار اصلی: حیدر رقابی
«حیدر رقابی» یا حیدر علی رقابی متخلص به «هاله» از فعالان سیاسی دهه ۱۳۳۰ ایران بود. پدرش باجناغ «حاج حسن شمشیری» از هوادارن « مصدق»، و «دخلدار» چلوکبابی او بود و مادرش با مادر «بیژن ترقی»، ترانهسرای معروف، دختر عمو بودهاست. او از نظر گرایش و بینش سیاسی، فردی ملیگرا و در عین حال فعال بهشمار میرفتهاست. حیدر رقابی در سال پایان دهه ۱۳۶۰ چشم بر جهان فروبست.
در خواندن تعریفی که «بیژن ترقی» از «حیدر رقابی» دارد، نوع فعالیت سیاسی او را بیشتر به شکل «به هم ریختن بساط مخالفین»، و «به دفعات مکرر، مجروح و راهی بیمارستان شدن» میبینیم.
پیشینه
نوشتار اصلی: خاطره پروانه
آهنگ ترانهٔ «مرا ببوس» برای موسیقی متن فیلم «اتهام» ساخته «شاپور یاسمی» که در اردیبهشت ماه سال ۱۳۳۵ روی پرده رفت، ساخته شد. این ترانه در یکی از صحنههای فیلم با صدای «پروانه»، و با لبخوانی «ژاله علو» خوانده شد. جدا از قصه سطحی فیلم، آهنگ و شعر «مرا ببوس» که در صحنهٔ وداع مادری با دختر خود اجرا میشود، به دلها مینشیند.
در آن فیلم «ژاله علو» نقش زنی را داشت که شوهر سابقش را به سزای خیانتی که به او کرده به قتل رسانده، و حالا پس از ماجراهای بعدی عاقبت خود را به پلیس معرفی کردهاست. در صحنهای که زن با دختر کوچک خود وداع میکند و به سوی زندان و مجازات روانه میشود، این ترانه را میخواند. «ژاله علو» بازیگر نقش زن در این فیلم، میگوید: «خانم پروانه خواننده ترکزبانی بود که آن روزها با ترانه «آن بام بلند» معروف شد، و در فیلم «اتهام» که من به اتفاق «ناصر ملک مطیعی» در آن ایفای نقش میکردم، به جای من خواند. من در شب جدایی با دختر کوچکم این ترانه را در متن فیلم لبخوانی میکردم…»
«پروانه»، خوانندهای بود از آذربایجان که صدایی گرم و مطبوع داشت. آهنگ معروف افغانی «آن بام بلند که میبینی بام من است» را او سر زبانها انداخت و برای مدتی جزو نامداران آواز آن زمان بود. «مجید وفادار» بهترین آهنگهایش را در اختیار پروانه گذاشت. از جمله شعر و آهنگ «مرا ببوس» که هیچکس آن را جدی نگرفت و توفیقی نیافت. آنچه که «پروانه» روی آهنگ «مجید وفادار»، خوانده، در واقع یک بند، و در اصل همان شعر «مرا ببوس» چاپ شده در کتاب «آسمان اشک» سروده «حیدر رقابی» است.
مجید وفادار میگوید:
«… در این دوره من گهگاهی برای فیلمها هم، آهنگ میساختم. یادم میآید یکی از این فیلمها اتهام نام داشت. تهیهکنندگان فیلم از من یک آهنگ نو خواستند و من برای این فیلم، آهنگی ساختم که بعدها بهنام مرا ببوس معروف شد … به یاد میآورم روزهایی را که این آهنگ سر زبانها افتاده بود و داستانهایی را که برای آن ساخته بودند … این آهنگ شاید نقطه عطف موسیقی جاز ایران بود…»
Vigen “Mara Beboos” مرا ببوس ویگن (Kiss Me)
نت غهمی خوم نییه و غهمی تومه
نت آهنگ محلی کردی در آواز دشتی غه می خوم نییه و غه می تومه
(غهمی خوم نییه)
خهمی خۆم نییه خهمی تۆمه
خهمبار بی من ڕهنجهڕۆمه
به دڵ عاشق ئازیزم به خاڵت بووم دیدهکهم
مهڵێ شێته شێتی تۆمه
به برۆ فهرمووت بڕۆ بۆیه
ئێستا گریان و ڕۆڕۆمه
دهست ههڵناگرم ئازیزم له باڵای تۆ دیدهکهم
ههموو عالهم بمکا لۆمه
به برژانگت قهسهم تا ههم
گرفتاری داوی تۆمه
ناکهم مهنعی ئازیزم تۆ چهند جوانی دیدهکهم
مهنعی ههر ئی دڵی خۆمه
غهرقی چۆمی عیشقی تۆ بووم
تۆ نهجاتم ده لهو گۆمه
لێم مهپرسه ئازیزم بۆچی دهگریم دیدهکهم
کێشهم دهگهڵ بهختی خۆمه
ههر بهو سوێندهی که بۆتخواردووم
چاوجوان ئێستا بهندیی تۆمه
فهرمووی کوڕه ئازیزم خهمێ مهخۆ دیدهکهم
بمرم هیچ بژیم ئی تۆمه
خمی تومه
این آهنگ محمد ماملی در دسته آهنگ های کردی مجلسی قرار گرفته است
غه می خوم نییه و غه می تومه آهنگ محلی کردی برای زلزله زدگان نیما فریدونی تار.mp4
35- موسیقی آهنگ شاد زنده یاد محمّد ماملی (خه می خوم نی)
نت شورانگیز پرویز مشکاتیان آوانگاری نیما فریدونی
این نت در دستگاه شور سل و لا تهیه شدهاست.
دانلود نت و آهنگ شورانگیز پرویز مشکاتیان برای تار و سهتار آوانگاری نیما فریدونی
دانلود پیدیاف نت و آهنگ شورانگیز پرویز مشکاتیان برای سنتور
احسان کلانترپور نوازنده ی تار ساکن سوئد از من خواست دل انگیزان. شورانگیز. طرب انگیز و سماع اوا از زیباترین آثار استاد پرویز مشکاتیان و ترکمن اثر ماندگار استاد حسین علیزاده را آوانگاری و با تار اجرا نمایم. برای او که از حامیان پروژه ی ملی تولید آثار فرهنگی آموزشگاه موسیقی فریدونی است احترام بسیاری قائلم. و درخواست او برایم ارزش بالایی داشت . کارهای خواسته شده بسیار سنگین و پر و پیمان هستند اما بر آنم تا نوروز ۱۳۹۶ آنها را انجام دهم.
ترکمن آرزوی دیرینه ام در آوانگاری بوده که امیدوارم به زودی کار آن به پایان برسد و بتوانم آن را به عنوان تبریک نوروزی به استاد بزرگ موسیقی ایران زمین حسین علیزاده و همه ی دوستداران موسیقی اش پیشکش نمایم.
نیما فریدونی
تهران
۲۸ بهمن ۱۳۹۵
شورانگیز| استاد مشکاتیان
شورانگیز استاد مشکاتیان