نت ای کاروان ای ساربان همایون خرم براساس اجرای محسن نامجو آوانگاری نیما فریدونی
محسن نامجو، آنقدر این ترانه را زیبا اجرا کرده که شاید بیش از اجرای اصل آنها مورد اقبال قرار گرفتهاست. او در عین سادگی و بیآلایشی در اجرای سهتار و آواز اثری ماندگار آفریدهاست. هنر او در آنی است که او و موسیقیاش دارد. سحر میکند و دلت میخواهد زیاد و زیادتر بنیوشیش. در طول این سالیان، همواره از من خواسته شده بود که این اجرا را آوانگاری نمایم و با ساز درس دهم. این امر میسر نشد تا آنکه جعفر توانا که از پشتیبانان پروژهی ملی تولید ویدیوهای آموزشی آموزشگاه موسیقی فریدونی است، قدم پیش نهاد و این نیز به انجام رسید. موسیقی فاخر ای ساربان با تمام روحی که محسن نامجو بدان دمیدهاست، در این سالها مرا برای نوروز آماده میکرد، چون حال و هوای تازه کردن داشت. این شد که دوست میداشتم در این روزهای پایانی سال به پایان برسد که رسید. این اثر و اجرای سهتار آن را از طرف خود و جناب توانا به عنوان هدیهی نوروزی به همهی همراهان و ایرانیان پیشکش می نمایم. نوروز پیروز ۲۱ اسفند ۱۳۹۷ خورشیدی ساعت ۱۶:۵۹ پسین تهران نیما فریدونی
با اقتباس و تلفیق آهنگهای زنگ کاروان اثر همایون خرم و تکدرخت اثر اسدالله ملک نت ای کاروان ای ساربان همایون خرم معینی کرمانشاهی کورس سرهنگزاده محسن نامجو این نت با حاشیهنگاری نیما فریدونی و ساده در آواز بیات اصفهان مایهی دو و ر تهیه شدهاست. نت تصنیف ای کاروان ( ای ساربان ) ساخته همایون خرم به صورت ساده و با حاشیه نگاری نیما فریدونی شعر : معینی کرمانشاهی خواننده : کورس سرهنگ زاده و محسن نامجو
ای ساربان، ای کاروان لیلای من کجا می بری با بردن لیلای من جان و دل مرا می بری ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری در بستنِ پیمان ما تنها گواه ما شد خدا تا این جهان، بر پا بود این عشق ما بماند بجا ای ساربان کجا می روی لیلای من چرا می بری فنا نگیرد ز دنیای فانی شراره عشقی که شد آسمانی به یاد یاری خوشا آه و اشکی به سوز عشقی خوشا زندگانی همیشه خدایا محبت دلها به قصه بماند به نام دل ما که لیلی و مجنون فسانه شود حکایت ما جاودانه شود پس از تو نمونم برای خدا تو مرگ دلم را ببین و برو چو طوفان سنگی ، ز شاخه ی غم گل هستی ام را بچین و برو که هستم من اون تک درختی که در کام طوفان نشسته همه شاخه های وجودش ز خشم طبیعت شکسته ای کاروان ای کاروان لیلای من کجا می بری با بردن لیلای من جان و دل مرا می بری ای کاروان کجا می روی لیلای من چرا می بری
کتاب و سیدی شور انگیز آشنایی مقدماتی با دستگاههای موسیقی ایرانی برای سنتور رامین صفایی انتشارات خنیاگر
کتاب و سیدی «شورانگیز: آشنایی مقدماتی با دستگاههای موسیقی ایرانی برای سنتور»، اثر رامین صفایی شورانگیز تلاشی است برای برانگیختن شور و شوق هنرجویان سنتور برای یادگیری دستگاهها و ردیف موسیقی ایرانی؛ کتابی است برای هنرجویانی که میخواهند با کلیتی از دستگاههای موسیقی ایرانی و مهمترین گوشههای آن آشنایی یابند. برای درک بهتر فضای هر گوشه ضربیها، چهارمضرابها و قطعات مشهور ساختهشده در آن گوشه نیز از ادبیات موسیقی دستگاهی قاجار و معاصر گزینش و سادهنویسی، و پس از معرفی هر گوشه درج شده است که موجب تشویق هنرجوی مبتدی به ادامۀ فراگیری سنتور نیز هست. توالی آواز – ضربی (قطعات متر آزاد و قطعات با متر مشخص) در کتاب حفظ شده و از طولانیکردن جملات آواز پرهیز شده است. هرچند تاکنون چند جلد کتاب مجموعه تصنیفهای قدیمی برای سنتور تنظیم و منتشر شده است، مؤلف برای پرهیز از تکرارْ از آنها استفاده نکرده و تصنیفهایی دیگر را برگزیده و اکثر آنها را خود به نت درآورده است. شورانگیز به شرح و توضیح ویژگیهای دستگاه و گوشۀ موردنظر نیز پرداخته است؛ مهمی که پایۀ آهنگسازی و بداههنوازی در موسیقی دستگاهی است و خلأ آن در آموزش ردیف موسیقی دستگاهی حس میشود. در پایان کتاب شرححال 33 تن از آهنگسازان، تصنیفسازان، استادان سنتور، تار، سهتار و ویولن که در کتاب از آثار ایشان استفاده شده بههمراه عکسهایی نفیس و کمتردیدهشده از ایشان نگاشته و گردآوری شده است. سماعحضور، حبیب سماعی، فرامرز پایور، رضا شفیعیان، پشنگ کامکار، پرویز مشکاتیان، جواد بطحایی (از میان سنتورنوازان معاصر)؛ و مجید وفادار، امیرهمایون خرّم، علینقی وزیری، مرتضی نیداوود، جلیل شهناز، جلال ذوالفنون، محمدرضا لطفی، حسین علیزاده، رکنالدّین مختاری، رضا محجوبی و پرویز یاحقی از جمله موسیقیدانانی هستند که در کتاب حاضر از آثارشان بهره گرفته شده است. تمام محتوای کتاب بهطور آموزشی توسط نگارنده در لوح فشردۀ همراه کتاب نواخته شده است. برای جلوۀ بیشترِ قطعاتْ ضربیها با تنبک همنوازی شدهاند و علاوهبراین هر ضربی با تنبک و صدای آهستۀ سنتور نیز درج شده است تا هنرجو پس از تسلطْ هر قطعه را با همراهی تنبک نیز تمرین کند. یکایک تصنیفها نیز بهصورت باکلام اجرا شدهاند تا نحوۀ تطابق شعر و موسیقی برای هنرجو گویا شود و علاوهبراین هر تصنیف بهصورت بیکلام (با سنتور و تنبک) نیز همنوازی شده است. شابک 9790901459335
کتاب و سیدی درآهنگ محمود بامداد انتشارات خنیاگر . کتاب و سیدی «دُرآهنگ: ده آهنگ از آثار استادان ویُلُن، تار، سهتار، نی و قانون برای سنتور»، گزینش، آوانگاری و تنظیم محمود بامداد کتاب حاضر حاوی ده قطعه ضربی برگزیده از ده استاد زبدۀ ویُلُن (رضا محجوبی، علی تجویدی، پرویز یاحقی و اسدالله ملک)، تار (جلیل شهناز و فرهنگ شریف)، سهتار (ارسلان درگاهی و احمد عبادی)، نی (حسن کسایی) و قانون (سیمین آقارضی) در دستگاه شور، آواز ابوعطا و آواز دشتی است که عمدتاً بهصورت تکنوازی و بداههنوازی اجرا شدهاند و برای نخستینبار توسط نگارندۀ کتاب حاضر آوانگاری شده و برای ساز سنتور تنظیم گردیدهاند که در نوع خود کوششی بدیع محسوب میشود. نتنگاشتههای کتاب حاضر برای نوازندگان دیگر سازهای ایرانی نیز قابل استفاده است. با آثاری از جلیل شهناز، فرهنگ شریف، حسن کسایی و احمد عبادی محمود بامداد ده قطعه از استادانِ برجستهی موسیقی را برای سنتور آوانگاری کرد «ده آهنگ برای سنتور» با آوانگاری «محمود بامداد» با نام «دُر آهنگ» منتشر شده است. این کتاب بر اساس ده آهنگ از آثار استادان ویولون، سهتار، تار، نی و قانون برای سنتور است که «بامداد» آنان را گزینش، آوانگاری و تنظیم کرده است. این اثر حاوی ده قطعه ضربی برگزیده از ده استاد ویولن (رضا محجوبی، علی تجویدی، پرویز یاحقی و اسدالله ملک)، تار (جلیل شهناز و فرهنگ شریف)، سهتار (ارسلان درگاهی و احمد عبادی)، نی (حسن کسایی) و قانون (سیمین آقارضی) در دستگاه شور، آواز ابوعطا و آواز دشتی است که عمدتاً بهصورت تکنوازی و بداههنوازی اجرا شدهاند و برای نخستینبار در این اثر آوانگاری و برای ساز سنتور تنظیم شده است. نتنگاشتههای این کتاب برای نوازندگان دیگر سازهای ایرانی نیز قابل استفاده است. در توضیح این کتاب آمده است: «بسیاری از قطعات کنونی که با سازهای ایرانی اجرا میشوند کمتر تعلقی به شیوۀ ملودیپردازی ایرانی دارند و صرف اجرای قطعهای با یک ساز ایرانی نمیتوان گفت موسیقی ایرانی اجرا میشود. در شرایط کنونی، برای آشنایی بیشتر هنرجویانی که با نحوۀ نوازندگی مبتنی بر تکنوازی و بداههنوازی و نغمهسازی استادان برجستۀ موسیقی دستگاهی آشنایی کمی دارند، نتنگاری قطعات و نواختههای ایشان بهمنظور اجرای آنها بسیار مفید و راهنما و راهگشاست.» شابک97909101460010
امروز با شنیدن خبر پرواز ناهید دایی جواد،بانوی مهر و صدا، خاطرات ده سال پیش برایم زنده شد . ترانه و آهنگ “می گذرد” را که با الهامی از تیک تاک ساعت در سال 1385 سرودم و ساختم و با دوست خوب مرتضی شفیعی تنظیم شد و به ضبط ماکت رسید با حضور ناهید عزیز در استودیو ضبط اولیه کردم تا بعدها تکمیل و نهایی گردد ولی آنیت و صمیمیت این اثر همیشه برایم جاودان شد و سالهاست در آثارم دست نخورده مانده بود،گاهی می شنیدم و می خندیدم ولی امروز شنیدم و گریستم و برآن شدم این حلاوت را همه بشنویم و به بی وفایی دنیا بخندیم یا به بی وفایی دوستان بگرییم…یادت بخیر بانوی مهر و صدا ناهید عزیز . روحت شاد
علیرضا امینی ۲۰ آذر ۱۳۹۶
آهنگ می گذرد ناهید دایی جواد ترانه و آهنگ علی رضا امینی تنظیم مرتضی شفیعی ۱۳۸۵
ناهید دایی جواد، خواننده موسیقی سنتی ایران در ۷۵ سالگی درگذشت.
الیاس طغیانی ـ شاگرد این هنرمند ـ در گفتوگو با ایسنا ضمن تایید این خبر اظهار کرد: استاد دایی جواد دیروز (۱۹ آذرماه) در یک تصادف درگذشت. اتومبیلی که با او تصادف کرده فرار میکند، او را به بیمارستان منتقل و چند بار احیا میکنند اما متاسفانه طاقت نیاورد.
او ادامه داد: طبق آخرین صحبتهایی که با دختر دایی جواد داشتم زمان مراسم تدفین و ختم او هنوز مشخص نیست. او استادی نمونه نه تنها در هنر بلکه در اخلاق و ادب بود.
طغیانی گفت: ایکاش قدر آدمها را تا زمانی که هستند بدانیم ؛ به هنر و هنرمندان در زمانی که باید، آنگونه که شایسته هستند احترام بگذاریم و حقوق آنها را پایمال نکنیم.
ناهید دایی جواد در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۱ در شهر اصفهان به دنیا آمد. او در استخدام آموزش و پروش بود و در آموزشگاههای موسیقی به تدریس میپرداخت. دایی جواد در سال ۱۳۸۱ سه کنسرت در تهران و در تالارهای وحدت، اندیشه و فرهنگ با مشارکت کیان علینژاد اجرا کرد و پس از آن به همراه «گروه ایراندخت» تور کنسرتی را در شرق ایالات متحده داشت.
ناهید دایی جواد تولد ۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۱ (۷۵ سال) اصفهان – کلیشاد مرگ ۱۹ آذر ۱۳۹۶ – اصفهان سبک(ها) سنتی ساز(ها) آوازخوانی تحصیلات لیسانس رشته ادبیات فارسی دانشگاه دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان
ناهید در جوانی ناهید دایی جواد (۱۳۲۱ اصفهان – ۱۳۹۶ اصفهان)، خواننده موسیقی سنتی اهل ایران است. ترانهٔ «غروب کوهستان» او از شهرت بالایی برخوردار است. زندگی ناهید دایی جواد فرزند عبدالباقی در ۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۱ در شهر اصفهان به دنیا آمد وی مدرک لیسانس خویش در رشته ادبیات فارسی از دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان گرفت است و در سال ۱۳۵۵ با کیوان قدرخواه، شاعر و وکیل دادگستری ازدواج نمود و حاصل آن یک دختر است. همسر وی در سال ۱۳۸۳ بر اثر بیماری تومور مغزی درگذشته است. ناهید دایی جواد در سال ۱۳۴۲ به استخدام آموزش و پرورش استان اصفهان درآمد و از سال ۱۳۵۵ تا سال ۱۳۷۴ که بازنشسته شد در دبیرستانهای شهر اصفهان به تدریس ادبیات و زبان فارسی و عربی مشغول بود. وی نه سال پیش از انقلاب از رادیو استعفا داد واز سال ۱۳۷۴ تا کنون مشغول تدریس آواز ایرانی در آموزشگاهها میباشد.
ناهید دایی جواد در سال ۱۳۸۱ سه کنسرت در تهران در تالارهای وحدت، اندیشه، فرهنگ با مشارکت کیان علینژاد اجرا نمودهاست و پس از آن به همراه «گروه ایراندخت» تور کنسرتی را در شرق ایالات متحده داشتهاست. آخرین اجرای وی در خارج از کشور در بزرگداشت پیرنیا در لندن بودهاست که به همراه گلپایگانی با همدیگر برنامه اجرا نمودند. کنسرتهای داخلی وی همچنان ادامه داشت تا اینکه در تاریخ ۱۹ آذرماه ۱۳۹۶ بر اثر تصادف درگذشت.
آثار همکاری ناهید دایی جواد با ارکستر گلها به جواد معروفی به شرح زیر است:
گلهای رنگارنگ ۳۹۲ سهگاه قسم به خدا گلهای رنگارنگ ب۳۹۲ سهگاه قسم به خدا گلهای رنگارنگ ۴۲۱ مخالف سهگاه ناله بی اثر گلهای رنگارنگ ۴۵۷ شوشتری جنگ افسونگر گلهای رنگارنگ ۴۲۴ سهگاه آردیا پور گلهای رنگارنگ ۴۰۸ دشتی —- گلهای رنگارنگ ۴۰۳ افشاری —- گلهای رنگارنگ ۴۷۸ افشاری آیینه گلهای رنگارنگ ۴۷۷ چهارگاه چشم یاری گلهای رنگارنگ ۴۶۲ امتحان غزل حافظ گلهای رنگارنگ —- افشاری آتشین لاله شاخه گل ۳۲۳ بیت ترک مثنوی گلهای صحرائی ۶۲ دشتی غروب کوهستان شاخهٔ گل ۲۹۷ سهگاه قسم به خدا. وی حدود بیش از نود و دو آهنگ که در رادیو اصفهان ضبط گردید با هنرمندانی چون: کسائی، جهانبخش پازوکی، سراج، شاهین، سلطانی، ساغری، مجاهد از سال ۴۱ تا
«ناله بیاثر» با شعر «رهی معیری» «اشکم دونه دونه» «آه سینهسوز» از «جهانبخش پازوکی» «دستی نگیرد دست من» یا «ساقیا در را گشا» که به اسم «همراز» تصنیف «مادر» تصنیف «ساقی بیگانه» شعر از بهادر یگانه