چنگ ( بربت ) جام ارجان ساخته سیف الله شکری . نوازنده رابعه زند .mov
چنگ ( بربت ) جام ارجان ساخته سیف الله شکری . نوازنده رابعه زند .mov
نواختن ساز چنگ ایرانی بعد از ۳۵۰۰ سال
معرفی ساز چنگ
چنگ در کنار ساز بربت (عود) از کهن ترین و نامی ترین سازهای زهی باستانی ایران است. در کاوشهای تپه چغامیش خوزستان مُهری گلی مربوط به هزارهٔ چهارم قبل از میلاد و دوران ایلامیان یافت شد که در آن سیمایی از بزم رامشگران را نشان میدهد. در این بزم باستانی، دستهای نوازنده دیده میشوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان میدهد که آنها، نخستین دسته ارکستر جهان هستند، چنانکه نوازندهای چنگ و دیگری شیپور و آن دیگر تنبک مینوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خوانندهای است که آواز میخواند. همچنین در این بزم کهن، آزادهای را میبینیم که بر فرشی نشسته و از او پذیرایی میشود. در مالمیر ایذه نیز نوازندگان چنگی را می بینیم که برای مراسم نیایش گونه در حال نواختن چنگ هستند و همچنین در نقش برجسته های طاق بستان نیز نوازندگان چنگ در قایق برای شاهان ساسانی که به شکارگاه آمدند در حال نواختن چنگ هستند. پیدایش این ساز از ساخت کمان الهام گرفته است که در اثر تیراندازی زه مرتعش میشد و صدای کمی به گوش میرسید. چنگهای اولیه شبیه کمانی از نی و چوب بوده که زهی میان آن کشیده شده است. هنر موسیقی در ایران در دوره ساسانیان از اهمیت ویژه ای برخوردار بود چنانکه درو دوره اردشیر موسیقی دانان طبقه جداگانه ای را تشکیل میدادند. در دوره خسرو پرویز موسیقی پیش رفت بسیار کرد و همانگونه که از نوشته های فردوسی و نظامی بر می آید باربد بزرگترین موسیقیدانان این دوره آفریننده 360 لحن موسیقی بود. از موسیقیدانان برجسته همین دوره نیز میتوان به نکیسا، بامشاد، رامتین و آزاد وار چنگی اشاره کرد. سیف اله شکری نوازنده و سازنده سازهای باستانی و پژوهشگر برجسته سازهای معاصر در ایران است وی احیا گر کهن ترین ساز چنگ ایرانی باستان با پیشینه 6000 سال و بربت میان رودان با پیشینه ای حدود 4700 سال است. وی سازنده نخستین دستگاه سیم ساز در ایران و آفریننده ساز فرش با الهام از دار قالی است. چنگ ارجان (بربت جام ارجان) با پیشینه ای حدود 3500 سال یکی از کهن ترین چنگهای ایرانی مربوط به منطقه باستانی ارجان است که توسط سیف اله شکری ساخته و با نوازندگی جادویی رابعه زند، از برجسته ترین نوازندگان ساز قانون در سال گذشته بازنوازی شد. قطعه زیبا و جادویی بازنواخته شده این ساز پیشکش نگاه تان.
وی در خانواده ای موسیقیایی چشم به جهان گشود و از کودکی فرهنگ و هنر موسیقی را در خانواده خود فرا گرفت و پس از آن فراگیری موسیقی را بطور جدی از سال1383 با ساز تنبک نزد استاد هوشنگ ملکی آغاز کرد و در همان سالها به دلیل گرایش به نوازندگی گیتار آموزش خود را نزد استاد رضا مافی آغاز نمود و این رشته را نزد اساتیدی همچون فرشید اعرابی ، شهرام چاپاریان ، فرشاد عابدینی سپهر و مسعود معارفی ادامه داده است و در ادامه برای تکمیل دانش فنی خود آموزش ریتم خوانی و نوازندگی ساز دف را نزد استاد هاتف صادقی فرا گرفت . پس از آن دوره های آواز کلاسیک و صداسازی ، سرایش ( سلفژ ) و تئوری موسیقی را زیر نظر استاد رضا پورخلیلی فرا گرفت و دوره های صداسازی و آواز پاپ را نزد استاد علی انیسی و هم چنین فیزیک صوت را نزد استاد ابراهیم وژده میانه و فلسفه و روانشناسی موسیقی را نیز فرا گرفت ، هم چنین نوازندگی پیانو و فراگیری فرم و آنالیز موسیقی و هارمونی را نزد استاد سیاوش دمیریان آغاز نمود .
فعالیتهای هنری :
نوازندگی گیتار در سالن آمفی تئاتر باروک در سال 1386
نوازندگی گیتار در سالن فرهنگی هنری کوثر و برج آزادی در سال 1388
نوازندگی گیتار در سالن رامش ، فرهنگسرای ارسباران و فرهنگسرای نیاوران در سال 1389
برگزاری اجراهای کنسرت های هنرجویان گیتار در سالن های اندیشه و محک به رهبری ایشان
اجرای گروهی موسیقیایی کودکان در کنسرت های هنرجویی درون آموزشگاهی
مدیر اجرایی رسیتال آواز کلاسیک شینا دوم و سوم شهریور ماه و 28 دی ماه سال ۱۳۹۴ در سالن رودکی
شرکت در مسترکلاس دکتر لیلی افشار
شرکت در کارگاه دوره ” تربیت مربی موسیقی کودک با نگرش ارف ” توسط گروه آدمک
فعالیتهای آموزشی :
وی تدریس موسیقی را از سال 1388 در قالب آموزش موسیقی در حوزه ی پژوهش اجتماعی در مراکز بهزیستی ( بخش کودکان و کودکان کار و کارتن خواب ها ) و هم چنین آموزش موسیقی به کودکان در مدارس کودکان استثنایی ( موسیقی درمانی ) را آغاز نموده اند و همچنین آموزش گیتار ، موسیقی کودک و مبانی موسیقی را در آموزشگاههای موسیقی و برخی موسسات دیگر و تدریس های متعدد خصوصی را در شهر تهران و کرج و شهریار آغاز نمودند .
کتاب تحلیل ردیف میرزا عبدالله داریوش طلایی انتشارات نی
براساس نتنویسی ردیف میرزا عبدالله با نمودارهای تشریحی
کتاب تحليل رديف اثر داريوش طلايي
کتاب «تحلیل ردیف» نوشتهی داریوش طلایی است. کتابی که پیش رودارید با نگاهی جدید و نو به نقد و بررسی ردیف موسیقی دستگاهی ایرانی پرداخته است. داریوش طلایی استاد و نوازندهی تار و سهتار و مدرس دانشگاه در زمینهی ردیف است. در بخشی از متن این کتاب میخوانید: « کتاب تحلیل ردیف به بررسی و توصیف گونههای مختلف انگارهها و جملات موسیقی کلاسیک ایرانی، خصائل ذاتیشان و نحوهی بهکارگیری، گسترش و دگردیسی آنها در قالب گوشهها، مقامها( شاهگوشهها)، آوازها و دستگاهها میپردازد – مجموعهای که ردیف نامیده میشود و شبکهای منسجم از عناصر یاد شده است. درواقع آنچه در این کتاب میآید، بخشی اساسی از پژوهشی است که نگارنده طی سالها به تحقیق آن همت گماشته است. پژوهشی که مقصود آن، در یک کلام، شناختن و شناساندن طبیعت واقعی موسیقی ایرانی بوده است… .» این کتاب را نشر «نی» منتشر کرده است.
تحلیل ردیف
این مقاله دربارهٔ کتابی از داریوش طلایی است است. برای مفهوم تحلیل ردیف، ردیف (موسیقی) را ببینید.
تحلیل ردیف
تحلیل ردیف: بر اساس نت نویسی ردیف میرزا عبدالله با نمودارهای تشریحی
نویسنده داریوش طلایی
ناشر نشر نی
محل نشر تهران
تاریخ نشر ۱۳۹۴
شابک ۹۷۹-۰-۸۰۲۶۰۵-۲
تعداد صفحات ۵۴۴
موضوع تئوری موسیقی، ردیف موسیقی ایرانی
تحلیل ردیف: بر اساس نت نویسی ردیف میرزا عبدالله با نمودارهای تشریحی کتابی است از داریوش طلایی، موسیقیدان و نوازندهٔ ایرانی در شرح و تحلیل ردیف موسیقی ایرانی. این کتاب در ۱۹ بهمن ۱۳۹۵ برندهٔ جایزهٔ کتاب سال ایران شد.
نویسنده
داریوش طلایی، نوازندهٔ تار و سهتار و نظریهپرداز در زمینهٔ موسیقی سنتی ایرانی است. او که از هنرمندان سرشناس در حوزهٔ موسیقی ایرانی دانسته میشود، استاد موسیقی در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران است.[۱] طلایی این کتاب را نقطه عطفی در زندگی هنری و علمی خود نامیدهاست.[۲]
محتوا
چهار دانگ اصلی موسیقی ایرانی، به روایت داریوش طلایی در کتاب تحلیل ردیف، از بالا به پایین شامل دانگ شور، دانگ چهارگاه، دانگ ماهور و دانگ نوا[۳] دربارهٔ این پرونده بشنوید راهنما·اطلاعات
کتاب تحلیل ردیف در سال ۱۳۹۴ توسط نشر نی منتشر شد و تا سال ۱۳۹۵ به چاپ سوم رسید.[۴] این کتاب شامل دو بخش کلی است: بخش نظری و تحلیل ردیف. در بخش نظری مباحثی چون «فواصل و نقش آنها در شکلدهی به بنیانهای مُدال»، «کارکرد درجات»، «معرفی دستگاهها و آوازها»، «ریتم»، «ملودی»، «آناتومی گوشه» و «دستگاه در اجرا» مطرح شدهاند. در بخش دوم نیز دستگاهها و آوازهای اصلی موسیقی ایرانی شامل دستگاه شور، آواز بیات کرد، آواز دشتی، آواز بیات ترک، آواز ابوعطا، آواز افشاری، دستگاه سهگاه، دستگاه نوا، دستگاه همایون، آواز بیات اصفهان، دستگاه چهارگاه، دستگاه ماهور و دستگاه راست پنجگاه تحلیل شدهاند.[۵]
در تحلیل فواصل موسیقی ایرانی، این کتاب دانگهایی به طول یک چهارم درست تعریف میکند که عبارتند از دانگ شور (S)، دانگ چهارگاه (C)، دانگ ماهور (M) و دانگ نوا (N). با چسباندن این دانگها از انتها به یکدیگر، یا با چسباندنشان به کمک یک فاصلهٔ یک پردهای در بینشان، و یا با کمک چسباندن بخشی از یک دانگ به بخشی یا همهٔ یک دانگ دیگر، طلایی تمام دستگاهها و گوشههای موسیقی ایرانی را قابل دستیابی میداند.[۶] برای نمونه دستگاه نوا از چسباندن دانگ شور به دانگ نوا به دست میآید (S + N) و دستگاه همایون از چسباندن دانگ شور به دانگ چهارگاه (S + C).[۷] طلایی همچنین فاصلهٔ سوم را (که به صورت سوم کوچک، سوم بزرگ و سوم خنثی دیده میشود) رکنی مهم در تعریف این دانگها میداند به آن «فاصلهٔ شخصیتبخش» میگوید.[۸]
نقد
منتقدان از این کتاب به خوبی یاد کردهاند و گفتهاند که «ذهن نسل امروزین موسیقیدانان را به افقهای تازهای باز میکند»[۹] و ردیف موسیقی ایران را «با روشی نو» بررسی میکند.[۱۰] همچنین علیاکبر شکارچی در واکنش به انتخاب این کتاب به عنوان کتاب سال ایران، در مطلبی داریوش طلایی را «سروی بلند در عرصهٔ تئوری موسیقی ایران» نامید.[۱۱]
یکی از دیدگاههای طلایی که در این کتاب نیز منعکس شده و مورد توجه منتقدان هم قرار گرفته، شناسایی چهار دانگ اصلی است که با آن میتوان تمام دستگاههای موسیقی ایرانی را ایجاد کرد.[۱۲] این تئوری را طلایی پیش از این، در کتاب «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایران» نیز مطرح کرده بود.[۱۳] علیاکبر شکارچی از این نظریه به عنوان «دربی جدید برای فهم تئوری موسیقی دستگاهی» یاد میکند.[۱۴] مجید کیانی نیز، که خود به تحلیل ردیف در چارچوب متون گذشته همچون آثار صفیالدین ارموی علاقه دارد، کتاب را از این جهت که تلاش نمیکند دستگاههای موسیقی را در چارچوب گام بگنجاند و آنها را با استفاده از دانگها تحلیل میکند، ستود.[۱۵]
این کتاب در ۱۹ بهمن ۱۳۹۵ برندهٔ جایزهٔ کتاب سال ایران شد.[۱۶] کسب جایزهٔ کتاب سال ایران برای این کتاب، توجه منتقدان از جمله ابوالحسن مختاباد را برانگیخت، هم از این جهت که در جایزهٔ کتاب سال خانهٔ موسیقی در همان سال، این کتاب حتی به مرحلهٔ نهایی هم راه نیافته بود، و هم از این رو که جایزهٔ کتاب سال ایران ندرتاً به کتابهای حوزهٔ موسیقی تعلق گرفتهاست. به عقیدهٔ مختاباد این جایزه نشان میداد که دستاندرکاران جایزهٔ کتاب سال ایران، برخلاف خانهٔ موسیقی، «اهمیت این کتاب را دریافتند».[۱۷]
تعداد صفحات: ۵۵۲
نوبت چاپ: ۴
قطع: وزیری
جلد: گالینگور
اثر برگزیده در سیوچهارمین دورهی کتاب سال ۱۳۹۵
در حوزهی موسیقی
در موسیقی ایرانی کارگانی متشکل از گوشهها، آوازها و دستگاهها که شامل مجموعهای از ملودیهاست ردیف نامیده میشود و استادان موسیقی ایرانی از دیرباز برای حفظ و آموزش موسیقی ایرانی آن را به کار بردهاند. این کارگان در اصل به صورت شفاهی، با سلیقهها و در شکلها و اندازههای متنوع تدریس میشده است. این شیوهی تدریس به «روش آموزش سینه به سینه» معروف است. به تدریج و خصوصاً از زمان ثبت نوشتاری و صوتی موسیقی در ایران، ردیف شکل تثبیت شدهتری یافت و بعضی از کاملترین روایتهای آن به نام راویانش شناخته شدند.
این کتاب با روشی نو و یگانه ردیف میرزا عبدالله، یکی از معتبرترین روایتهای ردیف موسیقی ایرانی و در عین حال رایجترین آنها، را تحلیل و بررسی میکند. ویژگی این روش نگاه به ردیف موسیقی دستگاهی ایران به مثابه یک زبان موسیقایی خاص است. مؤلف با تدوین نقشهای عینی از ردیف، به بررسی آن از زوایای مختلف میپردازد و در نهایت ارائهی دستور زبان خاصی را برای موسیقی ایرانی مد نظر دارد.
کتاب «تحلیل ردیف» استاد داریوش طلایی، کتاب برتر سال شد
پنجشنبه, 5 اسفند 1395
به گزارش روابطعمومی دانشگاه تهران، در سی و چهارمین دوره جایزه کتاب سال کشور که سه شنبه ۱۹ بهمنماه با حضور رئیس جمهور در تالار وحدت برگزار شد، کتاب «تحلیل ردیف: بر اساس نتنویسی ردیف میرزا عبدالله با نموداری تشریحی» تألیف داریوش طلایی، عضو هیأت علمی گروه موسیقی پردیس هنرهای زیبا، برگزیده شد.
در این اثر با روشی نو ردیف میرزا عبدالله، یکی از معتبرترین روایتهای ردیف موسیقی ایرانی و در عین حال رایجترین آنها تحلیل و بررسی شده است. این در حالی است که ویژگی این روش نگاه به ردیف موسیقی دستگاهی ایران به مثابه یک زبان موسیقایی خاص است که داریوش طلایی با تدوین نقشهای عینی از ردیف، به بررسی آن از زوایای مختلف میپردازد و در نهایت ارائه دستور زبان خاصی را برای موسیقی ایرانی مد نظر قرار میدهد.
در بخشی از متن این کتاب میخوانید: «کتاب تحلیل ردیف به بررسی و توصیف گونههای مختلف انگارهها و جملات موسیقی کلاسیک ایرانی، خصائل ذاتیشان و نحوه بهکارگیری، گسترش و دگردیسی آنها در قالب گوشهها، مقامها (شاهگوشهها)، آوازها و دستگاهها میپردازد – مجموعهای که ردیف نامیده میشود و شبکهای منسجم از عناصر یاد شده است. درواقع آنچه در این کتاب میآید، بخشی اساسی از پژوهشی است که نگارنده طی سالها به تحقیق آن همت گماشته است. پژوهشی که مقصود آن، در یک کلام، شناختن و شناساندن طبیعت واقعی موسیقی ایرانی بوده است….» این کتاب را نشر «نی» منتشر کرده است.
داریوش طلایی از جمله هنرمندان سرشناس حوزه موسیقی ایرانی است. «ردیف میرزا عبدالله»، «تک نوازی سه تار»، «سایه روشن»، «چهارگاه»، «شب وصل»، «دود عود»، «ساز و آواز»، «کنسرتی دیگر»، «ردیفسازی و آوازی به همراه رضوی سروستانی»، «جنگ و صلح تار»، «دلگشا»، «جلوه گل» آثار موسیقایی و «تحلیل ردیف: براساس نتنویسی ردیف میرزاعبدالله با نموداری تشریحی»، «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایران»، «ردیف میرزا عبدالله – نت نویسی آموزشی و تحلیلی»، «۲۳ قطعه از پیش درآمدها و رنگهای علیاکبر شهنازی» از آثار تألیفی استاد داریوش طلایی در عرصه موسیقی است.
فهرست:
دیدگاه نظری
فواصل و نقش آنها در شکل دهی به بنیانهای مدال
چهارم و دانگ
دودانگی دو تتراکورد پیوسته
پنجم هشتم یا اکتاو
سوم فاصله شخصیت بخش
فاصله دوم نغمات همجوار
ششم و هفتم
فواصل در عمل
فواصل در تئوری
کارکرد(فونکسیون)درجات
نت شاهد
نت ایست
نت متغیر
معرفی دستگاه ها و آوازها
اشل های گسترده و کارکرد تمامی نوزاد در دستگاه ها و آوازها
پدید آمدن مد
فرم جمله بندی و ارتباط آن با قالب های شعری
ریتم
ریتم آواز
ریتم ضربی
ملودی
و جنس ملودی ها
تحریر
شعر
آواز
آناتومی گوشه
آغازین
معرف
گسترشی
تکمیلی
پایانی
ختم
دستگاه در اجرا
معرفی علائم و توضیحاتی چند در مورد این شیوه نت نویسی
ضربی آواز و مفهوم کشش زمان
انواع اشاره
انواع مضراب
علامت تغییر دهنده
تکرارها
کوک سه تار و تار
دسته بندی به روایت تصویر
انگشت گذاری به روش ردیف نوازی
انگشت گذاری به روش قدیم
تحلیل ردیف با نمودارهای تشریحی
فهرست دستگاه ها آواز ها و گوشه ها
درآمد پنجه شعری
کرشمه رهاب
اوج ملانازی
نغمه اول نغمه دوم
زیرکش سلمک
سلمک
گلریز
مجلس افروز
عزال صفا بزرگ کوچک دوبیتی
سارا قجر حزین
شور پایین دسته
رهاب
چهار گوشه
مقدمه گریلی
رضوی شهناز مقدمه قرچه
قرچه
گریلی
گریلی شستی رنگ هشتری
رنگ شهر آشوب رنگ ضرب اصول
آواز بیات کرد
درآمد اول درآمد دوم
بسته نگار
حاجی حسنی
درآمد سوم درآمد چهارم
آواز دشتی
درآمد اوج بیدگانی
حاجیانی
غم انگیز گیلکی
آواز بیات ترک
درآمد اول دوگاه
درآمد دوم درآمد سوم
حاجی حسنی
بسته نگار
زنگوله خسروانی
نغمه
شکسته مهربانی جامه دران
مهدی ضرابی
روح الارواح قطار
فیلی
آواز ابوعطا
رامکلی
درآمد سیخی حجاز
بسته نگار چهارپاره گبری
آواز افشاری
درامد بسته نگار عراق قرایی
دستگاه سه گاه
چهار مضراب
درامد نغمه کرشمه کرشمه با مویه
زنگ شتر زابل بسته نگار مویه مخالف
حاجی حسنی بسته نگار مغلوب نغمه حزین مویه
مسیحی شاختایی تخت طاقدیس
رنگ دلگشا
دستگاه نوا
چهارمضراب درآمد اول درآمد دوم
م کرشمه گردونیه
نغمه بیات راجع
حزین عشاق
عشیران نیشابورک ملک حسین
حسین
بوسلیک
نیریز
رنگ نستاری
رنگ نوا
دستگاه همایون:
چهارمضراب درآمد اول درآمد دوم
موالیان
چکاوک
طرز
بیداد
بیدادکت
نی داود
باوی با چهارمضراب
سوز و گداز
ابوالچپ
لیلی و مجنون
راوندی
نوروز عرب نوروز صبا نوروز خارا نفیر
شوشتری فرنگ با شوشتری گردان
جامه دران راز و نیاز
میگلی
غزال
موالف
بختیاری با موالف
دناسری
رنگ فرح
آواز بیات اصفهان
درآمد جامه دران بیات راجعه و فرود نغمه سوز و گداز
دستگاه چهارگاه
درآمد اول درآمد دوم درآمد سوم پیش زنگوله و زنگوله
درآمد چهارم نغمه کرشمه کرشمه با مویه
زنگ شتر
زابل بسته نگار مویه فرود حصار
حصارقسمت دوم
حصار قسمت سوم حصار قسمت چهارم چهارمضراب حصار
حصار
مویه
مخالف
حاجی حسنی بسته نگار مغلوبه نغمه حزین
حدی
پهلوی رجب منصوری منصوری قسمت دوم
منصوری قسمت سوم لزگی
متن رنگ شهرآشوب
دستگاه ماهور
درآمد کرشمه
مقدمه داد
داد
مجلس افروز
خسروانی
دلکش
چهار مضراب و فرود
خاوران
طرب انگیز
نیشابورک
نصیرخوانی یا طوسی
چهارپاره یا مرادخانی
فیلی ماهور صغیر آذربایجانی حصارماهور یا ابول
زیر افکند
نی ریز
شکسته
عراق
نهیب
محیر
آشور آوند
اصفهانک
حزین کرشمه زنگوله
راک هندی راک کشمیر
راک عبدالله
کرشمه راک
سفیر راک
رنگ حربی
رنگ یکچوبه
رنگ شلخو
ساقی نامه کشته و صوفی نامه
دستگاه راست پنجگاه
درآمد درآمد دوم زنگ شتر
زنگوله
نغمه خسروانی روحافزا
پنجگاه
سپهر عشاق
نی ریز بیات عجم
بحر نور
قرچه
مبرقع
طرز
ابوالچپ
لیلی و مجنون
راوندی
نوروز عرب نوروز صبا
نوروزخارا
ماوراالنهر
نفیر
فرنگ
Flamenco guitar and duduk گیتار فلامنکو و دودوک Instagram:Amirhossein.kian
Yanni prelude duduk
فلوت سرخپوستی (لاکوتا) و هنگ درام Native American Flute And Hang Drum Improvisation
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian قلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian قلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
playing the mysteries Shakuchachi شاکوهاچی فلوت ژاپنی
Playing Pan flute with parantez band
همراهی با گروه موسیقی پرانتز
پن فلوت : امیرحسین کیانپور
گیتار اکوستیک و وکال : رامین شایگان
گیتار الکتریک : احسان واشویی
درامز و شیکر : نیما احمد جوشقانی
آموزش پن فلوت و ساز های بادی
Playing Armenian duduk دودوک ارمنی توسط امیرحسین کیانپور قطعه ساری گلین و بداهه نوازی
مصاحبه با امیرحسین کیانپور به عنوان نوازنده تخصصی دودوک و ساز های بادی بومی توسط آژانس خبری موسیقی ایران Instagram : Amirhossein.kian
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
Instagram:Amirhossein.kian Native American Flute And piano duet دو نوازی فلوت سرخپوستی و پیانو امیرحسین کیانپور و نیام دانشور برنامه وقت خواب
sweetness of a dream by Daal band گروه دال در برنامه ی چارگوش و اجرای طعم شیرین خیال خواننده : امین هدایتى پیانو : شایان شکرابى پرکاشن : یزدان بهمنى و میلاد سعدى دودوک : امیرحسین کیانپور گیتار باس : فرشاد رضایى ویولن سل : سالار غفاربجوئى
duduk and piano duet
mixing 3 songs under one minute
دو نوازی دودوک و پیانو
Instagram : Amirhossein.kian
Improvisation in Bb major کلاس دودوک امیرحسین کیان بداهه نوازی دودوک
with my dear student as dam duduk ( drone note ) کلاس دودوک امیرحسین کیانپور
Maste parvaz by hooyam قطعه مست پرواز کاری از هویم آهنگساز و نوازنده تنبور : امین سمواتی نوازنده دودوک : امیرحسین کیانپور نوازنده دف و بندیر : محمدعلی اروانی Tanbour : amin samavati Duduk : Amirhossein kianpour Daf and Bendir : mohammad ali arvani
Alghoza ( doneli ) solo 🙂 این ساز آلغوزا ( آلغوزه ) نام داره که برادر پاکستانى . دونلى بلوچستان ما است 🙂 و اون یکى برادرش هم ساترا ( ساتارا ) هندیه 🙂 این ساز به صورت دو فلوت مجزا ساخته مى شه که یک فلوت براى نواختن ملودى و یک فلوت براى نگه داشتن نت پدال ( واخون ) به صورت ممتد استفاده مى شه .. نواختن این ساز نیازمند تمرکز و مهارت بسیار بالایى در تنفسه
DUDUK AND OUD IN DASHTI دودوک و عود آواز دشتی Instagram : Amirhossein.kian
(native American Flute In F#)
by : Amirhossein kianpour
Instagram : Amirhossein.kian
نواختن فلوت سرخپوستی در طبیعت توسط امیرحسین کیانپور ادرس اینستاگرام
بداهه نوازی فلوت سرخپوستی ( لاکوتا ) تنور Tenor D minor Native American Flute YAR INSTRUMENTS
DUDUK دودوک یا به زبان ارمنیդուդուկ که نام دیگرش ծիրանափող یا tsiranapogh می باشد . محوریت صفحه ما رو در بر می گیرد . دودوک سازی است باستانی متعلق به خانواده ی بادی چوبی های دو زبانه ای که به طور معمول از چوب درخت زردآلو ساخته می شود و ریشه در کشور ارمنستان دارد که معمولا به صورت چند نفره یا دو نفره نواخته می شود برای ایجاد تاثیر بیشتر و تولید صدایی غنی تر و زیبا تر دودوک در ارمنستان حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال قدمت دارد . که شواهد قوی شکوفایی این ساز در ارمنستان از ۱۵۰۰ سال پیش مشاهده شده و در یونسکو به نام ارمنستان ثبت جهانی شده است این ساز نسبت به ساز های دو زبانه ای دیگر مثل ابوا دارای یکی از بزرگترین قمیش هاست و صدایی نزدیک به کلارینت دارد تا دو زبانه ای های دیگر این ساز در ارمنستان به اسم چیراناپوق به معنی نی زردآلو یا لوله صوتی که از زرد الو تهیه می شده نامیده می شد . تا سال ۱۹۲۰ که در اوایل دوره شوروی سابق اسم این ساز به دودوک که ریشه ترکی دارد تغییر کرد
( ساز دودوک نباید با بالکان دودوک که متعلق به بلغارستان و نوعی فلوت است اشتباه شود )
دودوک از ذو قسمت قمیش و بدنه صوتی تشکیل می شود که قمیش که وظیفه تولید صدا را برعهده دارد از نی هایی ساخته می شود که در مناطق کوهستانی آرارات نزدیک رودخانه ها رشد می کند که قمیش را می توانیم به ۵ قسمت تقسیم کنیم ۱ – بدنه ۲ – خرک ۳ – کلاه ۴ – لایه ی نازک چرمی ۵ – دهانه ی انتهایی نخی بدنه صوتی ساز همچون قمیش در کوک های مختلف ساخته می شود که بسته به کوک اندازه آن متغیر است . دودوک به صورت دیاتونیک ساخته می شود و مطابق با موسیقی غربی است و با انگشت گذاری و مهارت نوازنده به صورت کروماتیک نیز قابل اجرا است گستره صدایی یک دودوک معمولی حدود یک اکتاو است و صدایی بسیار گرم . پخته و احساسی دارد و سال ها برای اجرای تمامی مراسم ها مورد استفاده بوده است
BALABAN بالابان یا بالامان (ترکی آذربایجانی: Balaban) ساز بادی استوانهای دو نی به طول حدود ۳۵ سانتی متر با هفت سوراخ انگشت، این ابزار موسیقی در بین مردمان آذربایجان ، مخصوصا در استان آذربایجان شرقی رایج است.
بنابر اسناد و مدارک در دسترس، نوعی ساز بادی از خانواده نی و سرنا دستکم از سدههای نخستین دوره اسلامی در ایران شناخته شده بوده، و در میان مردم بخشهایی از این سرزمین به کار میرفته است.
بالابان به معنای نوعی ساز بادی نیین به صورتهای بَلَبَن، بالَبَن و بالابَن در فرهنگهای لغات ترکی – روسی آمده است. در «لغت آذربایجانی – روسی»، بالابان به معنای ساز بادی نه چندان بزرگ و شبیه زُرنا (سرنا)، در دائرهالمعارف موسیقی ترکی» بَلَبَن یا نایِ بَلَبَن با اشاره بهمطلب جامعالالحان، نوشته عبدالقادر مراغی و «سازهای ترکی» نوشته فارمر، سازی بادی شبیه زُرنا، و در «فرهنگ موسیقی ترکی» بَلَبَن ساز بادی شبیه ساز نیین مِی متداول در ارزروم، تعریف شده است. در فرهنگها و دائرهالمعارفهای روسی واژه بالابان به معنای سازی بادی زبانهدار معمول میان اقوام قفقاز شمالی و ایرانیان آمده است . بالابان به عنوان سازی بادی و بومی در حوزههای جغرافیایی – فرهنگی آذربایجان ، به ویژه تبریز،ارومیه و زنجان ، و کردستان ایران و برخی جاهای دیگر به کار میرود و گروهی از نوازندگان این مناطق بالابان نوازند. در زبان کردی این ساز را «بالهوان»، و در شوشتری نی را «بَلَبون» (بلبان) میگویند .
( می ) یک ساز بادی از خانواده دو لبه ای ها است . که با قمیش نواخته می شود و شباهت زیادی با بالابان . نرمه نای و دودوک دارد این ساز در موسیقی های فولکولور و محلی ترکیه رواج دارد و زادگاه آن ترکیه است ریشه اسم اون از کلمه فارسی نی میاد که طی مدت ها به می تغییر سایز این ساز نهایتا به ۳۰ سانتی متر می رسد که البته در قرن مدرن دستخوش تغییرات زیادی شده . و معمولا در ۱۰ سایز مختلف ساخته می شه که بلند ترین آن آنا می ( ANA MEY) و سایز متوسط آن اورتا می ( Orta Mey ) و کوتاه ترین آن کورا می ( Cura mey ) خوانده می شود که این سه نوع و سوجار می معروف ترین ان ها هستند این ساز در شرق ترکیه بیشتر به چشم می آید و نوازندگان خاص خودش را دارد لوله این ساز معمولا از چوب درخت آلو ساخته می شود ولی دیده شده که از چوب درختان گردو . توت . راش . زرد آلو . اقاقیا و زیتون هم استفاده شود و جدیدا چوب بلسان بنفش در ابتدای ساز سوراخی که وجود دارد گلدانی نام می گیرد که تقریبا دو برابر سوراخ پایین قطر دارد ( ۱۰ تا ۲۰ میلیمتر معمولا قطر گلدانی است ) که بستگی به اندازه ساز این قطر از ۱۰ تا ۲۰ تغییر می کند فاصله سوراخ ها در این ساز از تقریبا برابر است و معمولا ۶ میلیمتر قطر دارد و ۷ سوراخ بر روی ساز و ۱ سوراخ در زیر آن وجود دارد به سازندگان این ساز . اوستا می گویند که از بزرگترین آن ها دیرکان نیسان است قمیش این ساز از نی های آب شیرین تهیه می شود که طول آن ها بین ۸۰ تا ۱۵۰ میلیمتر متفاوت است و دهانه آن به ۲۰ تا ۴۰ میلیمتر می رسد و افسار تنظیم صدا tuning bridle در دو طرف دهانه قمیش قرار می گیرد و برای کوک کردن ساز استفاده می شود که در ترکی به آن (kiskaç) می گویند ساخت این ساز و استفاده از آن در قرن ۱۴ میلادی شروع شده و به نام “Nayçe-i Balaban” ازش یاد شده
نوازندگان سرشناس : ارتان تکین
ترجمه . تالیف . و جمع آوری اطلاعات : امیرحسین کیانپور
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian فلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
حنجره خوانی تووا ( یکی از جمهوریهای روسیه در جنوب سیبری و شمال مغولستان است ) یا مغولیکه شامل کنترل بسیار بالا دیافراگم . حنجره . دهان و زبان توسط خواننده استکه البته این سبک خواندن در مناطق زیادی همچون هند و تبت نیز رواج داردحنجره خوانی شامل پنج بخش و سبک اصلی است
۱٫ Khoomei
۲٫ Kargyraa
۳٫ Sygyt
۴٫ Borbangnadyr
۵٫ Ezengileer
که Borbangnadyr وEzengileer رو خیلی از محققین تکنیک های اضافی می دانند و آن ها را زیر سبک هومی . کارگیرا و سیجیت دسته بندی می کنند
۱٫ هومی ( خومی )
هومی از سبک های اصلی حنجره خوانی که در رجیستر های پایین و میانی صدای انسان توسط مرتعش کردن تار های صوتی یا صدایی که از قفسه سینه مرتعش می شه خوانده می شود که به اصطلاح chest resonance یا Chest singing نامیده می شه که نسبت به سیجیت و کارگیرا زبان و دیافراگم در حالت ریلکس تری قرار دارد
در هومی می توان ۱ تا ۳ نت را شنید و تفکیک کرد که گاه خواند مولتی فونیک هم به آن می گویند
۲٫کارگیرا
که به دو دسته dag و xovu نقسیم می شود که در پایین ترین رنج صدایی خواننده خوانده می شود که از نظر هارمونیک بسیار سبک قوی و شباهت زیادی به آواز های مذهبی و هارمونیک تبت داره در سبک دگ Dag خواننده از پایین ترین نت ها استفاده می کند و با قدرت تکنیک رو در حجم صدای سینه و با کمترین در گیری حنجره ادا می کند
در سبک استپه کارگیرا یا xovu خواننده کمی فرکانس صدایی رو بالا می بره و از تکنیک های مقطع حنجره ای بیشتر استفاده می کند و بیشتر حنجره را درگیر می کند
۳٫سیجیت
سیحیت سبک خاصی از اورتون یا پلی فونیک خواندن است ( overtone singing ) که شباهت زیادی به هومی از لحاظ درگیری دهان و دیافراگم دارد و در این سبک زبان به قسمت بالایی دهان می چسبد که با لرزش باعث ایجاد فرکانس جدیدی مانند سوت می شود که در این سبک خواننده به صورت هارمونیم ۲ یا ۳ نت را به صورت همزمان می خواند
نت آرزو گمکرده علی تجویدی رهی معیری دلکش
دشتی مایه می
آرزو گم کرده / تجویدی، علی/ دلکش
آهنگساز : علی تجویدی
شعر : رهی معیری
خواننده : پوران
در مایه دشتی
آرزو گم کرده
آهنگ علی تجویدی، شعر رهی معیری
در مایه دشتی
نه همزبانی نه همنوایی تا به او بگویم از عشقت حکایتی
نه مهربانی، نه چاره سازی تاکنم از سوز پنهان شکایتی
نوای منی بینوای توام
بلای منی مبتلای توام
شور مستی تویی تویی
نور مستی تویی تویی
منم غباری، به کوی تو
سرود منی چنگ و عود منی وجود منی، تار و پود منی
جام و ساقی تویی تویی عشق باقی، تویی تویی
منم که مستم، به بوی تو
من که در دام هلاک افتاده ام
من که چون اشکی به خاک افتاده ام
عاشقی، دیوانه ای، افسرده جانم
بیدلی، بیحاصلی، بی آشنایم
من کیم درد آشنایی، بی نصیبی، بینوایی
هر شب افسانه ای دارد دل دیوانه من
بشنو ای مرغ شب راز من و افسانه من
رهی تا چند سوزم در دل شبها چو کوکب ها
به اقبال شرر نازم که دارد عمر کوتاهی