نت دهاتی شادمهر عقیلی آوانگاری نیما فریدونی
آواز دشتی تعدیل‌شده مایه سل
ترانه‌سرا: محمدعلی بهمنی
دهاتی
ساده بگم دهاتی ام
اهل همین نزدیکیا
همسایه روشنی و هم خونه تاریکیا
ساده بگم ساده بگم
بوی علف میده تنم
هنوز همون دهاتیم
با همه شهری شدنم
باغ غریب ده من
گلهای زینتی نداشت
اسب نجیب ده من
نعلای قیمتی نداشت
اما همون چهار تا دیوار
با بوی خوب کاگلش
اما همون چن تا خونه
با مردم ساده دلش
برای من که عکسمو مدتیه تو آب چشمه ندیدم
برای من که شهریم از اون هوا دل بریدم
دنیاییه که دیدنش
اگرچه مثل قدیما
راه درازی نداره
اما می دونم که دیگه
دنیای خوب سادگی
به من نیازی نداره
نت عادت شادمهر عقیلی
ترانه‌سرا: پگاه موسوی
آغوشتو به غیر من به روی هیشکی وا نکن منو از این دلخوشی و آرامشم جدا نکن
من برای با تو بودن پر عشق و خواهشمواسه بودن کنارت تو بگو به هر کجا پر میکشم
منو تو آغوشت بگیر آغوش تو مقدسهبوسیدنت برای من تولد یک نفسه
چشمای مهربون تو منو به آتیش میکشهنوازش دستای تو عادته ترکم نمیشه
فقط تو آغوش خودم دغدغه هاتو جابذار به پای عشق من بمون هیچ کسو جای من نیار
مهر لباتو روی تن و روی لب کسی نزنفقط به من بوسه بزن به روح و جسم و تن من
نت مسافر شادمهر عقیلی
این نت در فادیز مینور تهیه شده‌است.
مسافر خسته ی من ، بار سفر رو بسته بود
تو خلوت آیینه ها ، به انتظار نشسته بود
می خواست که از اینجا بره ، اما نمی دونست کجا
دلش پر از گلایه بود ، ولی نمی دونست چرا
دفتر خاطرات شو ، رو طاقچه جا گذاشت و رفت
عکس های یادگاری شو ، برای ما گذاشت و رفت
دل که به جاده می سپرد ، کسی اونو صدا نکرد
نگاه عاشقونه ای ، برای اون دعا نکرد
حالا دیگه تو غربتش ، ستاره سر نمی زنه
تو لحظه های بی کسیش ، پرنده پر نمی زنه
با کوله بار خستگی ، تو جاده های خاطره
مسافر خسته ی من ، یه عمره که مسافره
آلبوم: مسافر
ترانه سرا: نیلوفر لاری پور
آهنگ و تنظیم: شادمهر عقیلی
تاريخ نشر: ١٣٧٦
نت گل یاس شادمهر عقیلی
این نت در مقام فریژین (دستگاه شور تعدیل‌شده) مایه می و سل تهیه شده‌است.
این نت برای پیانو و سازهای دیگر قابل استفاده است.
آهنگساز، خواننده و تنظیم‌کننده: شادمهر عقیلی
ترانه‌سرا: فرید احمدی
يه روز يه باغبـوني يه مرد آسمـوني
نهالي كاشت ميونِ باغچه ي مهربوني
مي گفت سفر كه رفتم يه روز و روزگاري
اين بوته ي ياس من ميمونه يادگاري
هر روز غروب عطر ياس تو كوچه ها مي پيچيد
ميون كوچه باغا بوي خدا مي پيچيد
اونايي كه نداشتن از خوبيا نشونه
ديدن كه خوبيِ ياس باعث زشتيشونه
عابراي بي احساس پا گذاشتن روي ياس
ساقه هاش و شكستن آدماي ناپاس
ياس جوونمرگمون تكيه زدش به ديوار
خواست بزنه جوونه اما سر اومد بهار
يه باغبون ديگه شبونه ياس و برداشت
پنهون ز نامحرما تو باغ ديگه اي كاشت
هزار ساله كوچه ها پر ميشه از عطر ياس
اما مكان اون گل مونده هنوز ناشناس
