نتایج جستجوی «کمانچه»

دانلود نت و آهنگ سبز مقام داد و بیداد نیما فریدونی اجرا گروه پنج و محمود صفی‌زاده

آهنگ سبز ساخته ی نیما فریدونی شعر سهراب سپهری آواز محمود صفی زاده اجرا گروه پنج

آهنگ سبز ساخته ی نیما فریدونی شعر سهراب سپهری آواز محمود صفی زاده اجرا گروه پنج

Sabz-Music Nima Fereidooni-Avaz Mahmud Safizadeh.mp3

شعر :‌سهراب سپهری
به خاطره ی دوست و هنرمند از دست رفته : اشکان سیگارچی
رخت ها را بكنيم :
آب در یک قدمی است.روشنی را بچشيم.
شب يك دهكده را وزن كنيم، خواب يك آهو را.
گرمي لانه لك لك را ادراك كنيم.
روي قانون چمن پا نگذاريم.
در موستان ، گره ذايقه را باز كنيم.
و دهان را بگشاييم اگر ماه در آمد.
و نگوييم كه شب چيز بدي است.
و نگوييم كه شب تاب ندارد خبر از بينش باغ.و بياريم سبد
ببريم اين همه سرخ ، اين همه سبز.
وقتی اشکان سیگارچی در تصادفی جان سپرد ، دلم پر از خاطرات سازش و خودش شد. یاد تمام خلوت ها و تمرینات و موسیقی ها و اجراهایمان افتادم . دست به قلم شدم و روی شعری از سهراب ، آنچه در دل گذشت را نوشتم و شد تصنیف سبز .
نیما فریدونی . آذر ۱۳۹۵ . گلپایگان
از دریچه ی نگاهش ، اگر چه انسان مجموعه ای از مکاشفات روزمره بود، خود، وارستگی را در خویش روزمره کرده بود.
دور باد اگر با او از مرگ سخنی بگویم.
اویی که شگفتی زیستن بود و برایمان از دریچه های راستین زندگی ، هر از گاه و گاه و بی گاه حرفهای چکیده و رمزآلود گفته بود.
سازش ، نگاه عاشقانه ی آدمها و درختان و آبشار حقیقتی محزون و انتشار رنگین شی ء تپنده ای بود که در وقت خوشی آن را دل می نامید.
حاشا اگر جز از زندگی با او سخنی بگویم.
باهم خواندیم و سازِ ِمان را سالها با هم کوک می کردیم و لحظه های چندی همدل بودیم و از چکاد تا بیداد و تا جدایی ، مضرابْ مضراب ْ حرف زدیم و آنقدر خوب بود که زود ِ زود، سازش آسمانی شد.
آسمانی که شد ، دیگر حتا نشانی از ما نگرفت.
اشکان ِ ما ، اشکْ اشکْ گریاند ِمان.
من از گریه تا شکوه ِشادی با نیروی بی امانش ، جان می گرفتم.
صداش هست ، چه آن چه شور بود که مثل نور بود ،  چه آنچه ماهور که با دلش جور بود.
لبانش اگر چه جز به خنده باز نبود ، غوغاشْ ، محروم  ِ انکار بود.
در رقص بود و بی شک ، هر کدام از ما ، شبی نبود که در رقص از شورش در نیامده باشیم .
چکامه ی لحظه های پاک بود ، حرفش و سازش.
آنگه که آسمانی شد ، خواندم :
رخت ها را بکنیم
آب در یک قدمی است.
روشنی را بچشیم
شب یک دهکده را ، خواب یک آهو را
وزن کنیم.
رخت ها را بکنیم
دور باد اگر با او جز از زندگی سخنی بگویم .
نیما فریدونی
به یاد اشکان سیگارچی
روزی که از پیشمان رفت

اجرا گروه پنج
سرپرست گروه و تار و سه‌تار و بم تار : نیما فریدونی
کمانچه : ایمان ملکی
تنبک : شایان ریاحی
آواز : محمود صفی زاده

“اشکان سیگارچی ” در تاریخ ششم مهرماه ١٣۵٨ در خانواده‌ای فرهنگی در شهر رشت متولد شد . هنوز ١٠ سال بیشتر نداشت که از میان سازهای پدر هنرمندش ، ” احمد سیگارچی” ، ساز سنتور را انتخاب کرد و در همان سال رتبه اول را در میان آموزشگاه‌های استان گیلان کسب نمود.
وی در سال‌های بعد بر ممارست و تمرین خود افزود ، به طوری که دوره‌های ردیف نوازی را تا ١٩ سالگی به پایان برد و چند بار از نو تمرین نمود.
سیگارچی در کنکور سال ٧٨ توانست ، با رتبه‌ای ممتاز در رشته موسیقی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران پذیرفته شود و در ابتدای سال ١٣٨٣ با اخذ مدرک کارشناسی فارغ التحصیل گردد.
وی در خلال سال‌های دانشگاه ، آموزش و فراگیری را در خارج از دانشگاه نیز دنبال کرد و از جمله شاگردان موفق اساتیدی چون کیانی ، کامکار و ثابت بود.
سیگارچی پس از سال‌ها ، اولین گروه منسجم موسیقی دانشکده هنرهای زیبا را به همراه نیما فریدونی و جمعی از همکلاسی‌هایش با نام “هوربانگ” تاسیس نمود که فعالیت قابل توجهی داشت و از جمله آن می‌توان به کنسرت در کاخ سعد آباد ، دانشگاه تهران ، قشم ، کرج و … اشاره کرد.
وی همچنین با همراهی گروه ” فاخته” نیز چند کنسرت در تالار وحدت ، کاخ سعد آباد ، برخی استانهای کشور اجرا کرد . او در طول فعالیت هنری خود قریب یک‌‏صد کنسرت گروهی و انفرادی برگزار نمود. وی همچنین در سال‌های اخیر در رشته سنتور نوازی در جشنواره‌های موسیقی فجر ، جشنواره سنتورنوازان یادواره استاد ” فرامرز پایور ” و همچنین جشنواره موسیقی دانشجویان ، همواره حائز رتبه ممتاز گردید.
این هنرمند جوان ، ٢٢ بهمن ماه سال ١٣٨۴ ، در حالی که وکالت نامه “آرش سیگارچی” برادر روزنامه نگار و زندانی خود را به تهران می‌آورد ،در ابتدای اتوبان قزوین-تهران تصادف کرد که به دلیل ضربه مغزی جان سپرد.