نت درنه جان آواز بیات اصفهان آهنگ محلی مازندرانی
این نت در بیات اصفهان سل و دو تهیه شدهاست.
در انه جان
در اِنه جان یا درنه جان (معنی فارسی: دارد میآید جان) یک آهنگ محلی مازندرانی است.این ترانه تا کنون توسط خوانندگان بسیاری بازخوانی شده است. منیر وکیلی[۱] نخستین بار یک نسخه اپرا از این ترانه را در فرانسه ضبط و در آلبومی به نام Chants Et Danses De Perse منتشر کرد. این نسخه بعدها در سال ۲۰۰۳ بازسازی و در آلبوم بازگشت او منتشر شد. پری زنگنه هم یک نسخه اپرای دیگر از این ترانه را ضبط و در آلبوم فولکوریک خود منتشر کرده است. کوروش یغمایی نیز نسخهای دیگر از این ترانه را خوانده است. علاوه بر آن، این ترانه در کنسرت ارکستر فیلارمونیک ایران به رهبری علیرضا شفقینژاد و با تنظیم گریکوریان هم اجرا شد که این کنسرت، در روزهای ۲۴، ۲۵ و ۲۶ تیر ماه ۱۳۸۹ در سالن رودکی اجرا شد. احمد پژمان هم نسخهای دیگر از این ترانه را خوانده است.
متن ترانه
عزیز جون دست من بر دامنته
عزیز جون دست من بر گردنته
چرا خون مرا کردی تو شیشه
به درگاه خدا نالم همیشه
دگر نشوم من بهار حموم
دگر نکمه شیخ جلال سلوم
الهی شیخ جلال تینوم باوه گوم
ها کردمه امضا بیمه پشیمون
درنه جان درنه جان درنه
خدا خدا مه فاطمه جان درنه
درنه جان درنه جان درنه
خدا خدا مه فاطمه جان درنه
منابع
«منیر وکیلی: از «درنه جان» تا «مادام باتر فلای»». بخش فارسی دویچهوله، 02.03.2010. بازبینیشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴.
«کنسرت ارکستر فیلارمونیک ایران برگزار می شود». موسیقی ما. بازبینیشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴.
باباطاهر
سری دارم ز سودای تو پر شور
دلی در سینه ام چون مرده در گور
همی خواهم به بالینم بیایی
که باشم تا قیامت با تو محشور
کتاب کنترپوان مدال آهنگسازی به شیوه پالسترینا علیرضا مشایخی انتشارات ماهور
کنترپوان مُدال
سال انتشار : 1397
شابک : 9790802628267
آهنگسازی به شیوهی پالسترینا
برگردان و نگارش: علیرضا مشایخی
دربارهی این اثر به قلم علیرضا مشایخی میخوانیم: «بهدنبال تاسیس «گروه موسیقی تهران» و پس از آن، تشکیل «ارکستر موسیقی نو» و پدید آمدن جریان نوین آهنگسازی هنری معاصر در ایران، با هدف پدیدآوردن مجموعهای که پاسخگوی نیازهای آموزشی تشنگان آموختن مبانی آهنگسازی باشد، اندیشهی جمعآوری و تدوین درس گفتارهایم جدیتر شد، و این آغاز کوششی بود به نگارش چهار کتاب-بهترتیب، دربارهی هارمونی، کُنترپوان تُنال، فرم، آهنگسازی- انجامید. جای خالی حضور کتابی در زمینهی کُنترپوان مُدال در این مجموعه، بهانهای شد برای تدوین کتابی که اکنون در دست دارید. جووانّی پیرلوئیجی دا پالسترینا به راستی نقطهی اوجی در شکوفایی «چندصدایی» پیش از دوران باروک بود. کاربست چندصدایی در آثار وی، که توازن خطوط آوازی افقی و ستونهای عمودی آکوردشناسی موسیقی مدال را به کمالی بینظیر رساند، زمینهای برای پدیدآوردن شیوهای نو در آموزش کنترپوان مُدال شد. برای معرفی موسیقی و شیوهی پالسترینا، انتخاب کتابی جامع و کامل آسان نیست. ازاینرو، من اثری را که در میان دیگر آثار موجود اعتبار و جایگاه ویژهای دارند انتخاب کردم و اساس نگارش و تدوین این نوشته قرار دادم. نخست کتاب «کُنترپوان» اثر کنود یِپسِن و دو دیگر کتاب «گرادوس جدید» اثر ارنست تیتل.»
فهرست:
کنترپوان دو صدایی
کنترپوان سه صدایی
کنترپوان چهارصدایی
این نت در بیات اصفهان دو، سل و لا و می تهیه شدهاست.
آهنگ محلی مازندران
دستگاه :همایون (اصفهان)
عزیز جون در مشوم مه الو داع کن …… آخ مـــــــــــــه الـــــــــــــــو داع کن
سر راهم نشــــــــین ته گریه ها کن …… آخ تــــــــــــه گریــــــــــــــــه ها کن
اگر خواهی که من زودتر بـــــــیایم …… آخ آخ زودتـــــــــــــــــر بــــــــــیایم
نماز صبح و شب مرا دعـــــــــا کن …… آخ آخ مـــــــــــــــــرا دعــــــــــا کن
سر راهم نــــــشین ته گـــریه ها کن …… آخ تـــــــــــــه گـــــــــــــریه هــا کن******ستاره آســـمون اشـــــــــــمارم امشو …… آخ اشـــــــــــــــمارم امشــــــــــــــــو
بورین یار با اویین بیـــــــمارم امشو …… آخ بیـــــــــــــمارم امشـــــــــــــــــــو
بورین یار با اویین امشور نیـــــــــه …… آخ آخ امشـــــــــــــــور نیـــــــــــــــه
تمام دشمنان بیــــــدارن امشـــــــــــو …… آخ آخ بیـــــــــــدارن امشـــــــــــــــو
بورین یار با اویین بیـــــــمارم امشو …… آخ بیـــــــــــــمارم امشـــــــــــــــــــو
عزیز جون
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبریپرش به جستجو
«عزیز جون»
آهنگ اثر منیر وکیلی
قالب ترانه محلی مازندرانی در دستگاه همایون (اصفهان)
بازخوانیها
پری زنگنه
دریا دادور
ملیحه سعیدی
عزیز جون ترانهای محلی مازندرانی در دستگاه همایون (اصفهان) است. منیر وکیلی، یک نسخه از این ترانه را خوانده که این نسخه ابتدا در سال ۱۳۳۶ در آلبومی تحت عنوان Chants Et Danses De Perse و سپس در سال ۱۳۸۳ در آلبوم دیگری به نام بازگشت، منتشر شد. پری زنگنه هم یک نسخه از این ترانه را خوانده و آن را در آلبوم گلافشان خود منتشر کرده است. دریا دادور هم شعر این ترانه را در آهنگی به نام «شبم تاریک و بیشیم به خانه» گنجانده است. نسخهٔ دادور در سال ۲۰۰۴ در کنسرتی در برلین ضبط و بعد در قالب یک آلبوم زنده منتشر شد. تمامی این نسخهها به سبک اپرا و با تلفیق موسیقی سنتی ایرانه با سبک غربی خوانده شدهاند. ملیحه سعیدی یکی دیگر از هنرمندانی است که به اجرای این ترانه پرداخته است. علاوه بر آن، این ترانه در کنسرت ارکستر فیلارمونیک ایران به رهبری علیرضا شفقینژاد و با تنظیم گریکوریان هم اجرا شد که این کنسرت، در روزهای ۲۴، ۲۵ و ۲۶ تیر ماه ۱۳۸۹ در سالن رودکی اجرا شد.[۱] احمد پژمان هم این ترانه را خوانده است.
متن ترانه
عزیز جون درمشوم مع الوداع کن آه مع الوداع کن
سر راهم نشین ته گریه ها کن آه ته گریه ها کن
اگر خواهی که من زودتر بیایم آه آه زودتر بیایم
نماز صبح و شب مرا دعا کن آه آه مرا دعا کن
ستاره آسمون اشمارم امشو آه اشمارم امشو
بورین یار باویین بیمارن امشو آه بیمارن امشو
بورین یار باویین امشو رنیه آه آه امشو رنیه
تمام دشمنان بیدارن امشو آه آه بیدارن امشو
عزیز جون درمشوم مع الوداع کن آه مع الوداع کن
سر راهم نشین ته گریه ها کن آه ته گریه ها کن
منابع
«کنسرت ارکستر فیلارمونیک ایران برگزار میشود». موسیقی ما. بازبینیشده در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴.
رویای هستی حسینعلی ملاح اصفهان سل نیما فریدونی تار
این قطعه براساس کتاب تار و ترانه تهیه شدهاست.
رویای هستی حسینعلی ملاح غلامحسین بنان نواب صفا بیات اصفهان دو نیما فریدونی تار
رویای هستی حسینعلی ملاح غلامحسین بنان نواب صفا بیات اصفهان دو نیما فریدونی تار
هستی (ترانه)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبریپرش به جستجو
هستی یا رؤیای هستی عنوان ترانه یا تصنیفی قدیمی با صدای غلامحسین بنان است که با شعری از اسمعیل نواب صفا و بر روی آهنگی از حسینعلی ملاح اجرا گردیدهاست. این ترانه که از آن با عناوین دیگری همچون: نغمه هستی، قصه پرملال و… نیز یاد شدهاست، به خاطر آهنگ دلنشین و مضمون فلسفی شعر آن، یکی از شاخصترین و به یاد ماندنیترین آثار غلامحسین خان بنان محسوب میشود.
بنابه اظهار خانم پری بنان، همسر غلامحسین بنان، این هنرمند در میان تصنیفهای متعددی که اجرا کرده بوده، به تصنیف هستی بیش از سایر تصنیفها و ترانههای خویش علاقه داشته و به خصوص در سالهای پایانی عمر خویش، بهطور دائم و مکرر به این ترانه خود گوش میدادهاست.
درباره ترانه
سید اسماعیل نواب صفا، شاعر ترانه هستی، در کتاب خاطراتش که با عنوان قصه شمع انتشار یافتهاست، از ترانه هستی (رؤیای هستی) به عنوان یکی از بهترین و شاخصترین ترانههایی که در دوران ترانه سرائیش سروده نام برده و در مورد آن مینویسد:
روانشاد ملاح دو آهنگ ساختهاند که شعر هر دو از من میباشد، یکی: سرود پولاد است و دیگری آهنگی در بیات اصفهان، که با مدولاسیون یا پرده گردانی یا یه اصطلاح مرکب خوانی، به سه گاه رفته و دوباره در بیات اصفهان یا خانه اصفهان بازگشتهاند.
مقصود نواب صفا از سرود پولاد، به احتمال قوی همان سرودی است که به مناسبت افتتاح ذوب آهن (شرکت ملی فولاد ایران امروزی)، در اوایل دهه سی خورشیدی ساخته شد و توسط اندیشه که از خوانندگان مطرح آن روزگار بود، اجرا گردید.
نواب صفا همچنین درباره شعری که خود برای این ترانه ساختهاست، مینویسد:
این شعر دارای مضمونی فلسفی است که برای بار نخست چنین مضمونی بر روی آهنگ توسط من ساخته شدهاست و قسمتی از آغاز آن را نقل میکنم:
هستی چه بود، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو، افسانهای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی
این اثر را بنان اجرا کرده و طبق اظهار همسرشان، خانم پری بنان، تنها تصنیفی بوده که خیلی دوست داشته و به خصوص در سالهای پایانی عمر، به آن گوش میکردهاست.
نکتهای که نواب صفا دربارهٔ علاقهٔ فوق العادهٔ بنان به ترانه هستی، از قول همسر بنان مورد اشاره قرار دادهاست، موضوعیست که در جاهای دیگر نیز مورد تأکید قرار گرفتهاست. از جمله در مصاحبهای که در شماره ۵۱ ماهنامه ادبستان (به سردبیری: سید احمد سام) با پری بنان (پریدخت آذر) صورت گرفته وی باز هم بر اشتیاق و علاقه غلامحسین بنان نسبت به این تصنیف خویش تأکید میکند و بیان مینماید که وی حتی در آخرین ماههای عمر خود، بارها با دیدگانی اشکبار به این ترانهٔ خود گوش میسپردهاست.
مشخصات ترانه
خواننده: غلامحسین بنان
آهنگساز: حسینعلی ملاح
شاعر: اسمعیل نواب صفا
دستگاه: مرکب خوانی (بیات اصفهان، پرده گردانی به سه گاه و فرود دوباره به بیات اصفهان)
رهبر ارکستر (در نخستین اجرا): روح الله خالقی
تاریخ اجرای اول: اوایل دهه سی خورشیدی
این ترانه با ارکستراسیونی متفاوت از فربد لطیفی، توسط ارکستر گلهای نوین 18 اسفند 96 در تالار وحدت با صدای علیرضا فریدونپور مجدد اجرا شد.
متن ترانه
هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو، افسانهای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی؟
ز هستی، نصیبم بود درد بینهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت
چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه میفروشان
گریز از محن، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان!
هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای دل، چه ز جانم خواهی؟، ای غم ، ز چه جانم کاهی؟
ترسم که جهانی سوزد، از دل چو بر آرم آهی
به دلم نه هوس، نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رؤیا باشد!
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه اما سازم جمع دگران را روشن
هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
ای هستی من و مستی تو، افسانهای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی؟
منابع
نواب صفا، اسماعیل. قصه شمع. چاپ دوم. تهران: البرز، ۱۳۷۷.
صبور، دکتر داریوش (ویراستار). از نور تا نوا (یادنامه غلامحسین بنان، استاد آواز ایران). چاپ اول. تهران: دنیای کتاب و کتابفروشی تاریخ، ۱۳۶۹.