نت طرقه کیهان کلهر آوانگاری نیما فریدونی

نت طرقه کیهان کلهر آوانگاری نیما فریدونی
این نت در آواز دشتی می تهیه شده‌است.
نت و آهنگ طرقه کیهان کلهر (آلبوم شب سکوت کویر محمدرضا شجریان) آوانگاری نیما فریدونی
این قطعه به سفارش و حمایت نوید وام دار نوازنده ی سه‌تار ساکن شیراز نت نویسی و آوانگاری گردیده است .
آهنگ طرقه آلبوم شب سکوت کویر کیهان کلهر

طرقه | کیهان کلهر

قطعه طرقه از کیهان کلهر

شب، سکوت، کویر
آلبوم استودیویی اثر محمدرضا شجریان
کیهان کلهر
پخش دل آواز
سبک موسیقی سنتی ایرانی
ناشر دل آواز
شب، سکوت، کویر، نام آلبوم موسیقی سنتی ایرانی است با آهنگ سازی کیهان کلهر و با صدای محمدرضا شجریان که در سال ۱۳۷۳ ضبط موسیقی، در سال ۱۳۷۶، ضبط آواز و تدوین؛ و در سال ۱۳۷۷ انتشار آن صورت گرفت.
این آلبوم در آواز دشتی بوده و توسط کیهان کلهر آهنگ‌سازی و تنظیم شده‌است. بیشتر ترانه‌های این آلبوم بر اساس موسیقی مقامی شمال خراسان می‌باشد.
محمدرضا شجریان:خواننده
کیهان کلهر: آهنگ‌ساز، تنظیم و نوازندهٔ کمانچه و سه‌تار
حسین بهروزی‌نیا: بربط
اردوان کامکار: سنتور
بیژن کامکار: دف و دایره
مرتضی اعیان: تنبک
سیامک نعمت‌ناصر: تار
همایون خسروی: ویولن‌سل
بهزاد فروهری: نی
طرح: مژگان شجریان
نوازندگان سازهای محلی
حاج قربان سلیمانی: دوتار
علیرضا سلیمانی: دوتار
علی آبچوری: قوشمه
حسین ببی: دایره
فهرست
روی الف
سکوت
شب کویر
ساز وآواز: دوبیتی‌های باباطاهر
بارون: بر اساس آوای محلی شمال خراسان
شعر از علی معلم دامغانی
روی ب
شرنگ
ساز وآواز: غزل عطار
طرقه
ای عاشقان: غزل از ه.ا. سایه
ترانه‌ها
در این بخش دستگاه یا گوشه‌های موسیقی سنتی‌ که در اجرای این آلبوم بکار رفته، نام برده شده‌ اند. برای آگاهی بیشتر، دستگاه‌های موسیقی سنتی ایرانی را نگاه کنید.
تو که نازنده بالا دلربایی
آواز دشتی، شعر از باباطاهر و عطار
(دشتی بیرجندی)
تو که نازن‍ده بالا دل‍ربای‍‍ی «آخ»
تو که بی سرمَه چش‍مون سرمَه‌سایی
تو که مُشکین دو گیسو در قفایی
به مو گویی که سرگردون چرایی سرگردون چرایی «داد و بیداد ای دل»
(دشتی بیرجندی)
بمی‍رم تا تو چش‍م تر نبی‍‍نی «دلم وای»
شرار آه پرآذر نبی‍‍نی
چنان از آتش عش‍‍قت بسوزُم
که از مو رن‍‍گ خاکستر نِبین‍‍ی «داد و بیداد»
(دشتی بیرجندی)
دلُم دردی که دارد با که گوی‍‍د
گنه خود کرده تاوان از که جوی‍‍د
(دشتی بیرجندی)
دری‍‍غا نیست هم‍‍دردی م‍‍وافق
که بر بخت بَدُم خوش خوش ب‍‍موید خوش خوش ب‍‍موی‍‍د
(دشتی بیرجندی)
گل وصل‍‍ت فراموشم نگردد
و گر خار از سر گورم بروید
(دشتی بیرجندی)
سیه بخ‍‍تُم که بخ‍‍تُم واژگون بی واژگون بی
سیه روزُم که روزُم تی‍‍ره‌گون بی تی‍‍ره‌گون بی
شدُم مح‍‍نت‌کَش کوی مُ‍حِ‍‍ب‍‍ت «آخ»
ز دس‍‍ت دل که یا رب «آخ» که یا رب غرق خون بی غرق خون بی
(درآمد شور محلی)
ز عش‍‍قِت سوخ‍‍تُم ای جان کجای‍‍ی جان ک‍‍جایی
بمان‍‍دُم بی سر و سامان ک‍‍جای‍‍ی «آخ» کجای‍‍ی
(درآمد شور محلی)
نه جانی و نه غیر از جان چه چی‍‍زی «آخ» چه چی‍‍زی
نه در جان نه برون از جان کجای‍‍ی «آخ» کجایی ک‍جای‍‍ی
ببار ای بارون ببار
آواز محلی، شعر از علی معلم دامغانی
ببار ای ابر بهار، ببار ای ابر بهار
ببار ای ابر بهار، با دلم به هوای زلف یار
ببار ای ابر بهار، با دلم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار، داد و بیداد از این روزگار، داد و بیداد از این روزگار
ماه و دادن به شبهای تار، ای بارون
ماه و دادن به شبهای تار، ای بارون
ای بارون، ای بارون
ماه و دادن به شبهای تار، ای بارون
بر کوه و دشت و هامون ببار، ای بارون
ببار ای ابر بهار
ببار ای بارون ببار، با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار، بهر لیلی چو مجنون ببار، ای بارون
دلا خون شو خون ببار، بر کوه و دشت و هامون ببار دلا خون شو خون ببار، بر کوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار، به یاد عاشقای این دیار، به داغ عاشقای بی مزار، ای بارون
ببار ای بارون ببار، با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار، بهر لیلی چو مجنون ببار، ای بارون
ببار ای ابر بهار، با دلم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار، ماه و دادن به شبهای تار، ای بارون
ببار ای بارون ببار، با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار، بهر لیلی چو مجنون ببار، ای بارون
دلا خون شو خون ببار، بر کوه و دشت و هامون ببار دلا خون شو خون ببار، بر کوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار، به یاد عاشقای این دیار، به داغ عاشقای بی مزار، ای بارون
ببار ای بارون ببار، با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار، بهر لیلی چو مجنون ببار، ای بارون
با دلم گریه کن خون ببار
در شبهای تیره چون زلف یار، بهر لیلی چو مجنون ببار، ای بارون