نتایج جستجوی «پریسا»

‎⁨نت و آهنگ زلفت که هزاران قدیمی دستگاه همایون می‌کرن (شوشتری) نت‌نگاری نیما فریدونی و امیر موسوی⁩

پس از آوانگاری و چاپ ردیف آوازی استاد عبدالله دوامی در این اندیشه بودم که یک روز تصانیف گردآوری شده‌ی فرامرز پایور به‌روایت استاد را که برای نی و کمانچه (ویولن) نت‌نگاری شده‌بود و نوازندگان تار و سه‌تار برای نواختن آن‌ها مشکلاتی داشتند، به مایه‌های رایج‌ترِ این دو ساز انتقال داده و انگشت‌‌گذاری نمایم.
تا این‌که دو هفته‌ی پیش، دوست و نوازنده‌ی خوب سه‌تار، امیر موسوی این اندیشه را جامه‌ی کار پوشانید و با همکاریش و به امید پیگیری تا پایان راه، این رشته‌ی سردراز را سرشتن آغازیدیم.
مایه‌های انتخابی برای هر دستگاه بر اساس مایه‌های موجود در کتاب جواب آواز (نوشته‌ی نگارنده) گزیده شد.
اگر چه هدف، گردآوری برای انتشار این تصانیف (بیش از ۲۰۰ تصنیف) در کتابی به نام «تصانیف قدیمی به روایت عبدالله دوامی برای تار و سه تار» است اما با موافقت جناب موسوی آن را یک به یک در این تارنما انتشار خواهیم داد.
بی‌شک نیازمند اظهار نظرات و پشتیبانی بی‌دریغ دوستان هنرمند و هنردوست خواهیم بود.
نیما فریدونی
۶ مرداد ۱۳۹۷

تصنیف زلفت که هزاران قدیمی دستگاه همایون شوشتری محسن کرامتی آواز کمانچه پریسا کاشفی.mp4

زلفت که هزاران چین در هر شکن آورده
یک قافله‌ی سنگین مشگ از ختن آورده
بیا بیا صدیق من شفیق من همچو جان عزیزم
بیا بنشین حالیت کنم  راضیت کنم ساغری بریزم
یوسف چو تو خوب چون بود چون
یوسف چو تو خوب چون بود چون
یک لیلی و صد قبیله مجنون
یک لیلی و صد قبیله مجنون

نت تصنیف مهربانی میرزا حبیب سماع حضور آواز بیات ترک⁩
این نت در آواز بیات ترک فا، سی‌بمل و دو تهیه شده‌است.

در این محصول نت ای یوسف خوشنام ما با صدای پریسا نیز وجود دارد:

ترانه‌سرا: مولانا
ای یوسف خوشنام ما
خوش می روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما ، ای دربریده دام ما
ای نور ما ، ای سور ما ، ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما
تا مِی شود انگور ما
ای دلبر و مقصود ما ، ای قبله و معبود ما
آتش زدی بر عود ما ، نظاره کن در دود ما
در گل بمانده پای دل ،
جان می دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل
ای وای ما ای وای دل

هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات

چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من به یکی نظاره دوا کنی
تو شهی و کشور جان تو را تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را که نظر به حال گدا کنی
ز تو گر تفقدو گر ستم، بود آن عنایت و این کرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی
همه جا کشی می لاله گون ز ایاغ مدعیان دون
شکنی پیالهٔ ما که خون به دل شکستهٔ ما کنی
تو کمان کشیده و در کمین، که زنی به تیرم و من غمین
همهٔ غمم بود از همین، که خدا نکرده خطا کنی
تو که هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیکران
قدمی نرفته ز کوی وی، نظر از چه سوی قفا کنی

هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » غزلیات

به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم
به کنار من بنشینی و به کنار خود بنشانیم
من اگر چه پیرم و ناتوان تو ز آستان خودت مران
که گذشته در غمت ای جوان همه روزگار جوانیم
منم ای برید و دو چشم تر ز فراق آن مه نوسفر
به مراد خود برسی اگر به مراد خود برسانیم
چو برآرم از ستمش فغان گله سر کنم من خسته جان
برد از شکایت خود زبان به تفقدات زبانیم
به هزار خنجرم ار عیان زند از دلم رود آن زمان
که نوازد آن مه مهربان به یکی نگاه نهانیم
ز سموم سرکش این چمن همه سوخت چون بر و برگ من
چه طمع به ابر بهاری و چه زیان ز باد خزانیم
شده‌ام چو هاتف بینوا به بلای هجر تو مبتلا
نرسد بلا به تو دلرباگر ازین بلا برهانیم

این تصنیف با شعر هاتف اصفهانی از ابتکارات مرحوم سماع حضور می‌باشد در اواخر سلطنت ناصرالدین شاه که جزو پهلوانان پایتخت محسوب و استاد موسیقی بوده‌است، با شعر (به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانی‌ام) نیز می‌توان خواند. (فرامرز پایور)

تصنیف مهربانی میرزا حبیب سماع حضور نیما فریدونی تار

ای یوسف خوشنام ما با صدای پریسا