ساز دوزله

ساز دوزله

دوزله از سازهای بادی ایرانی است. دوزله سازی محلی و از انواع بادی های یک زبانه است. این ساز جزو سازهای محلی محسوب می گردد و صدای آن شبیه به نی انبان، ولی درخشان تر و واضح تر از آن است و در مراسم جشن و سرور از آن استفاده می شود.
دوزله
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دوزله از سازهای بادی ایرانی است. دوزله‌ سازی محلی و از انواع بادی‌های یک زبانه است.
شکل ساز
این ساز از دو لوله مسی (یا نئی) که به موازات هم بسته و محکم شده‌اند، تشکیل شده‌است. بعضی از دوزله‌ها از جنس پر دال (نوعی پرنده شبیه به عقاب) یا استخوان قلم مرغان دیگر ساخته می‌شود. هر کدام از لوله‌ها دارای قمیشی یک زبانه و مستقل از یکدیگر هستند. در طول هر لوله شش سوراخ وجود دارد. سوراخ‌ها در طول دو لوله در کنار هم قرار می‌گیرند. انتهای پایینی لوله‌ها، باز است. دوزله در طول‌های مختلفی ساخته می‌شود که کوچکترین آن حدود ۲۲ سانتی‌متر و قطری حدود ۲ سانتی‌متر دارد.
وسعت صدا
وسعت ساز حدود یک تا دو اکتاو است که بسته به بزرگی و کوچکی ساز در میدان صدایی متفاوتی قرار می‌گیرد.
طرز اجرا
به وسیله سه انگشت وسطی هر دو دست که روی سوراخ‌های ساز قرار می‌گیرند، انجام می‌شود. شست‌ها ساز را از پشت می‌گیرند. نوازنده زبانه را در داخل دهان قرار داده و در آن می‌دمد. دوزله‌سازی رایج در میان عشایر ایران است و در بعضی از مناطق ایران آن را جفته یا جفتی می‌نامند.
منابع
سازشناسی، تألیف پرویز منصوری از انتشارات اداره کل آموزش هنری وزارت فرهنگ و هنر ۱۳۵۵


دوزله

گردشگری موسیقی_ساز دوزله(مستند ساز دوزله)

فیلم‌های تئوری موسیقی ایمان ملکی

فیلم‌های تئوری موسیقی ایمان ملکی

در این محصول ویدیوهای زیر را دانلود خواهید کرد:
آموزش تئوری موسیقی 1 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 2 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 3 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 4 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 5 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 6 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 7 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 8 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 9 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 10 ریتم خوانی ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 11 ریتم خوانی ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 12 وزن خوانی ایمان ملکی.mp4
آموزش تِوری موسیقی 13 وزن خوانی ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 13 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی 14 آموزش فاصله ها ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی وزن خوانی 15 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی تمرین وزن خوانی 15 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی وزن خوانی 17 ایمان ملکی.mp4
آموزش تئوری موسیقی ساده پرویز منصوری مقدمه ایمان ملکی
‎⁨آموزش وزن خوانی کتاب ریتم در موسیقی تمرین 11-12 ایمان ملکی⁩.mp4
فصل اول آموزش تئوری موسیقی پرویز منصوری ایمان ملکی
فصل ۱ بخش ۱۰ آموزش تئوری موسیقی پرویز منصوری ایمان ملکی
آموزش تئوری موسیقی پرویزمنصوری فصل یکم نقش نقطه ایمان ملکی
آموزش تئوری موسیقی کتاب پرویز منصوری خط اتحاد و اتصال ایمان ملکی
آموزش تئوری موسیقی پرویز منصوری فصل یک سکوت ایمان ملکی


آموزش تئوری موسیقی پرویز منصوری فصل یک سکوت ایمان ملکی

آموزش تئوری موسیقی پرویز منصوری فصل یک سکوت ایمان ملکی

نوشته شده در دیدگاه‌تان را بنویسید

گواهینامه‌‌ی کارت صلاحیت تدریس مربی‌گری موسیقی کودک ارف مریم معینی‎⁨

گواهینامه‌‌ی کارت صلاحیت تدریس مربی‌گری موسیقی کودک ارف مریم معینی‎⁨
گواهینامه‌‌ی کارت صلاحیت تدریس مربی‌گری موسیقی کودک ارف مریم معینی‎⁨
گواهینامه‌‌ی کارت صلاحیت تدریس مربی‌گری موسیقی کودک ارف مریم معینی آموزشگاه موسیقی فریدونی‎⁨
گواهی‌‌نامه‌ی پایان‌دوره‌ی ابتدایی مریم معینی هنرجوی سلفژ ایمان ملکی آموزشگاه موسیقی فریدونی

به نام خداوند جان و خرد

تاریخ: ۱۳۹۶/۰۶/۰۵

شماره: ۳۷۴۸/۹۹۲۱

هنرجوی گرامی سرکار خانم مریم معینی

بدین‌وسیله موفقیت شما را در به‌پایان رساندن دوره‌ی ابتدایی رشته‌ی سلفژ تبریک می‌گوییم. امیدواریم با ادامه‌ی فعالیت هنری خود شاهد شکوفایی خلاقیت شما در این زمینه باشیم. ارزیابی ما از  شما در این دوره به شرح زیر است:

نظم و اخلاق: عالیاکول: توانایی هم‌نوازی:-
رعایت دقیق ریتم:عالیقدرت گوش: عالیتمرین روزانه: عالی
دشیفر: عالیتوانایی کوک ساز: سونوریته:
نوانس:دقت اجرا: عالی

رپرتوار نواخته شده در این دوره : کتاب پوزولی 

همچنین سطح کاری شما در این دوره عالی است.

ایمان ملکی
نیما فریدونی
گواهی‌‌نامه‌ی پایان‌دوره‌ی ابتدایی مریم معینی هنرجوی وزن‌خوانی ایمان ملکی آموزشگاه موسیقی فریدونی

به نام خداوند جان و خرد

تاریخ: ۱۳۹۶/۰۶/۰۵

شماره: ۳۷۴۸/۹۹۲۳

هنرجوی گرامی سرکار خانم مریم معینی

بدین‌وسیله موفقیت شما را در به‌پایان رساندن دوره‌ی ابتدایی رشته‌ی وزن خوانی تبریک می‌گوییم. امیدواریم با ادامه‌ی فعالیت هنری خود شاهد شکوفایی خلاقیت شما در این زمینه باشیم. ارزیابی ما از  شما در این دوره به شرح زیر است:

نظم و اخلاق: عالیاکول: توانایی هم‌نوازی:
رعایت دقیق ریتم: عالیقدرت گوش: عالیتمرین روزانه: عالی
دشیفر: عالیتوانایی کوک ساز: سونوریته:
نوانس: دقت اجرا: عالی

رپرتوار نواخته شده در این دوره: کتاب وزن خوانی واژگانی علی اکبر شکارچی1- کتاب وزن خوانی شهرام مظلومی

 همچنین سطح کاری شما در این دوره عالی است.

ایمان ملکی
نیما فریدونی
گواهی‌‌نامه‌ی پایان‌دوره‌ی متوسطه مریم معینی هنرجوی تئوری موسیقی ایمان ملکی آموزشگاه موسیقی فریدونی

به نام خداوند جان و خرد

تاریخ: ۱۳۹۶/۰۶/۰۵

شماره: ۳۷۴۸/۹۹۲۲

هنرجوی گرامی سرکار خانم مریم معینی

بدین‌وسیله موفقیت شما را در به‌پایان رساندن دوره‌ی متوسطه رشته‌ی تئوری موسیقی تبریک می‌گوییم. امیدواریم با ادامه‌ی فعالیت هنری خود شاهد شکوفایی خلاقیت شما در این زمینه باشیم. ارزیابی ما از  شما در این دوره به شرح زیر است:

نظم و اخلاق: عالیاکول: توانایی هم‌نوازی:-
رعایت دقیق ریتم: خوبقدرت گوش: عالیتمرین روزانه: عالی
دشیفر: عالیتوانایی کوک ساز: سونوریته:
نوانس-دقت اجرا: خوب

رپرتوار نواخته شده در این دوره: کتاب تئوری موسیقی پرویز منصوری

همچنین سطح کاری شما در این دوره عالی است.

ایمان ملکی
نیما فریدونی

ساز نی فا کوک ابراهیم آذریان

ساز نی فا کوک ابراهیم آذریان

این نی از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است. کوک آن فا می باشد.و از ساخته‌های ابراهیم آذریان است.
نی (ساز)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه به شیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارایهٔ منابع معتبر این مقاله را بهبود بخشید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)
نی
جعبه اطلاعات ساز
رده‌بندی سازهای بادی چوبی
نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است و از دسته سازهای بدون زبانه است. ساز نی قابل کوک نبوده و نوازنده در همنوازی ها و تکنوازی ها از انواع مختلف نی استفاده می کند. وسعت صدای نی دو اکتاو و نیم است و در انواع آن با کوک های متفاوت، فاقد یک تا دو نت است. مانند نی «لا کوک» که فاقد نت دو، نی «سل کوک» فاقد نت سی بمل و نی «فا کوک» فاقد نت لا بمل است. نی از سازهای محلی است و در اکثر نقاط ایران وجود دارد.[۱]
ساختار
نی هفت‌بند از گیاه نی ساخته می‌شود. برای ساخت این گونه نی آن را طوری برش می دهند که از سر تا ته آن شامل هفت بند شود و اخیراً به صورت مصنوعی (نی اصلاح شدهٔ مصنوعی) نیز ساخته شده‌است. نی هفت‌ بند یا به اصطلاح نی متشکل از ۵ سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن است که توسط انگشتان دوم و چهارم از یک دست و انگشتان اول تا چهارم از دست دیگر پوشیده می‌شوند.
به‌ طور کلی نی را با جا گرفتن بین دو دندان نیش و گرد کردن زبان در پایین و پشت آن می‌نوازند همچنین جمشید عندلیبی زبان را در بالا می‌گذارد. سخت‌ ترین کار در ساز نی درآوردن صدای آن است و انگشت‌ گذاری آن ساده است. از استادان می‌توان حسین یاوری، حسن کسایی، حسین عمومی، جمشید عندلیبی، محمد موسوی، حسن ناهید، محمد علی کیانی نژاد و عبدالنقی افشارنیا را نام برد.
نت‌ها در ساز نی
تصویر یک زن در حال نواختن نی اثر جبار بیگ. بر دیواره هتل عباسی اصفهان.
وسعت صدای آن به دو اکتاو و نیم می‌رسد. نی پنج منطقه صوتی (رجیستر) دارد که هر یک از آن‌ها با نحوه دمیدن هوا در نی قابل انتخاب است. این مناطق صوتی عبارتند از:
بم
نت‌های دو (دست بسته)، ر (سوراخ ۱ سر نی آزاد)، می (سوراخ ۱ و ۲ آزاد)، فا (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ آزاد)، فا# (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ آزاد)، سل (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵) لا (دست باز). نت سی در این اکتاو وجود ندارد ولی نوازنده‌ها قادر به اجرای سی بمل با لب هستند.
اوج
دقیقاً همانند بم اما یک اکتاو بالاتر. دو نت آخر (سل و لا) با غیث مشترک است.
غیث
نت‌های سل (دست بسته)، لا (سوراخ ۱ سر نی آزاد)، سی (سوراخ ۱ و ۲ آزاد)، دو (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ آزاد)، دو# (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ آزاد)، ر (سوراخ ۱ و ۲ و ۳ و ۴ و ۵)، می (دست باز).

پس غیث (تا فا)
دقیقاً همانند بم و اوج اما یک اکتاو بالاتر از اوج و دو اکتاو بالاتر از بم. سه نت اول (دو، ر و می) با غیث مشترک است. امکان اجرای نت آخر (لا = دست باز) معمولاً وجود ندارد و حتی نت سل نیز در نی‌های کوچک نامفهوم شنیده می‌شود.

برعکس سازهای دیگر، نی کوک ندارد و برای کوک‌های مختلف سازهای متفاوت ساخته می‌شود. به‌طوری‌که Do بلندترین و Do با هفت فاصله کوتاهترین نی هستند. کوک نی به این معناست که اگر در حالت بم اگر سوراخ پشت نی را بگیریم و بدمیم. . صدای حاصله بر اساس دیاپازون هر نتی که بود آن نت کوک نی است. مثلاً اگر صدای حاصله نت سل باشد می‌گوییم این نی «سل کوک» است.
پانویس
پرویز منصوری. ساز شناسی. تهران: انتشارات فرهنگ و هنر، ۱۳۵۵. ص ۴۷.