حالا چرا روح‌الله خالقی دشتی لا نیما فریدونی تار ۲
حالا چرا روح‌الله خالقی دشتی لا نیما فریدونی تار ۲
این اجرا مربوط به کتاب سوم آموزش کیوان ساکت می‌باشد.
حالا چرا روح‌الله خالقی دشتی لا نیما فریدونی تار
حالا چرا روح‌الله خالقی دشتی لا نیما فریدونی تار
خواننده: بنان
شاعر: شهریار
آهنگساز: روح اله خالقی
دستگاه: آواز بیات‌اصفهان
متن ترانه: آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا، بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشدارویی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما ار مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
وه که با این عمر های کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چون منی شیدا چرا
آسمان چون جمع مشتاقان ، پریشان می کند
درشگفتم من نمی پاشد ز هم دنیا چرا
شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر
راه عشق است این یکی بی مونس و تنها چرا
بی مونس و تنها چرا
تنها چرا حالا چرا
نت دیدی ای مه حسین یاحقی
آواز دشتی مایه ر
ترانه‌سرا: رهی معیری
خواننده: غلامحسین بنان
دیدی ای مه
اجرا در گلهای رنگارنگ 176
به رهبری استاد ابوالحسن صبا
(گل به مستان)
دیدی ای مه كه ناگه
رمیدی و رفتی
پیوند الفت بریدی و رفتی
هر چه خواری به یاری
كشیدم و دیدم
دامن ز دستم كشیدی و رفتی
بس ناله ها كردم
به امیدی كه رحم آری
به فریاد من ای گل
فریاد از دل تو كز جفا
فریاد ما نشنیدی و رفتی
جانا گرچه بردی از یادم
جان در كوی عاشقی دادم
ز پا فكندی به سر دویدم
گوهر فشاندم به اشك من
خندیدی و رفتی
ساقی بده آن می را
مطرب بزن آن نی را
كه پای لاله پیاله خوش باشد
دل اسیران به ناله خوش باشد
علاج محنت به جز می نیست
به غیر نالیدن نی نیست
بیشید جار بِزنید عالم بِدونه
یارِ بَردَنه بَمُم
هیچکی می را سِرای گیفتن نتانه
یارِ بَردَنه بَمُم
هی یار هی یار
یارِ بردنه بَمُم
صد و سی سوار
یارِ بَردَنه بَمُم
بیشید جار بِزنید عالم بِدونه
یارِ بَردَنه بَمُم
هیچکی می را سِرای گیفتن نتانه
یارِ بَردَنه بَمُم
هی یار هی یار
یارِ بردنه بَمُم
صد و سی سوار
یارِ بَردَنه بَمُم
اگه عالم بیاد حاضر به جنگم
یارِ بَردَنه بَمُم
به ای دس خنجر و ای دس تفنگم
یارِ بَردَنه بَمُم
هی یار هی یار
یارِ بردنه بَمُم
صد و سی سوار
یارِ بَردَنه بَمُم
اگه عالم بیاد حاضر به جنگم
یارِ بَردَنه بَمُم
به ای دس خنجر و ای دس تفنگم
یارِ بَردَنه بَمُم
هی یار هی یار
یارِ بردنه بَمُم
صد و سی سوار
یارِ بَردَنه بَمُم
