نت آوای موسیقی The Sound Of Music

نت آوای موسیقی The Sound Of Music

The Sound Of Music نت آوای موسیقی
ریچارد راجرز
اسکار همرستاین
اروین کاستل

اشک‌ها و لبخندها
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای سریالی به این نام، اشک‌ها و لبخندها (مجموعه تلویزیونی) را ببینید.
آوای موسیقی
اشک‌ها و لبخندها
Sound of music.jpg
پوستر فیلم اشک‌ها و لبخندها
کارگردان رابرت وایز
تهیه‌کننده رابرت وایز
ریچارد دی زانوک
نویسنده ارنست لمان
هاوارد لیندسی
بازیگران جولی اندروز
کریستوفر پلامر
موسیقی ریچارد راجرز
اسکار همرستاین
اروین کاستل
فیلم‌بردار تد دی مکورد
تدوین‌گر ویلیام اچ. رینولدز
توزیع‌کننده فاکس قرن بیستم
تاریخ‌های انتشار
۲ مارس ۱۹۶۵ (ایالات متحده آمریکا)
۲۹ مارس ۱۹۶۵ (بریتانیا)
مدت زمان
۱۷۴ دقیقه
کشور ایالات متحده آمریکا
زبان انگلیسی
هزینهٔ فیلم $۸٫۲ میلیون[۱][۲]
فروش گیشه $۲۸۶٬۲۱۴٬۲۸۶[۱]
آوای موسیقی (به انگلیسی: The Sound of Music)، (که در ایران با عنوان اشک‌ها و لبخندها شناخته شده‌است) فیلم موزیکال سال ۱۹۶۵ به کارگردانی رابرت وایز و با بازی جولی اندروز و کریستوفر پلامر است. ترانه‌های این فیلم را راجرز و هامرستاین، زوج آهنگساز آمریکایی ساخته‌اند و فیلمبرداری آن در زالتسبورگ اتریش و باواریا در آلمان غربی و همچنین در استودیوی فاکس قرن بیستم در کالیفرنیا انجام شده‌است. فیلم در تاریخ ۲ مارس ۱۹۶۵ در آمریکا منتشر شد. با توجه به محدودیت‌هایی که در اکران وجود داشت این فیلم توانست با موفقیت بزرگی در گیشه مواجه شود و به عنوان پرفروشترین فیلم تاریخ در زمان خود دست یافت و تا پنج سال این مقام را حفظ کرد. این فیلم به شدت پرطرفدار بود و توانست رکورد فروش گیشه را در ۲۹ کشور بشکند. همچنین این فیلم توانست پنج جایزه اسکار را نیز از آن خود کند. در سال ۱۹۹۸ نیز بنیاد سینمای آمریکا این فیلم را به عنوان چهارمین فیلم برتر موزیکال تاریخ انتخاب کرد.
داستان فیلم
بخش بزرگی از داستان و فیلم‌نامه برگرفته از وقایع حقیقی هستند که در سال ۱۹۳۸ میلادی در شهر زالتسبورگ اتریش اتفاق افتاده‌اند. ماریا دختر جوانی که در صومعه زندگی می‌کند و داوطلب راهبه شدن است، عاشق رقص و آواز است. راهبه مسئول او وی را برای سرپرستی فرزندان کاپیتان بیوه «فون تراپ» انتخاب کرده و او را به منزل ایشان می‌فرستد… ماریای سبک بال در مدت کوتاهی بچه هارا تشویق به آواز خواندن کرده و دل آن‌ها را زود بدست میاورد. کاپیتان فون تراپ که مردیست جدی و خشک، در ابتدا از کارهای ماریا خوشش نمی‌آید و بدبین است… او در این زمان با خانمی اشرافی که از بچه‌ها بدش می‌آمد، در شهر وین رابطه دوستی داشت… ولی عاقبت کاپیتان عاشق ماریا شد. در این بین موضوع الحاق کشور اتریش به آلمان پیش‌آمد و ارتش آلمان فون تراپ را به خدمت فراخواند ولی او مخالفت خود را اعلام کرد و ارتش آلمان نازی او را تحت تعقیب قرار داد… فون تراپ تصمیم گرفت با بچه‌ها و ماریا از راه سوئیس به ایالات متحد آمریکا فرار کند…
بازیگران
جولی اندروز
کریستوفر پلامر
دوریس لوید
ریچارد هایدن
النور پارکر
پگی وود
شارمین کار
نیکولاس هاموند
هتر منزیس
دان چیس
آنجلا کارترایت
دبی ترنر
Kym Karath
آنا لی (بازیگر)
Portia Nelson
Ben Wright
Daniel Truhitte
نورما واردن
مارنی نیکسون
Evadne Baker
دوریس لوید
جایزه‌ها
اشک‌ها و لبخندها در سال نمایش خود موفق شد رکورد فروش تاریخ سینما را تا زمان خودش بشکند و نامزد ده جایزه اسکار شود و پنج جایزه اسکار را به دست آورد. همچنین بنیاد فیلم آمریکا، در سال ۲۰۰۶ میلادی، این فیلم را در رتبه ششم لیست بهترین فیلم‌های موزیکال، قرار داد.

جایزه رده نامزد نتیجه
Academy Awards[۳] Best Picture رابرت وایز برنده
Best Actress in a Leading Role جولی اندروز نامزدشده
Best Actress in a Supporting Role پگی وود
Best Director رابرت وایز برنده
Best Cinematography – Color تد دی مکورد نامزدشده
Best Art Direction – Set Decoration – Color Boris Leven (art direction);
Walter M. Scott and
Ruby R. Levitt (set decoration)
Best Costume Design – Color دوروتی جیکنس
Best Sound Mixing James Corcoran و Fred Hynes;
20th Century Fox Sound Department برنده
Best Film Editing ویلیام اچ. رینولدز
Best Music, Scoring of Music – Adaptation or Treatment آروین کاستل
American Cinema Editors Awards 1966 Best Edited Feature Film ویلیام اچ. رینولدز
BAFTA Awards بهترین بازیگر نقش اول زن بریتانیایی جولی اندروز نامزدشده
جوایز داوید دی دوناتلّو بهترین بازیگر نقش اول زن خارجی
Directors Guild of America[۳] Outstanding Directorial Achievement in Motion Pictures رابرت وایز برنده
Golden Globe Awards[۳] Best Motion Picture – Musical or Comedy اشک‌ها و لبخندها
Best Motion Picture Actress – Musical or Comedy جولی اندروز
Best Supporting Actress – Motion Picture پگی وود نامزدشده
Best Director – Motion Picture رابرت وایز
Laurel Awards سرگرمی عمومی اشک‌ها و لبخندها برنده
Musical Performance, Female جولی اندروز
National Board of Review[۳] Top Ten Films of 1965 اشک‌ها و لبخندها
New York Film Critics Circle Best Actress جولی اندروز 2nd place
Writers Guild of America Best Written American Musical ارنست لمان برنده
دوبله فارسی

۳۸ منتقد و نویسنده سینمایی، در یک نظرخواهی برای انتخاب بهترین‌های تاریخ دوبله ایران که توسط ماهنامه سینمایی فیلم در اسفندماه ۱۳۸۴ انجام شد، دوبله این فیلم را به عنوان برترین دوبله فارسی برای یک فیلم خارجی انتخاب نمودند.[۴]

دوبله فارسی این فیلم با مدیریت دوبلاژ علی کسمایی در سال ۱۳۴۵ در استودیو دماوند به مدیریت «روبیک گریگوریانس» انجام شد. اجرا و ضبط ترانه‌های فارسی نیز در استودیوی وزارت فرهنگ و هنر صورت پذیرفت. صداگذاری نهایی فیلم که به صورت استریوفونیک ۶ بانده بود، در کشور آلمان انجام شد.[۵]

در نسخه دوبله شده فیلم اشکها و لبخندها، سه نوع آواز وجود دارد:

(۱) آوازهایی که ترجمه و دوبله نشدند، مثل آوازهای اول و آخر فیلم و آواز «از هر کوهی، بالا برو» که مادر روحانی در صومعه برای قوت قلب دادن به ماریا می‌خواند. کسمایی در این‌باره می‌گوید:
«… فارسی شدن بعضی آوازها هم خوش آیند نبود، به همین جهت اصلاً از آن صرفنظر شد. مثل آواز مادر روحانی. به هرحال قسمتهایی که قابلیت بیشتری برای برگرداندن به فارسی را داشت، انتخاب کردیم»
(۲) آوازهایی که کاملاً ترجمه و به فارسی خوانده شده‌اند مثل همهٔ آوازهایی که بچه‌ها در آن حضور دارند.
(۳) یک آواز هم (در اتاقک شیشه‌ای باغ) با حالتی بین دکلمه و گفتار متن اجرا شده و آواز اصلی زیر آن شنیده می‌شود. کسمایی دربارهٔ این آواز چنین توضیح می‌دهد:
«آواز اتاقک شیشه‌ای یک آواز عاشقانه بود که به شکل فارسی مطلوب از کار درنمی‌آمد اما تماشاگران می‌بایست معنایش را در می‌یافتند. به همین دلیل ترجمه‌اش با آن شکل، رویِ تصویر و صدای اصلیِ پائین آمده، قرار گرفت.»
شعرهای فارسی که برای ترانه‌های فیلم اجرا شد، توسط «کریم فکور» سروده شده بود. او که از ترانه سرایان موفق آن دوران بود، ترانه‌های فارسی را بر اساس شعرهای اصلی و ریتم موسیقی و لحن و حالتِ آوازهایِ اصلی فیلم نوشت و این ترانه‌ها، توسط هنرجویان هنرستان عالی موسیقی و زیر نظر «تورج نگهبان» اجرا شد. اعضای این گروه موسیقی که توسط «عنایت رضایی» رئیسِ وقتِ اپرای تهران برای این منظور انتخاب شده بودند به این شرح است:[۵]

دوبلورهای صحنه‌های غیر آوازی

ماریا (جولی اندروز): «ژاله کاظمی»
کاپیتان فون تراپ (کریستوفر پلامر): «ابوالحسن تهامی‌نژاد»
بارونِس اِلسا شرایدر (النور پارکر): «رفعت هاشم‌پور»
ماکس (ریچارد هایدن): «خسرو خسروشاهی»
رولف (دانیل تروهیت): «مهدی آژیر»
لیزل فون تراپ، بزرگترین دختر خانواده (شارمین کار): «زهره شکوفنده»
یکی از پسرها: «خسرو شکوفنده»
یکی دیگر از پسرها: «شهرام شکوفنده»
دو تا از دخترها: «منیژه نویده»
یکی دیگر از دخترها: «شهین صحت نژاد»
گرتل، کوچکترین دختر خانواده (کیم کاراث): «ناهید امیریان»
خوانندگان صحنه‌های آوازی

سودابه صفاییه: خوانندگی به جای «ماریا» (جولی اندروز)
فریدون معزّی مقدّم: خوانندگی به جای «کاپیتان فون تراپ» (کریستوفر پلامر)
همایون معزی مقدم: خوانندگی به جای «رولف» (دانیل تروهیت)
نازیلا زند کریمی: خوانندگی به جای «لیزل، دختر بزرگ خانواده» (شارمین کار)
سیمین قدیری: خوانندگی به جای یکی از دخترها
آزیتا آزرمی: خوانندگی به جای یکی از دخترها
نسرین آزرمی: خوانندگی به جای یکی از دخترها
شمسی شادمند: خوانندگی به جای یکی از دخترها
ناهید امیریان: خوانندگی به جای «گرتل» (کیم کاراث)
خسرو شکوفنده: خوانندگی به جای یکی از پسرها
شهرام شکوفنده: خوانندگی به جای یکی از پسرها
سایر عوامل دوبله
مدیر دوبلاژ: «علی کسمایی»
مترجم: «فیروز فلاحتی»
سراینده ترانه‌های فارسی (باستثنای ترانه گل یخ): «کریم فکور» و سراینده و خواننده آهنگ گل یخ (Edelweiss) فریدون معزی مقدم می‌باشد.
اجرای ترانه‌های فارسی: «هنرجویان هنرستان عالی موسیقی»
ناظر اجرای ترانه‌های فارسی: «تورج نگهبان»
دوبله شده در: «استودیو دماوند»
مدیر استودیو دماوند: «روبیک گریگوریانس»
ضبط ترانه‌های فارسی: «استودیو وزارت فرهنگ و هنر»
سال دوبله: ۱۳۴۵
حواشی دوبله

در حالی که در دوبله صحنه‌های آواز، به جای ۴ دختر بزرگتر، خواننده‌های حرفه‌ای وزارت فرهنگ و هنر آواز خواندند؛ ناهید امیریان، خسرو شکوفنده و شهرام شکوفنده، خودشان ترانه‌های فارسی فیلم را به جای شخصیت‌هایشان در فیلم اجرا کردند.[۵]
دوبله موزیکال این فیلم، چنان مورد استقبال قرار گرفت که وزارت فرهنگ و هنر، به عنوان تشویق، یک بورس تحصیلی دوساله در اتریش، به «سودابه صفاییه» جایزه داد.[۵]
ناهید امیریان که در این فیلم به جای «گرتل» (کوچکترین دختر کاپیتان فون تراپ) صحبت کرده و آواز خوانده، در زمانِ دوبله این فیلم، ۱۲ ساله بود. او که خود از سن ۵ سالگی فعالیت در زمینه دوبله را آغاز کرده بود، در مصاحبه‌ای در سال ۱۳۸۴ دراین‌باره چنین می‌گوید: «تجربه خیلی خوبی بود و هنوز یکی از کارهای مورد علاقهٔ دوره چهل و چندساله فعالیتم است. حالا هم در ۵۱ سالگی که شش فرزند و یک نوه دارم، از تماشای این فیلم لذت می‌برم و خاطرات آن سال‌ها برایم زنده می‌شود. بچه‌ها و نوه‌ام هم این فیلم را خیلی دوست دارند. هرکدام از بچه‌هایم، نسخه‌ای از فیلم را برای خودشان دارند تا بعدها به فرزندان شان نشان بدهند و بگویند: ببین، گوش کن، صدای این دخترک پنج ساله، صدای مادربزرگتان است!»[۵]
ابوالحسن تهامی‌نژاد دربارهٔ گویندگی‌اش به جای کاپیتان فون تراپ می‌گوید: «موقع دوبلهٔ این فیلم ۲۷ ساله بودم و صدایم پختگی لازم برای نقش مردی پنجاه و چندساله را نداشت؛ بنابراین سعی کردم شرایطی فراهم کنم که صدایم، فرکانس لازم برای متناسب شدن با این نقش را داشته باشد. فیلم در استودیو دماوند در داودیه دوبله می‌شد که نزدیک خانه‌ام بود و من همیشه پیاده به آنجا می‌رفتم. قرار گذاشته بودم که بعدازظهرها این فیلم را دوبله کنیم و من آن روزها، هیچ کار دیگری نمی‌کردم و پس از استراحت بعد از ظهر، به استودیو می‌رفتم تا صدایم شرایط مورد نظرم را داشته باشد. حتی یکی دوبار که دیدم صدایم مناسب نیست، کار نکردم و از استودیو بیرون آمدم. به هرحال در این کار از صدای خودِ کریستوفر پلامر خیلی گرفتم. ویژگی اصلی صدای و لحن او در فیلم این بود که به عنوان یک نظامیِ اشرافی، سعی می‌کرد خیلی صحیح حرف بزند و خشکی و خشونت هم در صدایش داشته باشد. این خصوصیات، مهم‌ترین چیزهایی بود که من هم سعی کردم در دوبله این نقش رعایت کنم».[۵]
نام‌های فیلم
نام اصلی فیلم به انگلیسی یا (The Sound of Music)، به معنی آوای موسیقی است؛ اما در کشورهای مختلف با عنوان‌های گوناگونی به نمایش درآمده‌است.

ایران: اشک‌ها و لبخندها. (به مدیریت دوبلاژ علی کسمایی)
آلمان: Meine Lieder, Meine Träume (آوازهای من، رویاهای من)
فرانسه: La mélodie du bonheur (ملودی شادی)
پرتقال: Música no Coração (موسیقی در قلب)
برزیل: The Rebel Novice) Noviça Rebelde)
ایتالیا: All Together with Passion) Tutti insieme Appassionatamente)
هلند: The Most Beautiful Music) De mooiste muziek)
اسپانیا: Smiles and Tears) Sonrisas y Lágrimas)
یونان: I melodia tis eftihias, The Melody of Happiness) Η μελωδία της ευτυχίας)
اسرائیل: צלילי המוזיקה (Tzeliley ha-muzika, The Sound of Music)
عربستان سعودی: صوت الموسیقی (آوای موسیقی)
اسلونی: My Songs,my Dreams) Moje pesmi, moje sanje)
یوگسلاوی: My Songs, My Dreams) Moje pesme, moji snovi)
تایلند: Love Magic from the Song of Paradise) มนต์รักเพลงสวรรค์)
منابع
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به اشک‌ها و لبخندها در ویکی‌گفتاورد موجود است.
“The Sound of Music”. The Numbers. Retrieved April 26, 2011.
Solomon 1989, p. 254.
“The Sound of Music (1965): Awards”. The New York Times. Retrieved January 24, 2015.
«منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران انتخاب کردند: بهترین‌های تاریخ دوبله ایران» – کتاب سال سینمای ایران – ماهنامه سینمایی فیلم، اسفند ۱۳۸۴، صفحه ۱۲۰–۱۱۰
«نقشی از رؤیا: «آوای موسیقی» چگونه «اشکها و لبخندها» شد؟» – هوشنگ گلمکانی – کتاب سال سینمای ایران – ماهنامه سینمایی فیلم، اسفند ۱۳۸۴، صفحه ۱۲۶–۱۲۲

کتاب قطعات لنگ برای تنبک مجید حسابی

کتاب قطعات لنگ برای تنبک مجید حسابی

کتاب قطعات لنگ برای تنبک مجید حسابی انتشارات مولف
عنوان: قطعات لنگ برای تنبک
نویسنده: مجید حسابی
انتشارات: مولف
قطع: رحلی
تعداد صفحه: 70
تاریخ چاپ: اول بهار1398
مجید حسابی مولف کتاب قطعات لنگ برای تنبک از برخی تکنیک‌های ابداع شده توسط استاد حسین تهرانی مانند تم، بشکن، هشت، هفت و ریزهای نه انگشتی، دو انگشتی و جارو روی پوست با پشت ناخن و بعضی تکنیک‌ها مانند ناخنی راست و چپ، ریز ناخنی، بشکن‌های دوبل، ریز مالشی، پرشی و بشکنی ۸ انگشتی تنبک از استاد ناصر فرهنگ فر و یک سری علامات روی سیستم یک خطی از کتاب‌های آموزش تنبک کتاب اول و دوم استاد بهمن رجبی و یک سری علامات دیگر از کتاب تنبک نوازی نوین استاد محمد اخوان استفاده نموده است. به همین دلیل کتاب قطعات لنگ برای تنبک مجموعه‌ای مفید و قابل استفاده برای هنرجویان و دوستداران تنبک می‌باشد.
از دیگر عنوان‌های چاپ شده مجید حسابی می‌توان به مقدمات تنبک نوازی کتاب اول و مقدمات تنبک نوازی کتاب دوم و کتاب پنجاه قطعه برای تنبک اشاره کرد.
کتاب قطعات لنگ برای تنبک اثر مجید حسابی در ۶۸ صفحه همراه با CD توسط نشر تصنیف منتشر شده است.
3-10-802610-M

نت اگه یه روز بری سفر فرامرز اصلانی آوانگاری نیما فریدونی

نت اگه یه روز بری سفر فرامرز اصلانی آوانگاری نیما فریدونی

نت اگه یه روز بری سفر فرامرز اصلانی
این نت در مقام نهفت مایه سل و لا تهیه شده‌است.

آلبوم دلمشغولی‌ها
آهنگساز، خواننده، تنظیم کننده: فرامرز اصلانی
اگه یه روز بری سفر … بری زپیشم بی خبر
اسیر رویاها می شم … دوباره باز تنهامی شم
به شب می گم پیشم بمونه … به باد می گم تا صبح بخونه
بخونه از دیار یاری … چرا می ری تنهام می ذاری
اگه فراموشم کنی … ترک آغوشم کنی
پرنده دریا می شم … تو چنگ موج رها می شم
به دل می گم خواموش بمونه … میرم که هر کسی بدونه
می رم به سوی اون دیاری … که توش من رو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه … بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم … که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم…
اگه بازم دلت می خواد یار یک دیگر باشیم
مثال ایوم قدیم بشینیم و سحر پاشیم
باید دلت رنگی بگیره … دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری … که توش من رو تنها نذاری
اگه می خوای پیشم بمونی … بیا تا باقی جوونی
بیا تا پوست به استخونه … نذار دلم تنها بمونه
بذار شبم رنگی بگیره … دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری … که توش من رو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو ، تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه … بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم … که باز برات آواز بخونم
اگه یه روزی نوم تو باز ، تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد که منُو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه … بذاره دردت جا به جا شه
بره توی تموم جونم … که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم


Faramarz Aslani-Ageh Ye Rooz | فرامرز اصلانی ـ اگه یه روز

فرامرز اصلانی – “اگه یه روز بری سفر”

THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون نیما فریدونی تار

THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون نیما فریدونی تار


THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون نیما فریدونی تار

THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون نیما فریدونی تار

اهمیتی به ما نمی‌دهند
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبریپرش به جستجو
«اهمیتی به ما نمی‌دهند»
جلد «اهمیتی به ما نمی‌دهند»
تک‌آهنگ از مایکل جکسون
از آلبوم تاریخ
پخش ۳۱ مارس ۱۹۹۶
‎۱۲ فروردین ۱۳۷۵
ضبط ۱۹۹۵
سبک پاپ
زمان ۴:۴۴
ترانه‌سرا مایکل جکسون
تهیه‌کننده مایکل جکسون
گاه‌نگاری تک‌آهنگ‌های مایکل جکسون
«این دوره زمونه»
(۱۳۷۴) «اهمیتی به ما نمی‌دهند»
(۱۳۷۵) «غریبه‌ای در مسکو»
(۱۳۷۵)
فهرست آهنگ‌های تاریخ
«جیغ»
(۱) «اهمیتی به ما نمی‌دهند»
(۲) «غریبه‌ای در مسکو»
(۳)
نماهنگ
Nuvola apps kaboodle.svg نسخهٔ برزیلی «اهمیتی به ما نمی‌دهند» در یوتیوبدر یوتوب
نماهنگ
Nuvola apps kaboodle.svg نسخهٔ زندان «اهمیتی به ما نمی‌دهند» در یوتیوبدر یوتوب
«اهمیتی به ما نمی‌دهند» (به انگلیسی: They Don’t Care About Us) یا آن‌ها دربارهٔ ما نگران نیستند نام چهارمین تک‌آهنگ از نهمین آلبوم استودیویی مایکل جکسون به نام تاریخ است. این آهنگ که در سال ۱۹۹۵ در آلبوم تاریخ منتشر شده بود، در ۳۱ مارس ۱۹۹۶ در غالب تک‌آهنگ نیز منتشر شد. «اهمیتی به ما نمی‌دهند» به عنوان یکی از بحث برانگیزترین و جنجالی‌ترین آثار مایکل جکسون شناخته می‌شود. در آمریکا بسیاری از رسانه‌ها این اثر را ترانه‌ای یهودستیزانه نامیدند و با آن برخورد تندی داشتند و خواستار عذرخواهی جکسون و ضبط مجدد و تغییر متن شعر آن شدند. جکسون نیز در جواب گفت که این اتهامات بر اثر تفسیر نادرست و شاید غرض‌ورزانهٔ برخی منتقدان به وجود آمده‌است وگرنه موضوع این ترانه، ناهنجاری‌های اجتماعی است.
هر دو نماهنگی که برای این ترانه ساخته شد توسط اسپایک لی، کارگردان نامزد جایزهٔ اسکار کارگردانی شد. اولین نماهنگ در دو نقطه از کشور برزیل فیلم‌برداری شد: یکی در دونا مارتا از محله‌های فقیرنشین شهر ریو دوژانیرو و دیگری در شهر سالوادور. به دلیل آن که این شهرها نامزد میزبانی مسابقات المپیک ۲۰۰۴ بود، بعضی مقامات دولتی برزیل اعتقاد داشتن اگر جکسون این نماهنگ را بسازد، واقعیت فقر و تنگدستی‌ای که در شهر دونا مارتین حکمفرما است را نشان خواهد داد و این در افکار عمومی تأثیر خواهد گذاشت به همین دلیل فیلم‌بردای نماهنگ از طرف فرمانداری ریو دوژانیرو به مدت ۲۰ روز متوقف شد ولی در نهایت فیلم‌برداری انجام شد. اما در مقابل، ساکنان این منطقه خوشحال بودند زیرا می‌دانستند مشکلاتشان توسط جمعیت گسترده‌ای قابل مشاهده خواهد بود. نماهنگ دوم هم در یک زندان فیلم‌برداری شد و تصاویری از نقض حقوق بشر توسط دولت‌ها و گروه‌های تندرو را نمایش داد.
این آهنگ در تمام کشورهای اروپایی در بین ۱۰ اثر برتر قرار گرفت و در آلمان به مدت سه هفته شماره ۱ شد. اما رادیوها و رسانه‌های آمریکا علاقه‌ای به پخش آن نداشتند و مدتی نیز آن را تحریم کردند. اما با این وجود در رتبهٔ ۳۰ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد آمریکا و رتبهٔ ۱ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ آراندبی بیلبورد آمریکا قرار گرفت.
نسخهٔ ریمیکس آهنگ «اهمیتی به ما نمی‌دهند» در آلبوم ریمیکس جاویدان که در نوامبر ۲۰۱۱ منتشر شد وجود دارد.[۱]
موضوع آهنگ
ترانه با صدای یک زن که از مردم درخواست شعار می‌کند آغاز می‌شود: «دیگه کافیه، کافیه از این آشغال‌ها» و سپس صدای کودکانی شنیده می‌شود که شعار «واقعاً به ما اهمیتی نمی‌دهند» را می‌دهند. بخشی از متن این ترانه برای جکسون دردسرساز شد و توسط گروه‌های یهودی، یهودستیزانه تلقی شد:
Jew me, sue me, everybody do me Kick me, kike me, don’t you black or white me.
جکسون نیز در پاسخ بیانیه‌ای منتشر کرد: «این موضوع که این ترانه یهودستیزانه است، بسیار مرموز و فریبنده است. این آهنگ در واقع دربارهٔ دردِ تعصب و نفرت است. و راهی برای نشان دادن مشکلات سیاسی و اجتماعی است. من از اعماق قلبم متأسفم و عذرخواهی می‌کنم اگر در رساندن منظورم، احساسات کسی را جریحه‌دار کردم.» در مصاحبه‌ای دیگر گفت: «من [در این آهنگ] دربارهٔ خودم به عنوان یک قربانی صحبت کردم … دیوید گفن، جفری کاتزنبرگ، استیون اسپیلبرگ و مایک میلکین؛ این‌ها دوستان من هستند. و از قضا همگی یهودی‌اند. پس چطور می‌توانید اینطور تفسیر کنید. من در یک جامعهٔ یهودی بزرگ شدم.»

جان پیتر می‌گوید: «جکسون [در این ترانه] باور دارد که مورد حملهٔ پلیس قرار گرفته‌است. حمله‌ای از روی نفرت و دشمنی.» مجلهٔ رولینگ استون نوشته است که: «جکسون در این ترانه حاضر نیست که هیچ‌کدام از عقایدش را پنهان کند. او کاملاً صریح و روشن سخن گفت و این موضوع را می‌شود از سبک جنگی و نظامی موسیقی هم فهمید». روزنامهٔ دیلی نیوز بر این باور است که جکسون «خشم» خود را در این ترانه با ایجاد موسیقی‌ای که این حس را به شنونده می‌دهد که وسایلی در حال شکستن هستند ابراز می‌کند. روزنامهٔ واشینگتن تایم هم نوشته: «شرحی بسیار سریع، دعوت بسیار به ترحم، بسیار جنجال‌برانگیز و نمایش شمایلی از رفتار پلیس در پس‌زمینهٔ آن».
نماهنگ و جنجال ضد یهود بودن ترانه
نمونه‌ای از محله‌های بسیار فقیرنشین و پرمخاطرهٔ ریو دو ژانیرو که در نماهنگ «اهمیتی به ما نمی‌دهند» نمایش داده شد.
برای این ترانه دو موزیک ویدئو ساخته شد . اولین موزیک ویدئو در یکی از مناطق فقیرنشین شهر ریو دو ژانیرو و به کارگردانی اسپایک لی، نامزد جایزهٔ اسکار ضبط شده‌است. دومین موزیک ویدئو که به «نسخهٔ زندان» معروف است، مایکل را در محیط زندان و سالن غذاخوری در حال اعتراض نشان می‌دهد. این نسخه پس از نسخهٔ «برزیلی» آن عرضه شد زیرا مایکل از نتیجهٔ نسخهٔ «برزیلی» کاملاً راضی نبود.
در ۲۲ مارس ۱۹۹۶ (‎۳ فروردین ۱۳۷۵)، نماهنگ (موزیک ویدئو) آن‌ها به ما اهمیتی نمی‌دهند از شبکه‌های تلویزیونی سراسر جهان به جز آمریکا، پخش شد. این نماهنگ در دونا مارتین یک شهر فقیرنشین در جنوب ریو دو ژانیرو، برزیل فیلمبرداری شده بود. این شهر نامزد میزبانی مسابقات المپیک سال ۲۰۰۴ بود، از این رو بعضی مقامات دولتی برزیل اعتقاد داشتند اگر مایکل جکسون این نماهنگ را بسازد، واقعیت فقر و تنگدستی‌ای که در دونا مارتین حکمفرماست را نشان خواهد داد و ممکن است میزبانی المپیک ۲۰۰۴ را از دست بدهد. از همین رو فرماندار شهر ریو دو ژانیرو با مشاهدهٔ تهدیدی که این نماهنگ برای وجههٔ شهر به همراه داشت، تصمیم گرفت تا مانع از هر گونه فیلمبرداری در این شهر شود. اما این تصمیم در نهایت از طرف دولت لغو شد زیرا به گفتهٔ آن‌ها: «در افکار عمومی بین‌المللی، منع فیلمبرداری در دونا مارتین، مخرب‌تر از نشان دادن واقعیت این شهر است».
گروه محلی اولدوم (به انگلیسی: Olodum) که در نماهنگ نسخهٔ برزیل با جکسون همکاری داشتند.
فیلم‌بردای آغاز شد و بیش از ۱۵۰ پلیس امنیتی از آن منطقه محافظت کردند. این نماهنگ در شبکه‌های MTV و VH1 پخش نشد زیرا بنا بر گفتهٔ سخنگوی شبکهٔ اِم. تی. وی، این آهنگ در شنوندگان، این فرضیه را ایجاد می‌کند که آهنگی ضد یهود است. بعد از مدتی این دو شبکهٔ معروف شروع به پخش نماهنگ کردند ولی در آغاز نماهنگ، نوشته‌ای را اضافه کردند.
اسپایک لی دربارهٔ جنجالی که بر سر این دو نماهنگ به جریان افتاده بود، گفت: «مایکل یک هنرمند است و باید آزاد باشد تا عقیده‌اش را بیان کند».
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «They Don’t Care About Us». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ، بازبینی‌شده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۲.

Skin head
سرهای طاس
Dead head
كله هاي بي مغز
Everybody
همه رفتن
Gone bad
به سوی بدی
Situation
وضعیت
Aggravation
روز به روز سخت‌تر
Everybody
همه رفتن
Allegation
ادعا دارن
In the suite
در دادگاه
On the news
در روزنامه‌ها
Everybody
همه رفتن
Dog foodtranslate
Bang bang
بنگ بنگ
Shock dead
می‌کُشن
Everybody’s
هـمـه
Gone mad
دیوانه شدن
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Beat me
منو بزن
Hate me
ازم متنفر باش
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Break me
غرور منو بشکنی
Will me
آوارم کن
Thrill me
دلهره تو دلم بنداز
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Kill me
منو بکشی
Jew me
بهم بگو یهودی
Sue metranslate
Everybody
همه رفتن
Do metranslate
Kick me
به من لگد بزن
Kike me
بهم مشت بزن
Don’t you
ولی منو خطاب نکنید
Black or white me
سیاه یا سفید پوست
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Tell me what has become of my life
بگو سر زندگیم چه بلایی اومده؟
I have a wife and two children who love me
من یک زن و دو تا بچه دارم که عاشق منن
I’m a victim of police brutality, now
ولی حالا قربانی وحشیگری پلیسا شدن

I’m tired of bein’ the victim of hate,
من خسته شدم از قربانی نفرت بودن
Your rapin’ me of my pride
شما دارید غرورم رو خورد می‌کنید
Oh for God’s sake
آه، به خاطر خدا
I look to heaven to fulfill its prophecy…
به بهشت نگاه می‌کنم و پیام الهی رو توش می‌بینم
Set me free
رهام کنید
Skin head
سرهای طاس
Dead head
كله هاي بي مغز
Everybody
همه رفتن
Gone bad
به سوی بدی
Trepidation
هراس
Speculation
ظن و گمان
Everybody
همه رفتن
Allegation
ادعا دارن
In the suite
در دادگاه
On the news
در روزنامه‌ها
Everybody
همه رفتن
Dog foodtranslate
Black man
آدم‌های سیاه
Black mail
نامه‌های سیاه
Throw the brother In jail
از طرف برادران زندانیت
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Tell me what has become of my rights
بگو سر حق و حقوق شهروندیم چی اومده؟
Am I invisible ’cause you ignore me?
بخاطر نادیده گرفته شدن از طرف شما نامرئی شدم؟
Your proclamation promised me free liberty, now.
همه جا اعلام کرده بودید که آزادی رو به همراه میارید
I’m tired of bein’ the victim of shame
نمی‌خوام قربانی شرمندگی باشیم که شما برام درست کردید
They’re throwin’ me in a class with a bad name
اونم به خاطر سیاه بودنم تو کلاس منو با القاب بد صدا می‌زنن
I can’t believe this is the land from which I came
باورم نمیشه که این همون سرزمینیه که ازش اومدم
You know I really do hate to say it
خودتون می‌دونید که از گفتن این حرفا متنفرم
The government don’t wanna see
اما انگار دولت نمی‌خواد این چیزا رو ببینه
But it Roosevelt was livin’, he wouldn’t let this be, no no.
ولی اگر روزولت زنده بود، اجازه نمی‌داد اینطور بشه، نه نه.
Skinhead
کله‌های طاس
Deadhead
سرهای مرده
Everybody
همه رفتن
Gone bad
به سوی بدی
Situation
وضعیت
Speculation
ظن و گمان
Everybody
همه رفتن
Litigation
اعتراض دارن
Beat me
منو بزن
Bash me
دستم بندازید
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Trash metranslate
Hit me
بهم سیلی بزن
Kick me
به من لگد بزن
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Get me
به من تعرض کنی
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Some things in life they just don’t wanna see
چیزهایی تو زندگی وجود داره که اون‌ها نمی‌خوان ببینن
But if Martin Luther was livin’
اما اگر مارتین لوتر زنده بود
He wouldn’t let this be
نمیذاشت اینطور بشه

Skinhead
کله‌های طاس
Deadhead
سرهای مرده
Everybody’s
هـمـه
Gone bad
به سوی بدی
Situation
وضعیت
Segregation
تفرقه
Everybody
همه رفتن
Allegation
ادعا دارن
In the suite
در دادگاه
On the news
در روزنامه‌ها
Everybody
همه رفتن
Dog foodtranslate
Kick me
به من لگد بزن
Kike me
بهم مشت بزن
Don’t you
ولی منو خطاب نکنید
Wrong or right me
که درست یا غلط چیه
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about
اون‌ها واقعا هیچ توجهی به ما نمی‌کنن
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about
اون‌ها واقعا هیچ توجهی به ما نمی‌کنن
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند

‎⁨⁨⁨⁨⁨⁨⁨⁨نت THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون آوانگاری نیما فریدونی⁩⁩⁩⁩⁩⁩⁩⁩

‎⁨⁨⁨⁨⁨⁨⁨⁨نت THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون آوانگاری نیما فریدونی⁩⁩⁩⁩⁩⁩⁩⁩

‎⁨⁨⁨⁨⁨⁨⁨⁨نت THEY DON’T CARE ABOUT US مایکل جکسون آوانگاری نیما فریدونی⁩⁩⁩⁩⁩⁩⁩⁩
این نت در مد مینور مایه ر تهیه شده‌است.
اهمیتی به ما نمی‌دهند
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبریپرش به جستجو
«اهمیتی به ما نمی‌دهند»
جلد «اهمیتی به ما نمی‌دهند»
تک‌آهنگ از مایکل جکسون
از آلبوم تاریخ
پخش ۳۱ مارس ۱۹۹۶
‎۱۲ فروردین ۱۳۷۵
ضبط ۱۹۹۵
سبک پاپ
زمان ۴:۴۴
ترانه‌سرا مایکل جکسون
تهیه‌کننده مایکل جکسون
گاه‌نگاری تک‌آهنگ‌های مایکل جکسون
«این دوره زمونه»
(۱۳۷۴) «اهمیتی به ما نمی‌دهند»
(۱۳۷۵) «غریبه‌ای در مسکو»
(۱۳۷۵)
فهرست آهنگ‌های تاریخ
«جیغ»
(۱) «اهمیتی به ما نمی‌دهند»
(۲) «غریبه‌ای در مسکو»
(۳)
نماهنگ
Nuvola apps kaboodle.svg نسخهٔ برزیلی «اهمیتی به ما نمی‌دهند» در یوتیوبدر یوتوب
نماهنگ
Nuvola apps kaboodle.svg نسخهٔ زندان «اهمیتی به ما نمی‌دهند» در یوتیوبدر یوتوب
«اهمیتی به ما نمی‌دهند» (به انگلیسی: They Don’t Care About Us) یا آن‌ها دربارهٔ ما نگران نیستند نام چهارمین تک‌آهنگ از نهمین آلبوم استودیویی مایکل جکسون به نام تاریخ است. این آهنگ که در سال ۱۹۹۵ در آلبوم تاریخ منتشر شده بود، در ۳۱ مارس ۱۹۹۶ در غالب تک‌آهنگ نیز منتشر شد. «اهمیتی به ما نمی‌دهند» به عنوان یکی از بحث برانگیزترین و جنجالی‌ترین آثار مایکل جکسون شناخته می‌شود. در آمریکا بسیاری از رسانه‌ها این اثر را ترانه‌ای یهودستیزانه نامیدند و با آن برخورد تندی داشتند و خواستار عذرخواهی جکسون و ضبط مجدد و تغییر متن شعر آن شدند. جکسون نیز در جواب گفت که این اتهامات بر اثر تفسیر نادرست و شاید غرض‌ورزانهٔ برخی منتقدان به وجود آمده‌است وگرنه موضوع این ترانه، ناهنجاری‌های اجتماعی است.
هر دو نماهنگی که برای این ترانه ساخته شد توسط اسپایک لی، کارگردان نامزد جایزهٔ اسکار کارگردانی شد. اولین نماهنگ در دو نقطه از کشور برزیل فیلم‌برداری شد: یکی در دونا مارتا از محله‌های فقیرنشین شهر ریو دوژانیرو و دیگری در شهر سالوادور. به دلیل آن که این شهرها نامزد میزبانی مسابقات المپیک ۲۰۰۴ بود، بعضی مقامات دولتی برزیل اعتقاد داشتن اگر جکسون این نماهنگ را بسازد، واقعیت فقر و تنگدستی‌ای که در شهر دونا مارتین حکمفرما است را نشان خواهد داد و این در افکار عمومی تأثیر خواهد گذاشت به همین دلیل فیلم‌بردای نماهنگ از طرف فرمانداری ریو دوژانیرو به مدت ۲۰ روز متوقف شد ولی در نهایت فیلم‌برداری انجام شد. اما در مقابل، ساکنان این منطقه خوشحال بودند زیرا می‌دانستند مشکلاتشان توسط جمعیت گسترده‌ای قابل مشاهده خواهد بود. نماهنگ دوم هم در یک زندان فیلم‌برداری شد و تصاویری از نقض حقوق بشر توسط دولت‌ها و گروه‌های تندرو را نمایش داد.
این آهنگ در تمام کشورهای اروپایی در بین ۱۰ اثر برتر قرار گرفت و در آلمان به مدت سه هفته شماره ۱ شد. اما رادیوها و رسانه‌های آمریکا علاقه‌ای به پخش آن نداشتند و مدتی نیز آن را تحریم کردند. اما با این وجود در رتبهٔ ۳۰ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ بیلبورد آمریکا و رتبهٔ ۱ جدول ۱۰۰ آهنگ داغ آراندبی بیلبورد آمریکا قرار گرفت.
نسخهٔ ریمیکس آهنگ «اهمیتی به ما نمی‌دهند» در آلبوم ریمیکس جاویدان که در نوامبر ۲۰۱۱ منتشر شد وجود دارد.[۱]
موضوع آهنگ
ترانه با صدای یک زن که از مردم درخواست شعار می‌کند آغاز می‌شود: «دیگه کافیه، کافیه از این آشغال‌ها» و سپس صدای کودکانی شنیده می‌شود که شعار «واقعاً به ما اهمیتی نمی‌دهند» را می‌دهند. بخشی از متن این ترانه برای جکسون دردسرساز شد و توسط گروه‌های یهودی، یهودستیزانه تلقی شد:
Jew me, sue me, everybody do me Kick me, kike me, don’t you black or white me.
جکسون نیز در پاسخ بیانیه‌ای منتشر کرد: «این موضوع که این ترانه یهودستیزانه است، بسیار مرموز و فریبنده است. این آهنگ در واقع دربارهٔ دردِ تعصب و نفرت است. و راهی برای نشان دادن مشکلات سیاسی و اجتماعی است. من از اعماق قلبم متأسفم و عذرخواهی می‌کنم اگر در رساندن منظورم، احساسات کسی را جریحه‌دار کردم.» در مصاحبه‌ای دیگر گفت: «من [در این آهنگ] دربارهٔ خودم به عنوان یک قربانی صحبت کردم … دیوید گفن، جفری کاتزنبرگ، استیون اسپیلبرگ و مایک میلکین؛ این‌ها دوستان من هستند. و از قضا همگی یهودی‌اند. پس چطور می‌توانید اینطور تفسیر کنید. من در یک جامعهٔ یهودی بزرگ شدم.»

جان پیتر می‌گوید: «جکسون [در این ترانه] باور دارد که مورد حملهٔ پلیس قرار گرفته‌است. حمله‌ای از روی نفرت و دشمنی.» مجلهٔ رولینگ استون نوشته است که: «جکسون در این ترانه حاضر نیست که هیچ‌کدام از عقایدش را پنهان کند. او کاملاً صریح و روشن سخن گفت و این موضوع را می‌شود از سبک جنگی و نظامی موسیقی هم فهمید». روزنامهٔ دیلی نیوز بر این باور است که جکسون «خشم» خود را در این ترانه با ایجاد موسیقی‌ای که این حس را به شنونده می‌دهد که وسایلی در حال شکستن هستند ابراز می‌کند. روزنامهٔ واشینگتن تایم هم نوشته: «شرحی بسیار سریع، دعوت بسیار به ترحم، بسیار جنجال‌برانگیز و نمایش شمایلی از رفتار پلیس در پس‌زمینهٔ آن».
نماهنگ و جنجال ضد یهود بودن ترانه
نمونه‌ای از محله‌های بسیار فقیرنشین و پرمخاطرهٔ ریو دو ژانیرو که در نماهنگ «اهمیتی به ما نمی‌دهند» نمایش داده شد.
برای این ترانه دو موزیک ویدئو ساخته شد . اولین موزیک ویدئو در یکی از مناطق فقیرنشین شهر ریو دو ژانیرو و به کارگردانی اسپایک لی، نامزد جایزهٔ اسکار ضبط شده‌است. دومین موزیک ویدئو که به «نسخهٔ زندان» معروف است، مایکل را در محیط زندان و سالن غذاخوری در حال اعتراض نشان می‌دهد. این نسخه پس از نسخهٔ «برزیلی» آن عرضه شد زیرا مایکل از نتیجهٔ نسخهٔ «برزیلی» کاملاً راضی نبود.
در ۲۲ مارس ۱۹۹۶ (‎۳ فروردین ۱۳۷۵)، نماهنگ (موزیک ویدئو) آن‌ها به ما اهمیتی نمی‌دهند از شبکه‌های تلویزیونی سراسر جهان به جز آمریکا، پخش شد. این نماهنگ در دونا مارتین یک شهر فقیرنشین در جنوب ریو دو ژانیرو، برزیل فیلمبرداری شده بود. این شهر نامزد میزبانی مسابقات المپیک سال ۲۰۰۴ بود، از این رو بعضی مقامات دولتی برزیل اعتقاد داشتند اگر مایکل جکسون این نماهنگ را بسازد، واقعیت فقر و تنگدستی‌ای که در دونا مارتین حکمفرماست را نشان خواهد داد و ممکن است میزبانی المپیک ۲۰۰۴ را از دست بدهد. از همین رو فرماندار شهر ریو دو ژانیرو با مشاهدهٔ تهدیدی که این نماهنگ برای وجههٔ شهر به همراه داشت، تصمیم گرفت تا مانع از هر گونه فیلمبرداری در این شهر شود. اما این تصمیم در نهایت از طرف دولت لغو شد زیرا به گفتهٔ آن‌ها: «در افکار عمومی بین‌المللی، منع فیلمبرداری در دونا مارتین، مخرب‌تر از نشان دادن واقعیت این شهر است».
گروه محلی اولدوم (به انگلیسی: Olodum) که در نماهنگ نسخهٔ برزیل با جکسون همکاری داشتند.
فیلم‌بردای آغاز شد و بیش از ۱۵۰ پلیس امنیتی از آن منطقه محافظت کردند. این نماهنگ در شبکه‌های MTV و VH1 پخش نشد زیرا بنا بر گفتهٔ سخنگوی شبکهٔ اِم. تی. وی، این آهنگ در شنوندگان، این فرضیه را ایجاد می‌کند که آهنگی ضد یهود است. بعد از مدتی این دو شبکهٔ معروف شروع به پخش نماهنگ کردند ولی در آغاز نماهنگ، نوشته‌ای را اضافه کردند.
اسپایک لی دربارهٔ جنجالی که بر سر این دو نماهنگ به جریان افتاده بود، گفت: «مایکل یک هنرمند است و باید آزاد باشد تا عقیده‌اش را بیان کند».
منابع
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «They Don’t Care About Us». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای ، بازبینی‌شده در ۱۸ آوریل ۲۰۱۲.

Skin head
سرهای طاس
Dead head
كله هاي بي مغز
Everybody
همه رفتن
Gone bad
به سوی بدی
Situation
وضعیت
Aggravation
روز به روز سخت‌تر
Everybody
همه رفتن
Allegation
ادعا دارن
In the suite
در دادگاه
On the news
در روزنامه‌ها
Everybody
همه رفتن
Dog foodtranslate
Bang bang
بنگ بنگ
Shock dead
می‌کُشن
Everybody’s
هـمـه
Gone mad
دیوانه شدن
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Beat me
منو بزن
Hate me
ازم متنفر باش
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Break me
غرور منو بشکنی
Will me
آوارم کن
Thrill me
دلهره تو دلم بنداز
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Kill me
منو بکشی
Jew me
بهم بگو یهودی
Sue metranslate
Everybody
همه رفتن
Do metranslate
Kick me
به من لگد بزن
Kike me
بهم مشت بزن
Don’t you
ولی منو خطاب نکنید
Black or white me
سیاه یا سفید پوست
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Tell me what has become of my life
بگو سر زندگیم چه بلایی اومده؟
I have a wife and two children who love me
من یک زن و دو تا بچه دارم که عاشق منن
I’m a victim of police brutality, now
ولی حالا قربانی وحشیگری پلیسا شدن

I’m tired of bein’ the victim of hate,
من خسته شدم از قربانی نفرت بودن
Your rapin’ me of my pride
شما دارید غرورم رو خورد می‌کنید
Oh for God’s sake
آه، به خاطر خدا
I look to heaven to fulfill its prophecy…
به بهشت نگاه می‌کنم و پیام الهی رو توش می‌بینم
Set me free
رهام کنید
Skin head
سرهای طاس
Dead head
كله هاي بي مغز
Everybody
همه رفتن
Gone bad
به سوی بدی
Trepidation
هراس
Speculation
ظن و گمان
Everybody
همه رفتن
Allegation
ادعا دارن
In the suite
در دادگاه
On the news
در روزنامه‌ها
Everybody
همه رفتن
Dog foodtranslate
Black man
آدم‌های سیاه
Black mail
نامه‌های سیاه
Throw the brother In jail
از طرف برادران زندانیت
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Tell me what has become of my rights
بگو سر حق و حقوق شهروندیم چی اومده؟
Am I invisible ’cause you ignore me?
بخاطر نادیده گرفته شدن از طرف شما نامرئی شدم؟
Your proclamation promised me free liberty, now.
همه جا اعلام کرده بودید که آزادی رو به همراه میارید
I’m tired of bein’ the victim of shame
نمی‌خوام قربانی شرمندگی باشیم که شما برام درست کردید
They’re throwin’ me in a class with a bad name
اونم به خاطر سیاه بودنم تو کلاس منو با القاب بد صدا می‌زنن
I can’t believe this is the land from which I came
باورم نمیشه که این همون سرزمینیه که ازش اومدم
You know I really do hate to say it
خودتون می‌دونید که از گفتن این حرفا متنفرم
The government don’t wanna see
اما انگار دولت نمی‌خواد این چیزا رو ببینه
But it Roosevelt was livin’, he wouldn’t let this be, no no.
ولی اگر روزولت زنده بود، اجازه نمی‌داد اینطور بشه، نه نه.
Skinhead
کله‌های طاس
Deadhead
سرهای مرده
Everybody
همه رفتن
Gone bad
به سوی بدی
Situation
وضعیت
Speculation
ظن و گمان
Everybody
همه رفتن
Litigation
اعتراض دارن
Beat me
منو بزن
Bash me
دستم بندازید
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Trash metranslate
Hit me
بهم سیلی بزن
Kick me
به من لگد بزن
You can never
ولی هیچوقت نمی‌تونی
Get me
به من تعرض کنی
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
Some things in life they just don’t wanna see
چیزهایی تو زندگی وجود داره که اون‌ها نمی‌خوان ببینن
But if Martin Luther was livin’
اما اگر مارتین لوتر زنده بود
He wouldn’t let this be
نمیذاشت اینطور بشه

Skinhead
کله‌های طاس
Deadhead
سرهای مرده
Everybody’s
هـمـه
Gone bad
به سوی بدی
Situation
وضعیت
Segregation
تفرقه
Everybody
همه رفتن
Allegation
ادعا دارن
In the suite
در دادگاه
On the news
در روزنامه‌ها
Everybody
همه رفتن
Dog foodtranslate
Kick me
به من لگد بزن
Kike me
بهم مشت بزن
Don’t you
ولی منو خطاب نکنید
Wrong or right me
که درست یا غلط چیه
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about
اون‌ها واقعا هیچ توجهی به ما نمی‌کنن
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about
اون‌ها واقعا هیچ توجهی به ما نمی‌کنن
All I wanna say is that
چیزی که می‌خوام بگم اینه که
They don’t really care about us
اون‌ها هیچ توجهی به ما نمی‌کنند


Michael Jackson – They Don’t Care About Us (Brazil Version) (Official Video)