کتاب مبانی فراگیری گیتار کلاسیک امیر جاویدان انتشارات فرهنگ و هنر
فهرست:
تئوری مقدماتی موسیقی
صداهای موسیقی
نت های موسیقی
خطوط حامل
کلید موسیقی
کلید سل
میزان و خطوط میطان
سکوت
علامت تکرار
علامت تکرار
علامت پایان قطعه
ساختمان گیتار
دیاپازون
تیونر
انگشت گذاری
سه پایه نت
میزان شمار یا مترونوم
مبانی نواختن گیتار کلاسیک
نیروی گرفتن
همبستگی
انعطاف پذیری
صندلی
چهارپایه مخصوص
نحوه مهارکردن گیتار
بازوی دست راست
دست راست
مچ دست راست
انواع ناخن
اپویاندو
تیراندو
دست چپ و اسامی انگشتان
آندانتی نو سینکوپ
نیم پرده های دیاتونیک
گام موسیقی
اکتاو
گام دیاتونیک بزرگ
گام دو ماژور
سه تمرین درگام دو ماژور
آشنایی با علائم تغییر دهنده فواصل و گام کروماتیک
گام لامینور طبیعی
اسامی درجات گام ها
گام لامینور هارمونیک
اجرای دونت دریک زمان
مدراتو
آلگرتو
آلگرومدراتو
رابطه فواصل
کوردهای سه صدایی
نت های تنال
آرپجیو
آشنایی با گام های دیزدار
نشانه تکرار
مؤلف: امیر جاویدان
ناشر: هنر و فرهنگ زبان: انگلیسی/فارسی ردهبندی دیویی: 787.8707سال چاپ: 1389نوبت چاپ: 16تیراژ: 2000 نسخه تعداد صفحات: 300قطع و نوع جلد: رحلی (شومیز)شابک 10 رقمی: 964555618X
شابک 13 رقمی: 9789645556189
نتایج جستجوی «دیاتونیک»
ساز قانون سهمهر جمشید منطقی
قانون یک ساز است متعلق به خانوادهٔ قدیمی سیتار (Cythare)، که در سدههای میانه تحت عنوان Canon یا miocanon به اروپا برده شد. این ساز دارای یک جعبهٔ چوبی به شکل ذوزنقهاست که به وسیلهٔ دو انگشت سبابه و دو مضراب (که میان حلقهای که به انگشت کردهاند و خود انگشت قرار میگیرند) نواخته میشود.
محتویات
۱ ویژگی
۲ ریشهشناسی نام
۳ پیشینه
۴ ساختمان ساز
۵ اجزای تشکیل دهندهٔ ساز قانون
۶ شیوهٔ نواختن
۶.۱ طریقه نشستن
۶.۲ زخمه یا مضراب
۷ وسعت ساز قانون در کشورهای مختلف
۸ احیای قانون در موسیقی ردیفی
۹ منابع
ویژگی
در بخشهای سازشناسی متون کهن موسیقی بهسازی سه گوش، بیرون ساعد، با سطحی مجرد تنها، دارای هفتاد و دو وتر آن یک کوک میگرفته با تاری از ابریشم و گاه از روده و گاه از مفتول سیم اشارت رفتهاست که همانند چنگ نواخته میشدهاست. قانون از سازهایی است که از کهن در موسیقی ایرانی به کار میرفته و توانایی بیان گوشههای موسیقی ایرانی را دارد؛ ولی مدت مدیدی است که در سرزمین ما ناشناخته مانده، در حالی که در کشورهای همجوار سالها است که ازاین ساز استفاده شدهاست. کمابیش از نیم قرن پیش تا کنون، موسیقیدانان ایرانی به اجرای این ساز روی آوردهاند.
ریشهشناسی نام
نام ساز از واژهٔ یونانی Kanon گرفته شده، که در آن زبان به مفهوم «قانون، قاعده» است. دربارهٔ مفهوم واژهٔ «قانون» (و در زبانهای اروپایی :kanon-kanun-kanon)، در پایین به مهمترین آنها اشاره میشود:
canon (قانون) و قاعدهای که، به ویژه بر حسب احکام شرعی کلیسای مسیحیت و منابع انجیلی وضع شده باشد.
canon آثار نبوغآمیز و برجسته یک خلاق هنری
کانن شکلی از یک قطعه موسیقی، ساخته شده تحت قواعد پیچیدهای که یک بخش ملودی بتواند پس از پاسی از زمان، به فاصله همصدا، اکتاو، یا فاصلههای جز آن، توسط بخشهای دیگر تقلید شود.
در موسیقی یونان قدیم، kanon نام مونوکورد است و اینک برای نشان دادن «قانون» های فیزیک صوت در آزمایشگاهها مورد استفاده قرار میگیرد.
یک «پسالتری» (psaltery) نوعی ساز که توسط اروپاییها از شرق گرفته شده و مشتق از کلمه «قانون» (qanun) عربی است. این کلمه و نه الزاماً ساز از ریشه kanon یونانی آمدهاست. در حجاری ستونهای کلیسای جامع سانتیاگو، میتوان ساز canon,mezzo canon قانون متوسط را مشاهده کرد.
(qanun) Kanun نام عربی برایسازی شبیه به پسالتری به شکل ذوزنقه و با تعداد زیادی سیم است (۶۴ سیم در قرن ۱۴). این کلمه در یونان قدیم (به این شکل Kanon) به معنای مونو کورد به کار میرفته و آن دستگاهی است که در آزمایشگاه صوتشناسی مورد استفاده قرار میگرفتهاست. نام قانون در اوایل سدهٔ دهم میلادی در کتاب شبهای عرب آمدهاست. م این ساز بعدها به اروپا برده شد (احتمالاً در قرن یازدهم).
پیشینه
برخی اختراع این ساز را به افلاطون نسبت میدهند و عدهای بر این باور اند که مخترع این ساز فارابی است و برخی دیگر میگویند منشأ آن خراسان بوده و در قرن سیزدهم (میلادی) در موصل پیدا شده، هر چند هیچیک از این نظردهندگان دلیل بر ادعای خود ندارند. واقعیت این است که در فرهنگ کلاسیک شرق، ردی از سازهای خانوادهٔ سیتار پیدا نشده و سرچشمهٔ قانون نیز، مانند سرچشمهٔ بسیاری از سازهای دیگر، تاریک ماندهاست. آنچه بیشتر محتمل میرسد این که قانون از سرزمینهای خاور نزدیک به اروپا رسیده و در کشورهای اروپایی با مکانیزه کردن آن، بزرگترین ساز کلاویهدار سیمی را ساخته و پرداختهاند…
قانون را باید سازی از اوایل اسلام دانست. ترکها، زمانی چند این ساز را فراموش کرده بودند، اما از زمان محمود دوم (۱۸۹۹–۱۸۰۸)، عمر افندی، آن را از شام به ترکیه آورد و به سرعت میان مردم رواج یافت.
فارابی این ساز را هزار سال پیش، به صورت ۴۵ سیمی اختراع و در کتاب خود «الموسیقی الکبیر» بیان کردهاست. صفی الدین آن را «نزهه» نامیدهاست. امروزه در سراسر آفریقا و آسیا، ساز قانون از زدهٔ سازهای سنتی و هنری اعراب بهشمار میرود.
ساختمان ساز
سیمهای ساز، به تعداد ۷۲=۳×۲۴، به فواصل دیاتونیک کوک میشوند، برای تأمین تغییرهای کوچک کافی است جهت «کلید» های کوچکی را که برای هر صدا پس از گوشی کوک تعبیه شده، تغییر دهیم. قانون به مثابهٔ همراهیکنندهٔ آواز کمتر به کار میرود، ولی در شرکت با ارکستر، به همان خوبی عود صدا دهندگی دارد.
قانون سازان مصری را میتوان از صدها سال پیش، یکی از بهترین سازندگان آن معرفی کرد.
از لحاظ دستهبندی سازها قانون جزء سازهای زهی مضرابی از آلات (ذرات الاوتار مطلق است و تعداد سیمهای آن در مجموع، از ۶۳ تا ۸۴ متغیر، م و قانون معمول در ترکیه دارای ۷۲ سیم است. سیمها از رودهٔ گوسفند یا نوعی نایلون ساخته شده، که به دور گوشیهایی که وضع ستونی دارند، پیچیده میشوند. م وسیلهٔ نواختن، مضرابی است که توسط انگشتانه به انگشت سبابه میکنند. هر سه سیم قانون هم صدا کوک شده و یک صوت از آنها بر میآید، از این رو از قانون ۷۲ سیمی، تنها میتوان ۲۴ صوت به دست آورد. قانون مصری ۷۸ سیمی و ۲۶ صوتی است.
سطح فوقانی قانون متشکل از پوششی چوبی، به شکل ذوزنقهاست که سمنت راست نوازنده، قسمتی کم و بیش باریک آزاد است که به پنج خانهٔ چهار گوش (طی ارتفاع ساز) تقسیم شده، روی آن پوست میکشند. ضلع سمت راست (به طول تقریبی ۴۰ سانتیمتر) قائم به هر دو مبلغ موازی پیش گفتهاست و ضلع سمت چپ اضلاع موازی را بهطور مورب قطع میکند. گاه چهار تکهٔ جداگانه یا یک تکه، روی پوست خرک نصب میشود که به پنج پایه در زیر پوست تکیه میکند. در طرف چپ نوازنده ۲۶ گوشی سه تایی بهطور عمودی، و ۱۵۶ کلید تغییر دهندهٔ کوچک مسی، یا از فلزی دیگر، قرار دارند به این ترتیب، بر روی هر سه سیم هم صدا، ۱۶ کلید، در محلی که سیمها به گوشیها میرسند، مورد استفاده قرار میگیرد. با این کلیدها صدای ساز در هر سه سیم جداگانه، اندکی به دلخواه زیر و بم میشود، اما تنظیم کوک به وسیلهٔ گوشیها صورت میگیرد. هر گاه نوازنده بخواهد در مقامی دیگر بنوازد، با دست چپ کلیدها را بالا یا پایین میبرد و در همین حال با دست راست روی سیمها مینوازد.
اجزای تشکیل دهندهٔ ساز قانون
جعبهٔ ذوزنقه شکل ساخته شده از چوب
پرده گردان: کلیدهای کوچک و متحرک که در سمت چپ ساز بعد از شیطانک نصب شده و باعث تغییر صدا میشود.
شیطانک
محل گرهِ سیمها
سیمها (هر سه سیم با یکدیگر همصدا کوک میشوند).
گوشی
خرک
پایهٔ خرک
شبکههای صوتی
صفحهٔ رو
صفحهٔ زیر
ضلع کوچک
ضلع بزرگ
پوست
حلقههای مضراب
مضراب
کلید کوک
شیوهٔ نواختن
تکنواز (سولیست) قانون، هر گاه با ارکستر همراهی میشود، در ردیف اول نوازندگان مینشیند و اگر در نقش همراهی با تکسرا اجرا کند، روبروی او قرار میگیرد که در این حالت نقش رهبر تکسرا را ایفا میکند. برای نواختن ساز، آن را باید روی زانوها، یا روی میز قرار داد. نوازندهٔ قانون در حالیکه روی صندلی نشستهاست، ساز را در هنگام نوازندگی روی زانوی خود میگذارد (تا ۵۰ سال پیش، ساز خیلی پایینتر از بدن نوازنده قرار میگرفت).
نوازنده دو دست خود را به فاصلهٔ یک اکتاو روی ساز میگذارد و دست چپ اندکی دیرتر از دست راست به سیم زخمه میزند، در این حالت صوتی دو صدایی، و همنام به فاصلهٔ اکتاو از ساز شنیده میشود.
طریقه نشستن
برای نواختن قانون، آن را روی میزی که تا اندازهای به طرف نوازنه شیب داشته و با وضع نشستن متناسب باشد قرار داده، نوازنده مقابل آن مینشیند بهطوریکه قاعدهٔ بلند جعبه (که سیمهای ضخیم دارد) در پایین و نزدیک به نوازنده قرار گیرد. میز از صندلی نوازنده کمی بلندتر (و بهتر است زیر آن خالی) باشد، بهطوریکه در حالت نوازندگی اعضاء بدن به شکل زیر قرار گیرد:
ساعد با بازو یک زاویهٔ قائمه تشکیل دهد.
پشت، کاملاً صاف باشد و به طرف جلو خم نشود.
آرنجها بیرون از بدن قرار نگیرد.
دستها روی سیمها تکیه نکند.
هر دو دست از شانهها در حالت نواختن آزاد باشد. (به دست فشاری وارد نشود) گاه ممکن است بنا به ضرورت مجبور به قرار دادن قانون بر روی پا باشیم. در این شرایط یک پا را بر روی پای دیگر انداخته و ساز را روی پا قرار میدهیم. حتی میتوان روی زمین (به اصطلاح عامیانه چهار زانو) نشست و ساز را روی پاها قرار داد.
برای نواختن ساز قانون معمولاً دو طریقه به کاربرده میشود:
۱- دستها در دو طرف: هنگام اجرای ساز، دست راست به موازات پوست قانون (در قسمتی که پوست به چوب میچسبد) و دست چپ در سمت چپ ساز به موازات پرده گردانها و بهطور مایل حرکت کند. به این ترتیب دستها در دو طرف ساز قرار میگیرند.
زخمه یا مضراب
عبارت است از دو حلقهٔ فلزی که از جنس نقره، ورشو، برنج و… که بهطور پهن و مدور (به اندازهٔ بند دوم انگشت نشانه) ساخته شده باشد. مضرابهایی که داخل حلقه قرار میگیرد از شاخ گاو، گوزن، بز کوهی و… ساخته شدهاست. حلقهها را در انگشت نشانه (بند دوم) قرار داده و مضراب را به طرف داخل دست، میان حلقه و انگشت جای میدهیم. اندازهٔ مضراب ساخته شده باید از نوک انگشت نشانه کمی بلندتر باشد و از زیر بند دوم انگشت، پایینتر نیاید.
طریقه مضراب زدن: ابتدا روی یکی از سیمها به وسیلهٔ دست راست یا چپ ضربهای بزنید (موقع مضراب زدن انگشتهای نشانه باید از بند آخر خم شود) بهطوریکه وقتی مضراب سیم را لمس کرد صدایی که از آن برمیخیزد صاف و شفاف باشد و این در صورتی امکانپذیر است که هر سه سیم هم صدا در یک لحظه و همزمان به صدا درآیند.
برای انتقال نیرو به مضراب در یادگیری مراحل اولیه، و هنگام مضراب زدن با دست راست و چپ باید انگشتی که مضراب در آن جای دارد انگشت شست را لمس کند. این عمل برای قوی شدن انگشت و مضراب مؤثر است، که باید آن را در تمرینهای اولیه آموخت. در تمرینهای مربوط به مراحل بالاتر که اجرای ساز رفته رفته سریعتر شده و حالتهای گوناگون به آن داده میشود، دیگر نیازی به تماس انگشت نشانه با شست نیست. در هنگام مضراب زدن انگشت شست زیر انگشت نشانه قرار میگیرد. سایر انگشتان (سه انگشت دیگر) نه باید جمع و نه باز باشد (به حالت برداشتن مدادی که بهطور افقی در جایی قرار دارد).
وسعت ساز قانون در کشورهای مختلف
ساز قانون در کشورهای مختلف (مانند مصر، ترکیه، ارمنستان و شوروی، ایران و…) به اندازهها و با وسعتهای متفاوت ساخته شدهاست و بدین جهت تعیین یک وسعت واحد برای ساز قانون مقدور نیست.
قانونهای (مصری) ۲۶ صدایی
قانونهای (ترکیه) ۲۴ و ۲۵ صدایی
قانونهای (ارمنی) ۲۲ صدایی
قانونهای (ایرانی) طبق پیشنهاد نگارنده ۲۷ صدایی
احیای قانون در موسیقی ردیفی
از نیم قرن پیش تا کنون، موسیقی دانان ایرانی به اجرای این ساز روی آوردهاند. با وجود این که زمینه کار اینان بر نغمههای موسیقی ایرانی مبتنی بودهاست، به دلیل تقلید ناآگاهانه از روش و سبک نوازندگی موسیقی عربی، این پندار اشتباه به وجود آمده که ساز قانون عربی است و آن را باید به شیوه عربی نواخت، حال آنکه این سبک در قانون نوازی، علاقهمند به موسیقی ایرانی را فرسنگها از شناخت اصول و ظرایف این ساز که کاملاً با موسیقی ایرانی منطبق است، دور میسازد. از آنجا که نوازندگی بر روی هر ساز و بیرون کشیدن «نغمه» های گوناگون از آن، گذشته از توانایی و مهارت نوازنده، بستگی به امکانات و موانعی دارد که در خود ساز و ساختمان آن نهاده شدهاست، اینک باید اندیشید در ساز قانون که قرنها خارج سرزمین ایران، در کشورهای عربی زبان، ترکزبان و ارمنی زبان، بیرون از مسیر موسیقی ایرانی به رشد و تکامل خود ادامه داده و «بیانی» غیر ایرانی یافتهاست. موسیقی دانان، یعنی آن گروه از نوازندگان پنجاه ساله اخیر، که به معرفی این ساز و اجرای آن دست یازیدهاند، به فکر این تبدیل نبوده و قانون را کماکان به همان شیوه عربی اجرا کردهاند و برخی از نوازندگان پیش گفته، حتی همان شیوه اجرایی را در تعلیم به شاگردان خویش به کار گرفتهاند، در نتیجه اصالت نخستین آن به مرور از میان رفته و لحنی غیر ایرانی از اجرای ساز قانون انتظار میرود. با پرده بندی پیشنهاد شده و امکاناتی که این ساز میتواند در اختیار نوازنده بگذارد، نه تنها میتوان هر قطعه موسیقی ایرانی را در همهٔ مقامها و دستگاهها به اجرا درآورد، بلکه توان اجرای اغلب قطعات نوشته شده برای سازهای دیگر اعم از ایرانی یا غربی را نیز خواهیم داشت.
منابع
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ قانون (ساز) موجود است.
http://www.tehranconservatory.ir/MenuL9_11.asp
کتاب تکنیک دست چپ گیتار کلاسیک آندره سگوویا
کتاب تکنیک دست چپ گیتار کلاسیک آندره سگوویا انتشارات هنر و فرهنگ
عنوان: گام های سگوویا تکنیک های دست چپ
نویسنده: آندره سگوویا
مترجم: حسین دی پیر
انتشارات: هنر و فرهنگ
قطع: رحلی
تعداد صفحه: 30
تاریخ چاپ: 1390
توضیحات: این کتاب گام های دیاتونیک (بزرگ و کوچک) ،لگاتوهها،اکتاو کروماتیک برای تکنیک های دست چپ تنظیم شده است.
9789645556370
ویدیوهای اجرای سازهای بادی محلی و دودوک امیرحسین کیانپور
اجرای شاکوهاچی، امیرحسین کیانپور، استاد آموزشگاه موسیقی فریدونی ، مهر 1394
اجرای شاکوهاچی، امیرحسین کیانپور، استاد آموزشگاه موسیقی فریدونی ، مهر 1394
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
ساری گلین | امیرحسین کیانپور دودوک | پن فلوت و چارانگو فرنان انریکز | تیر 1394
ساری گلین | امیرحسین کیانپور دودوک | پن فلوت و چارانگو فرنان انریکز | تیر 1394
اجراى لاکوتا فلوت توسط امیرحسین کیانپور و یزدانیار مجیدى، استاد آموزشگاه موسیقی فریدونی ، مهر 94
Duduk : Amirhossein kianpour
piano : Niam daneshvar
Instagram : Amirhossein.kian
دو نوازی دودوک و پیانو
Duduk and Piano
Native American Flute improvisation
بداهه نوازی فلوت سرخپوستی
Instagram : Amirhossein.kian
Flamenco guitar and duduk
گیتار فلامنکو و دودوک
Instagram:Amirhossein.kian
Yanni prelude duduk
فلوت سرخپوستی (لاکوتا) و هنگ درام
Native American Flute And Hang Drum Improvisation
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian
قلوت سرخپوستی با نام های مختلف
Native American Flute
N.A.F
Kiowa Flute
Lakota flute
آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian
قلوت سرخپوستی با نام های مختلف
Native American Flute
N.A.F
Kiowa Flute
Lakota flute
آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
playing the mysteries Shakuchachi
شاکوهاچی فلوت ژاپنی
Playing Pan flute with parantez band
همراهی با گروه موسیقی پرانتز
پن فلوت : امیرحسین کیانپور
گیتار اکوستیک و وکال : رامین شایگان
گیتار الکتریک : احسان واشویی
درامز و شیکر : نیما احمد جوشقانی
آموزش پن فلوت و ساز های بادی
Playing Armenian duduk
دودوک ارمنی توسط امیرحسین کیانپور
قطعه ساری گلین و بداهه نوازی
مصاحبه با امیرحسین کیانپور به عنوان نوازنده تخصصی دودوک و ساز های بادی بومی
توسط آژانس خبری موسیقی ایران
Instagram : Amirhossein.kian
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
Instagram:Amirhossein.kian
Native American Flute And piano duet
دو نوازی فلوت سرخپوستی و پیانو
امیرحسین کیانپور
و نیام دانشور
برنامه وقت خواب
sweetness of a dream by Daal band
گروه دال در برنامه ی چارگوش و اجرای
طعم شیرین خیال
خواننده : امین هدایتى
پیانو : شایان شکرابى
پرکاشن : یزدان بهمنى و میلاد سعدى
دودوک : امیرحسین کیانپور
گیتار باس : فرشاد رضایى
ویولن سل : سالار غفاربجوئى
duduk and piano duet
mixing 3 songs under one minute
دو نوازی دودوک و پیانو
Instagram : Amirhossein.kian
Improvisation in Bb major
کلاس دودوک امیرحسین کیان
بداهه نوازی دودوک
with my dear student as dam duduk ( drone note )
کلاس دودوک امیرحسین کیانپور
Maste parvaz by hooyam
قطعه مست پرواز کاری از هویم
آهنگساز و نوازنده تنبور : امین سمواتی
نوازنده دودوک : امیرحسین کیانپور
نوازنده دف و بندیر : محمدعلی اروانی
Tanbour : amin samavati
Duduk : Amirhossein kianpour
Daf and Bendir : mohammad ali arvani
Alghoza ( doneli ) solo 🙂
این ساز آلغوزا ( آلغوزه ) نام داره که برادر پاکستانى . دونلى بلوچستان ما است 🙂 و اون یکى برادرش هم ساترا ( ساتارا ) هندیه 🙂 این ساز به صورت دو فلوت مجزا ساخته مى شه که یک فلوت براى نواختن ملودى و یک فلوت براى نگه داشتن نت پدال ( واخون ) به صورت ممتد استفاده مى شه .. نواختن این ساز نیازمند تمرکز و مهارت بسیار بالایى در تنفسه
DUDUK AND OUD IN DASHTI
دودوک و عود
آواز دشتی
Instagram : Amirhossein.kian
(native American Flute In F#)
by : Amirhossein kianpour
Instagram : Amirhossein.kian
نواختن فلوت سرخپوستی در طبیعت توسط امیرحسین کیانپور
ادرس اینستاگرام
بداهه نوازی فلوت سرخپوستی ( لاکوتا )
تنور
Tenor
D minor
Native American Flute
YAR INSTRUMENTS
كنسرت دال بند تالار وحدت ١٦ دی اجرای دودوک امیرحسین کیانپور.mp4
كنسرت دال بند تالار وحدت ١٦ دی اجرای دودوک امیرحسین کیانپور.mp4
اجرای شاکوهاچی، امیرحسین کیانپور، استاد آموزشگاه موسیقی فریدونی ، مهر 1394
اجرای شاکوهاچی، امیرحسین کیانپور، استاد آموزشگاه موسیقی فریدونی ، مهر 1394
Native American flute in G minor
اجرای فلوت سرخپوستی
(لاکوتا فلوت )
امیرحسین کیان
مقام سه گاه ارمنی
با ساز دودوک
اینستاگرام
Instagram : Amirhossein.kian
Armenian Mugham
Se gah
Duduk
قطعه شکوفه های زیتون دال بند اجرای دودوک امیرحسین کیانپور.mp4
قطعه شکوفه های زیتون دال بند اجرای دودوک امیرحسین کیانپور.mp4
مقام سه گاه ارمنی
با ساز دودوک
اینستاگرام
Instagram : Amirhossein.kian
Armenian Mugham
Se gah
Duduk
دو نوازی دودوک و عود
از امیرحسین کیان و امین عجم
duduk and oud duet
Fluteboxing
خوشبختیت آرزومه از سیامک عباسی
اجرای فلوتباکس
اجراى لاکوتا فلوت توسط امیرحسین کیانپور و یزدانیار مجیدى، استاد آموزشگاه موسیقی
ساری گلین | امیرحسین کیانپور دودوک | پن فلوت و چارانگو فرنان انریکز | تیر 1394
ساری گلین | امیرحسین کیانپور دودوک | پن فلوت و چارانگو فرنان انریکز | تیر 1394
DUDUK دودوک یا به زبان ارمنیդուդուկ که نام دیگرش ծիրանափող یا tsiranapogh می باشد . محوریت صفحه ما رو در بر می گیرد . دودوک سازی است باستانی متعلق به خانواده ی بادی چوبی های دو زبانه ای که به طور معمول از چوب درخت زردآلو ساخته می شود و ریشه در کشور ارمنستان دارد که معمولا به صورت چند نفره یا دو نفره نواخته می شود برای ایجاد تاثیر بیشتر و تولید صدایی غنی تر و زیبا تر دودوک در ارمنستان حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال قدمت دارد . که شواهد قوی شکوفایی این ساز در ارمنستان از ۱۵۰۰ سال پیش مشاهده شده و در یونسکو به نام ارمنستان ثبت جهانی شده است این ساز نسبت به ساز های دو زبانه ای دیگر مثل ابوا دارای یکی از بزرگترین قمیش هاست و صدایی نزدیک به کلارینت دارد تا دو زبانه ای های دیگر این ساز در ارمنستان به اسم چیراناپوق به معنی نی زردآلو یا لوله صوتی که از زرد الو تهیه می شده نامیده می شد . تا سال ۱۹۲۰ که در اوایل دوره شوروی سابق اسم این ساز به دودوک که ریشه ترکی دارد تغییر کرد
( ساز دودوک نباید با بالکان دودوک که متعلق به بلغارستان و نوعی فلوت است اشتباه شود )
دودوک از ذو قسمت قمیش و بدنه صوتی تشکیل می شود که قمیش که وظیفه تولید صدا را برعهده دارد از نی هایی ساخته می شود که در مناطق کوهستانی آرارات نزدیک رودخانه ها رشد می کند که قمیش را می توانیم به ۵ قسمت تقسیم کنیم ۱ – بدنه ۲ – خرک ۳ – کلاه ۴ – لایه ی نازک چرمی ۵ – دهانه ی انتهایی نخی بدنه صوتی ساز همچون قمیش در کوک های مختلف ساخته می شود که بسته به کوک اندازه آن متغیر است . دودوک به صورت دیاتونیک ساخته می شود و مطابق با موسیقی غربی است و با انگشت گذاری و مهارت نوازنده به صورت کروماتیک نیز قابل اجرا است گستره صدایی یک دودوک معمولی حدود یک اکتاو است و صدایی بسیار گرم . پخته و احساسی دارد و سال ها برای اجرای تمامی مراسم ها مورد استفاده بوده است
نوازندگان سرشناس : گورگ داباغیان . واچه هوسپیان . ژیوان گاسپاریان . لوان میناسیان
BALABAN بالابان یا بالامان (ترکی آذربایجانی: Balaban) ساز بادی استوانهای دو نی به طول حدود ۳۵ سانتی متر با هفت سوراخ انگشت، این ابزار موسیقی در بین مردمان آذربایجان ، مخصوصا در استان آذربایجان شرقی رایج است.
بنابر اسناد و مدارک در دسترس، نوعی ساز بادی از خانواده نی و سرنا دستکم از سدههای نخستین دوره اسلامی در ایران شناخته شده بوده، و در میان مردم بخشهایی از این سرزمین به کار میرفته است.
بالابان به معنای نوعی ساز بادی نیین به صورتهای بَلَبَن، بالَبَن و بالابَن در فرهنگهای لغات ترکی – روسی آمده است. در «لغت آذربایجانی – روسی»، بالابان به معنای ساز بادی نه چندان بزرگ و شبیه زُرنا (سرنا)، در دائرهالمعارف موسیقی ترکی» بَلَبَن یا نایِ بَلَبَن با اشاره بهمطلب جامعالالحان، نوشته عبدالقادر مراغی و «سازهای ترکی» نوشته فارمر، سازی بادی شبیه زُرنا، و در «فرهنگ موسیقی ترکی» بَلَبَن ساز بادی شبیه ساز نیین مِی متداول در ارزروم، تعریف شده است. در فرهنگها و دائرهالمعارفهای روسی واژه بالابان به معنای سازی بادی زبانهدار معمول میان اقوام قفقاز شمالی و ایرانیان آمده است . بالابان به عنوان سازی بادی و بومی در حوزههای جغرافیایی – فرهنگی آذربایجان ، به ویژه تبریز،ارومیه و زنجان ، و کردستان ایران و برخی جاهای دیگر به کار میرود و گروهی از نوازندگان این مناطق بالابان نوازند. در زبان کردی این ساز را «بالهوان»، و در شوشتری نی را «بَلَبون» (بلبان) میگویند .
نوازندگان سرشناس : شیرزاد فتحعلیف . علیخان صمدوف . حسین حمیدی
MEY
( می ) یک ساز بادی از خانواده دو لبه ای ها است . که با قمیش نواخته می شود و شباهت زیادی با بالابان . نرمه نای و دودوک دارد این ساز در موسیقی های فولکولور و محلی ترکیه رواج دارد و زادگاه آن ترکیه است ریشه اسم اون از کلمه فارسی نی میاد که طی مدت ها به می تغییر سایز این ساز نهایتا به ۳۰ سانتی متر می رسد که البته در قرن مدرن دستخوش تغییرات زیادی شده . و معمولا در ۱۰ سایز مختلف ساخته می شه که بلند ترین آن آنا می ( ANA MEY) و سایز متوسط آن اورتا می ( Orta Mey ) و کوتاه ترین آن کورا می ( Cura mey ) خوانده می شود که این سه نوع و سوجار می معروف ترین ان ها هستند این ساز در شرق ترکیه بیشتر به چشم می آید و نوازندگان خاص خودش را دارد لوله این ساز معمولا از چوب درخت آلو ساخته می شود ولی دیده شده که از چوب درختان گردو . توت . راش . زرد آلو . اقاقیا و زیتون هم استفاده شود و جدیدا چوب بلسان بنفش در ابتدای ساز سوراخی که وجود دارد گلدانی نام می گیرد که تقریبا دو برابر سوراخ پایین قطر دارد ( ۱۰ تا ۲۰ میلیمتر معمولا قطر گلدانی است ) که بستگی به اندازه ساز این قطر از ۱۰ تا ۲۰ تغییر می کند فاصله سوراخ ها در این ساز از تقریبا برابر است و معمولا ۶ میلیمتر قطر دارد و ۷ سوراخ بر روی ساز و ۱ سوراخ در زیر آن وجود دارد به سازندگان این ساز . اوستا می گویند که از بزرگترین آن ها دیرکان نیسان است قمیش این ساز از نی های آب شیرین تهیه می شود که طول آن ها بین ۸۰ تا ۱۵۰ میلیمتر متفاوت است و دهانه آن به ۲۰ تا ۴۰ میلیمتر می رسد و افسار تنظیم صدا tuning bridle در دو طرف دهانه قمیش قرار می گیرد و برای کوک کردن ساز استفاده می شود که در ترکی به آن (kiskaç) می گویند ساخت این ساز و استفاده از آن در قرن ۱۴ میلادی شروع شده و به نام “Nayçe-i Balaban” ازش یاد شده
نوازندگان سرشناس : ارتان تکین
ترجمه . تالیف . و جمع آوری اطلاعات : امیرحسین کیانپور
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian
فلوت سرخپوستی با نام های مختلف
Native American Flute
N.A.F
Kiowa Flute
Lakota flute
آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
حنجره خوانی تووا ( یکی از جمهوریهای روسیه در جنوب سیبری و شمال مغولستان است ) یا مغولیکه شامل کنترل بسیار بالا دیافراگم . حنجره . دهان و زبان توسط خواننده استکه البته این سبک خواندن در مناطق زیادی همچون هند و تبت نیز رواج داردحنجره خوانی شامل پنج بخش و سبک اصلی است
۱٫ Khoomei
۲٫ Kargyraa
۳٫ Sygyt
۴٫ Borbangnadyr
۵٫ Ezengileer
که Borbangnadyr وEzengileer رو خیلی از محققین تکنیک های اضافی می دانند و آن ها را زیر سبک هومی . کارگیرا و سیجیت دسته بندی می کنند
۱٫ هومی ( خومی )
هومی از سبک های اصلی حنجره خوانی که در رجیستر های پایین و میانی صدای انسان توسط مرتعش کردن تار های صوتی یا صدایی که از قفسه سینه مرتعش می شه خوانده می شود که به اصطلاح chest resonance یا Chest singing نامیده می شه که نسبت به سیجیت و کارگیرا زبان و دیافراگم در حالت ریلکس تری قرار دارد
در هومی می توان ۱ تا ۳ نت را شنید و تفکیک کرد که گاه خواند مولتی فونیک هم به آن می گویند
۲٫کارگیرا
که به دو دسته dag و xovu نقسیم می شود که در پایین ترین رنج صدایی خواننده خوانده می شود که از نظر هارمونیک بسیار سبک قوی و شباهت زیادی به آواز های مذهبی و هارمونیک تبت داره در سبک دگ Dag خواننده از پایین ترین نت ها استفاده می کند و با قدرت تکنیک رو در حجم صدای سینه و با کمترین در گیری حنجره ادا می کند
در سبک استپه کارگیرا یا xovu خواننده کمی فرکانس صدایی رو بالا می بره و از تکنیک های مقطع حنجره ای بیشتر استفاده می کند و بیشتر حنجره را درگیر می کند
۳٫سیجیت
سیحیت سبک خاصی از اورتون یا پلی فونیک خواندن است ( overtone singing ) که شباهت زیادی به هومی از لحاظ درگیری دهان و دیافراگم دارد و در این سبک زبان به قسمت بالایی دهان می چسبد که با لرزش باعث ایجاد فرکانس جدیدی مانند سوت می شود که در این سبک خواننده به صورت هارمونیم ۲ یا ۳ نت را به صورت همزمان می خواند
جمع آوری و ترجمه : امیرحسین کیانپور
کتاب تئوری موسیقی محسن الهامیان
کتاب تئوری موسیقی محسن الهامیان انتشارات ماهور
مشخصات کتاب
تعداد صفحه: 112
نشر: ماهور (15 آبان، 1391)
قطع کتاب: رقعی
وزن: 138 گرم
فهرست:ریتم
تقسیم های سه تایی
میزان های ترکیبی
ملودی
پنج خط حامل
کلید
فاصله
معکوس فاصله
پیدا کردن عملی فواصل
گام ها
گام ماژور
علامت های تغییر دهنده
نیم پرده دیاتونیک ونیم پرده کروماتیک
گام مینور
گام مینور هارمونیک
گام مینورملودیک
علامات عرضی
آلتراسیون
مودولاسیون
گام های همسایه
گام دیاتونیک
گام کروماتیک
فواصل بزرگ کوچک درست
طریقه اندازه گیری فواصل بزرگ و کوچک
فواصل کاسته و افزوده
نت های آنارمونیک
گام های آنارمونیک
تونالیته و مدالیته
مشخص کردن نت به وسیله اندیس
انتقال
فاصله ملودیک وفاصله هارمونیک
فاصله مطبوع و نامطبوع
آکوردشناسی
آکورد سه صدایی
آکورد های چهار و پنج صدایی
بیان و اختصارات در موسیقی
بیان بیرونی
سرعت اجرا
سنکوب و ضدضرب
تئوری موسیقی (محسن الهامیان)
سال انتشار : 1378
شابک : 9789646409347
محسن الهامیان
این کتاب شامل چهار فصل است: ریتم ملودی، آکوردشناسی و بیان و اختصارات در موسیقی. مؤلف کتاب که مدرّس هارمونی در هنرستان موسیقی است کوشیده است تا مسائل مربوط به فواصل و اندازهگیری آنها و نیز گام ها و علامت سرکلید و دیگر مطالب مربوط به تدریس هارمونی را تا آنجا که ممکن است برای هنرجویان موسیقی به زبان ساده بنویسد. در پایان هر بخش تمرینهایی نیز گنجانده شده که پاسخ آنها در پایان کتاب آمده است.