استفاده‌ی تكنيكى از پيكادو و لگاتو در فاراون گیتار فرزین نیازخانی

استفاده‌ی تكنيكى از پيكادو و لگاتو در فاراون گیتار فرزین نیازخانی

Meditation (thais) Jules Massenet محمدرضا ترابیان ویولن استودیو آوای همنواز صدابرداری ایمان ملکی و نیما فریدونی

جهت هماهنگی کلاس با شماره‌ی ۲۲۹۵۲۸۲۰ و تلگرام ۰۰۹۸۹۱۲۳۱۰۸۷۴۰ تماس بگیرید.

آهنگساز ، تنظیم کننده ، نوازنده و مدرس ویلن کلاسیک ، مدرس آواز و صدا سازی کلاسیک و پاپ .

مصطفی تاران از سن 15 سالگی موسیقی را با آموختن ساز ویلن نزد اساتیدی چون محمد علی بهارلو ، پدرام فریوسفی ، عماد نکویی و….. آغاز کرد. و در ادامه مشغول به تحصیل و کسب تجربه در رشته آهنگسازی نمود . تعدادی از آثار و فعالیتهای هنری وی عبارتند از :

همکاری با ارکستر علی لهراسبی و چندین ارکستر مجلسی و فیلارمونیک از سال 89 به بعد .

آهنگساز و تنظیم کننده تمامی قطعات آلبوم کوچه از فرهاد کیهانی نژاد. ( این آلبوم در سال 89 با هدف یادآوری موسیقی دهه 50 و حال هوای موسیقی آن دوران تولید و پخش شده است ) 

آهنگساز و تنظیم کننده موسیقی تیتراز دو برنامه ( دوستت دارم مادر ) و ( دوستت دارم پدر ) از شبکه یک سیما با خوانندگی حامد طاها. 

آهنگساز قطعه جدایی با صدای باراد. 

همکاری در تنظیم  چندین قطعه موسیقی با پیام شمس ، حامد طاها ، امین قیداری ، مجتبی زایری ، فرهاد کیهانی نژاد ، احسان جوادی ، سینا شعبانخانی . 

عضو اصلی گروه تولید موسیقی LEGATOBAND که در سال 94 بنیان گذاری شده است .

( حاصل کار این گروه همکاری با بلک کتس ، باران ، شادمهرعقیلی ، پیام شمس ، باراد ، حامد طاها  و چندین قطعه دیگر می باشد ) . 

وی به عنوان ناظر ضبط  وکال و نوازندگی ویلن نیز با هنرمندان زیادی همکاری داشته است .

استفاده‌ی كاربردى از تكنيك ترمولو در فلامنكو فرزین نیازخانی گیتار

استفاده‌ی كاربردى از تكنيك ترمولو در فلامنكو فرزین نیازخانی گیتار

با سپاس از جعفر جوانی برای ارسال این نوشته

غلامحسین بیگجه‌خانی

استاد “غلامحسین بیگجه خانی” یكی از هنرمندانِ درخشان، برجسته و بی ادعای موسیقی ایران بود. درخشان بدین جهت كه وی در نوازندگی، توانا و چیره دست و هنرش همچون زندگی با شرافت و انسانی اش بود و بی نشان و مانندِ دیگر هنرمندان واقعی این آب و خاک، بر بی مهری های دوران، بی ادعا، صبور بود. او در سال ۱۲۹۶ شمسی در محله ی سنجران تبریز که در بین اهالی تبریز به دربند «تارزن لَر» یعنی « محلّۀ نوازندگان تار» شهرت داشت، زاده شد. خاندانش در نوازندگی تار و کمانچه شهرت داشتند. پدرش زنده یاد “حسینقلی خان بیگجه خانی” از استادان و نوازندگان صاحب نامِ تار در آذربایجان بود. “حسینقلی خان” ساعات زیادی از شبانه روز را به نواختنِ تار می گذراند و بدین جهت از همان ایام، در ذهنِ غلامحسینِ کوچک نقشی از نغمه های روح بخش را بر جای مانده است.

او با سعی و تلاش طاقت فرسا و با استعداد و هوش سرشاری كه در زمینه موسیقی داشت، به كمك صفحات سنگی قدیمی توانست با ساز اساتیدی مانند “میرزا حسینقلی”، “درویش خان”، “مرتضی خان نی داود”، “علی اكبر خانِ شهنازی” و…آشنا شود و تا درجۀ بالایی از سطح نوازندگی و تسلط بر ساز ارتقاء یابد و بعدها نیز این امکان را بدست آورد که از محضر دو استاد برجسته موسیقی، “میر علی عسگر صادق الوعد” و استاد “اقبال آذر” بهره جسته و بر ردیف موسیقی ایرانی نیز مسلط گردد.

چندی پس از تأسیس رادیو تبریز، سرپرستی اركستر شمارۀ یك رادیو تبریز به عهدۀ وی گذارده شد و این همكاری در حدود ۲۵ سال ادامه یافت، همچنین با برنامه هایی مانند برنامۀ كودك با رادیو تبریز به همکاری پرداخت. وی مدّت چهار سال نیز، در مركز حفظ و اشاعه موسیقی سنتی ایران به تدریس اشتغال داشت و مدّتی هم در سمت كارشناسِ موسیقی رادیو تلویزیون آذربایجان شرقی مشغول به کار بوده و عهده دار تدریس تار در كارگاه موسیقی كودكان و نوجوانان تبریز بود. سالهایی را نیز گوشه نشین و در خلوت خویش، تنها و بی نشان!

استاد “بیگجه خانی” مهارت بسیاری در نواختن ضربی هایی پیچیده، رِنگ ها و چهار مضراب ها، داشت. جملات آوازی نیز بی وقفه و ظریف و جواب آوازها نیز سنجیده و بجا با زخمه هایی روشن و شفاف، تند و چالاک به گوش می رسید. ریز های متوالی و سریع و گاه همراه با لرزش، استفاده از تکیه هایی مرتب، تریل هایی با سرعت بالا، استفاده از ضربی های متنوع در گوشه های مختلف همراه با اندوهی پر شکوه و با وقار از ویژگی های ساز استاد “غلامحسین بیگجه خانی” بود. دردمندانه می نواخت وگاه در نهایتِ شوریدگی و سرخوشی مستانه با نواختی چالاک بر ساز، رقص واره های آذربایجان؛ و لزگی ها و ترانه هایش را سرمست و شیدا وار ساز می زد.

از استاد “بیگجه خانی”، آثارِ بسياری در زمينه موسيقی ايرانی و آذربايجانی به جای مانده است، از آن جمله می توان به کنسرت «بيات ترک» و «سه گاه» ( با زنده یاد “محمود فرنام” ) درجشن هنر شیراز، تکنوازی های «اصفهان» ، «افشاری» و نيز «سه گاه» ، «شور»، «چهارگاه» ، با آواز “اقبال آذر”، «همايون» با آواز استاد “محمد رضا شجريان” و «مجموعه رنگ های آذربايجانی» و… اشاره کرد.

سرانجام وی، در ۲۴ فروردین ۱۳۶۶ دار فانی را وداع گفت. روحش شاد و یادش گرامی.

تصنیف آن‌که هلاک من دستگاه همایون محمدرضا شجریان تار غلامحسین بیگجه‌خانی.mp4

تصنیف آن که هلاک من دستگاه همایون محمدرضا شجریان تار غلامحسین بیگجه خانی.mp4

استاد غلامحسین بیگجه خانی – اصفهان

تک نوازی و بداهه نوازی تار آواز بیات اصفهان غلامحسین بیگجه خانی.mp4

تکنوازی تار استاد غلامحسين بيگجه خاني