وی در خانواده ای موسیقیایی چشم به جهان گشود و از کودکی فرهنگ و هنر موسیقی را در خانواده خود فرا گرفت و پس از آن فراگیری موسیقی را بطور جدی از سال1383 با ساز تنبک نزد استاد هوشنگ ملکی آغاز کرد و در همان سالها به دلیل گرایش به نوازندگی گیتار آموزش خود را نزد استاد رضا مافی آغاز نمود و این رشته را نزد اساتیدی همچون فرشید اعرابی ، شهرام چاپاریان ، فرشاد عابدینی سپهر و مسعود معارفی ادامه داده است و در ادامه برای تکمیل دانش فنی خود آموزش ریتم خوانی و نوازندگی ساز دف را نزد استاد هاتف صادقی فرا گرفت . پس از آن دوره های آواز کلاسیک و صداسازی ، سرایش ( سلفژ ) و تئوری موسیقی را زیر نظر استاد رضا پورخلیلی فرا گرفت و دوره های صداسازی و آواز پاپ را نزد استاد علی انیسی و هم چنین فیزیک صوت را نزد استاد ابراهیم وژده میانه و فلسفه و روانشناسی موسیقی را نیز فرا گرفت ، هم چنین نوازندگی پیانو و فراگیری فرم و آنالیز موسیقی و هارمونی را نزد استاد سیاوش دمیریان آغاز نمود .
فعالیتهای هنری :
نوازندگی گیتار در سالن آمفی تئاتر باروک در سال 1386
نوازندگی گیتار در سالن فرهنگی هنری کوثر و برج آزادی در سال 1388
نوازندگی گیتار در سالن رامش ، فرهنگسرای ارسباران و فرهنگسرای نیاوران در سال 1389
برگزاری اجراهای کنسرت های هنرجویان گیتار در سالن های اندیشه و محک به رهبری ایشان
اجرای گروهی موسیقیایی کودکان در کنسرت های هنرجویی درون آموزشگاهی
مدیر اجرایی رسیتال آواز کلاسیک شینا دوم و سوم شهریور ماه و 28 دی ماه سال ۱۳۹۴ در سالن رودکی
شرکت در مسترکلاس دکتر لیلی افشار
شرکت در کارگاه دوره ” تربیت مربی موسیقی کودک با نگرش ارف ” توسط گروه آدمک
فعالیتهای آموزشی :
وی تدریس موسیقی را از سال 1388 در قالب آموزش موسیقی در حوزه ی پژوهش اجتماعی در مراکز بهزیستی ( بخش کودکان و کودکان کار و کارتن خواب ها ) و هم چنین آموزش موسیقی به کودکان در مدارس کودکان استثنایی ( موسیقی درمانی ) را آغاز نموده اند و همچنین آموزش گیتار ، موسیقی کودک و مبانی موسیقی را در آموزشگاههای موسیقی و برخی موسسات دیگر و تدریس های متعدد خصوصی را در شهر تهران و کرج و شهریار آغاز نمودند .
از سن ۱۲ سالگی اموزش تمبک را نزد استاد بایمانی از شاگردان استاد تهرانی در اصفهان اغاز نمود.
و پس از ان از محضر استادان پژمان شیرازی و استاد کامبیز گنجه ای بهرمند شد .
از سال ۱۳۹۱ در کلاس درس استاد محمد اسماعیلی حاضر شده و تا کنون در محضر ایشان کسب فیض می نماید.
و در سال گذشته موفق به دریافت دست خط و اجازه تدریس از این بزرگوار شده است.
مدت ۲سال در اموزشگاه دلنوازان اصفهان و یکسال در اموزشگاه فرهنگ خوزستان سابقه تدریس داشته و هم اکنون مدت ۳ سال می باشد که در اموزشگاه شهرود و برومند مشغول تدریس ساز تمبک و دف و تمپو می باشد.
Flamenco guitar and duduk گیتار فلامنکو و دودوک Instagram:Amirhossein.kian
Yanni prelude duduk
فلوت سرخپوستی (لاکوتا) و هنگ درام Native American Flute And Hang Drum Improvisation
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian قلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian قلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
playing the mysteries Shakuchachi شاکوهاچی فلوت ژاپنی
Playing Pan flute with parantez band
همراهی با گروه موسیقی پرانتز
پن فلوت : امیرحسین کیانپور
گیتار اکوستیک و وکال : رامین شایگان
گیتار الکتریک : احسان واشویی
درامز و شیکر : نیما احمد جوشقانی
آموزش پن فلوت و ساز های بادی
Playing Armenian duduk دودوک ارمنی توسط امیرحسین کیانپور قطعه ساری گلین و بداهه نوازی
مصاحبه با امیرحسین کیانپور به عنوان نوازنده تخصصی دودوک و ساز های بادی بومی توسط آژانس خبری موسیقی ایران Instagram : Amirhossein.kian
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
Instagram:Amirhossein.kian Native American Flute And piano duet دو نوازی فلوت سرخپوستی و پیانو امیرحسین کیانپور و نیام دانشور برنامه وقت خواب
sweetness of a dream by Daal band گروه دال در برنامه ی چارگوش و اجرای طعم شیرین خیال خواننده : امین هدایتى پیانو : شایان شکرابى پرکاشن : یزدان بهمنى و میلاد سعدى دودوک : امیرحسین کیانپور گیتار باس : فرشاد رضایى ویولن سل : سالار غفاربجوئى
duduk and piano duet
mixing 3 songs under one minute
دو نوازی دودوک و پیانو
Instagram : Amirhossein.kian
Improvisation in Bb major کلاس دودوک امیرحسین کیان بداهه نوازی دودوک
with my dear student as dam duduk ( drone note ) کلاس دودوک امیرحسین کیانپور
Maste parvaz by hooyam قطعه مست پرواز کاری از هویم آهنگساز و نوازنده تنبور : امین سمواتی نوازنده دودوک : امیرحسین کیانپور نوازنده دف و بندیر : محمدعلی اروانی Tanbour : amin samavati Duduk : Amirhossein kianpour Daf and Bendir : mohammad ali arvani
Alghoza ( doneli ) solo 🙂 این ساز آلغوزا ( آلغوزه ) نام داره که برادر پاکستانى . دونلى بلوچستان ما است 🙂 و اون یکى برادرش هم ساترا ( ساتارا ) هندیه 🙂 این ساز به صورت دو فلوت مجزا ساخته مى شه که یک فلوت براى نواختن ملودى و یک فلوت براى نگه داشتن نت پدال ( واخون ) به صورت ممتد استفاده مى شه .. نواختن این ساز نیازمند تمرکز و مهارت بسیار بالایى در تنفسه
DUDUK AND OUD IN DASHTI دودوک و عود آواز دشتی Instagram : Amirhossein.kian
(native American Flute In F#)
by : Amirhossein kianpour
Instagram : Amirhossein.kian
نواختن فلوت سرخپوستی در طبیعت توسط امیرحسین کیانپور ادرس اینستاگرام
بداهه نوازی فلوت سرخپوستی ( لاکوتا ) تنور Tenor D minor Native American Flute YAR INSTRUMENTS
DUDUK دودوک یا به زبان ارمنیդուդուկ که نام دیگرش ծիրանափող یا tsiranapogh می باشد . محوریت صفحه ما رو در بر می گیرد . دودوک سازی است باستانی متعلق به خانواده ی بادی چوبی های دو زبانه ای که به طور معمول از چوب درخت زردآلو ساخته می شود و ریشه در کشور ارمنستان دارد که معمولا به صورت چند نفره یا دو نفره نواخته می شود برای ایجاد تاثیر بیشتر و تولید صدایی غنی تر و زیبا تر دودوک در ارمنستان حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال قدمت دارد . که شواهد قوی شکوفایی این ساز در ارمنستان از ۱۵۰۰ سال پیش مشاهده شده و در یونسکو به نام ارمنستان ثبت جهانی شده است این ساز نسبت به ساز های دو زبانه ای دیگر مثل ابوا دارای یکی از بزرگترین قمیش هاست و صدایی نزدیک به کلارینت دارد تا دو زبانه ای های دیگر این ساز در ارمنستان به اسم چیراناپوق به معنی نی زردآلو یا لوله صوتی که از زرد الو تهیه می شده نامیده می شد . تا سال ۱۹۲۰ که در اوایل دوره شوروی سابق اسم این ساز به دودوک که ریشه ترکی دارد تغییر کرد
( ساز دودوک نباید با بالکان دودوک که متعلق به بلغارستان و نوعی فلوت است اشتباه شود )
دودوک از ذو قسمت قمیش و بدنه صوتی تشکیل می شود که قمیش که وظیفه تولید صدا را برعهده دارد از نی هایی ساخته می شود که در مناطق کوهستانی آرارات نزدیک رودخانه ها رشد می کند که قمیش را می توانیم به ۵ قسمت تقسیم کنیم ۱ – بدنه ۲ – خرک ۳ – کلاه ۴ – لایه ی نازک چرمی ۵ – دهانه ی انتهایی نخی بدنه صوتی ساز همچون قمیش در کوک های مختلف ساخته می شود که بسته به کوک اندازه آن متغیر است . دودوک به صورت دیاتونیک ساخته می شود و مطابق با موسیقی غربی است و با انگشت گذاری و مهارت نوازنده به صورت کروماتیک نیز قابل اجرا است گستره صدایی یک دودوک معمولی حدود یک اکتاو است و صدایی بسیار گرم . پخته و احساسی دارد و سال ها برای اجرای تمامی مراسم ها مورد استفاده بوده است
BALABAN بالابان یا بالامان (ترکی آذربایجانی: Balaban) ساز بادی استوانه‌ای دو نی به طول حدود ۳۵ سانتی متر با هفت سوراخ انگشت، این ابزار موسیقی در بین مردمان آذربایجان ، مخصوصا در استان آذربایجان شرقی رایج است.
بنابر اسناد و مدارک در دسترس، نوعی ساز بادی از خانواده نی و سرنا دست‌کم از سده‌های نخستین دوره اسلامی در ایران شناخته شده بوده، و در میان مردم بخشهایی از این سرزمین به کار می‌رفته است.
بالابان به معنای نوعی ساز بادی نیین به صورتهای بَلَبَن، بالَبَن و بالابَن در فرهنگهای لغات ترکی – روسی آمده است. در «لغت آذربایجانی – روسی»، بالابان به معنای ساز بادی نه چندان بزرگ و شبیه زُرنا (سرنا)، در دائرهالمعارف موسیقی ترکی» بَلَبَن یا نای‌ِ بَلَبَن با اشاره به‌مطلب جامع‌الالحان، نوشته عبدالقادر مراغی و «سازهای ترکی» نوشته فارمر، سازی بادی شبیه زُرنا، و در «فرهنگ موسیقی ترکی» بَلَبَن ساز بادی شبیه ساز نیین مِی متداول در ارزروم، تعریف شده است. در فرهنگها و دائرهالمعارفهای روسی واژه بالابان به معنای سازی بادی زبانه‌دار معمول میان اقوام قفقاز شمالی و ایرانیان آمده است . بالابان به عنوان سازی بادی و بومی در حوزه‌های جغرافیایی – فرهنگی آذربایجان ، به ویژه تبریز،ارومیه و زنجان ، و کردستان ایران و برخی جاهای دیگر به کار می‌رود و گروهی از نوازندگان این مناطق بالابان نوازند. در زبان کردی این ساز را «باله‌وان»، و در شوشتری نی را «بَلَبون» (بلبان) می‌گویند .
( می ) یک ساز بادی از خانواده دو لبه ای ها است . که با قمیش نواخته می شود و شباهت زیادی با بالابان . نرمه نای و دودوک دارد این ساز در موسیقی های فولکولور و محلی ترکیه رواج دارد و زادگاه آن ترکیه است ریشه اسم اون از کلمه فارسی نی میاد که طی مدت ها به می تغییر سایز این ساز نهایتا به ۳۰ سانتی متر می رسد که البته در قرن مدرن دستخوش تغییرات زیادی شده . و معمولا در ۱۰ سایز مختلف ساخته می شه که بلند ترین آن آنا می ( ANA MEY) و سایز متوسط آن اورتا می ( Orta Mey ) و کوتاه ترین آن کورا می ( Cura mey ) خوانده می شود که این سه نوع و سوجار می معروف ترین ان ها هستند این ساز در شرق ترکیه بیشتر به چشم می آید و نوازندگان خاص خودش را دارد لوله این ساز معمولا از چوب درخت آلو ساخته می شود ولی دیده شده که از چوب درختان گردو . توت . راش . زرد آلو . اقاقیا و زیتون هم استفاده شود و جدیدا چوب بلسان بنفش در ابتدای ساز سوراخی که وجود دارد گلدانی نام می گیرد که تقریبا دو برابر سوراخ پایین قطر دارد ( ۱۰ تا ۲۰ میلیمتر معمولا قطر گلدانی است ) که بستگی به اندازه ساز این قطر از ۱۰ تا ۲۰ تغییر می کند فاصله سوراخ ها در این ساز از تقریبا برابر است و معمولا ۶ میلیمتر قطر دارد و ۷ سوراخ بر روی ساز و ۱ سوراخ در زیر آن وجود دارد به سازندگان این ساز . اوستا می گویند که از بزرگترین آن ها دیرکان نیسان است قمیش این ساز از نی های آب شیرین تهیه می شود که طول آن ها بین ۸۰ تا ۱۵۰ میلیمتر متفاوت است و دهانه آن به ۲۰ تا ۴۰ میلیمتر می رسد و افسار تنظیم صدا tuning bridle در دو طرف دهانه قمیش قرار می گیرد و برای کوک کردن ساز استفاده می شود که در ترکی به آن (kiskaç) می گویند ساخت این ساز و استفاده از آن در قرن ۱۴ میلادی شروع شده و به نام “Nayçe-i Balaban” ازش یاد شده
نوازندگان سرشناس : ارتان تکین
ترجمه . تالیف . و جمع آوری اطلاعات : امیرحسین کیانپور
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian فلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
حنجره خوانی تووا ( یکی از جمهوری‌های روسیه در جنوب سیبری و شمال مغولستان است ) یا مغولیکه شامل کنترل بسیار بالا دیافراگم . حنجره . دهان و زبان توسط خواننده استکه البته این سبک خواندن در مناطق زیادی همچون هند و تبت نیز رواج داردحنجره خوانی شامل پنج بخش و سبک اصلی است
۱٫ Khoomei
۲٫ Kargyraa
۳٫ Sygyt
۴٫ Borbangnadyr
۵٫ Ezengileer
که Borbangnadyr وEzengileer رو خیلی از محققین تکنیک های اضافی می دانند و آن ها را زیر سبک هومی . کارگیرا و سیجیت دسته بندی می کنند
۱٫ هومی ( خومی )
هومی از سبک های اصلی حنجره خوانی که در رجیستر های پایین و میانی صدای انسان توسط مرتعش کردن تار های صوتی یا صدایی که از قفسه سینه مرتعش می شه خوانده می شود که به اصطلاح chest resonance یا Chest singing نامیده می شه که نسبت به سیجیت و کارگیرا زبان و دیافراگم در حالت ریلکس تری قرار دارد
در هومی می توان ۱ تا ۳ نت را شنید و تفکیک کرد که گاه خواند مولتی فونیک هم به آن می گویند
۲٫کارگیرا
که به دو دسته dag و xovu نقسیم می شود که در پایین ترین رنج صدایی خواننده خوانده می شود که از نظر هارمونیک بسیار سبک قوی و شباهت زیادی به آواز های مذهبی و هارمونیک تبت داره در سبک دگ Dag خواننده از پایین ترین نت ها استفاده می کند و با قدرت تکنیک رو در حجم صدای سینه و با کمترین در گیری حنجره ادا می کند
در سبک استپه کارگیرا یا xovu خواننده کمی فرکانس صدایی رو بالا می بره و از تکنیک های مقطع حنجره ای بیشتر استفاده می کند و بیشتر حنجره را درگیر می کند
۳٫سیجیت
سیحیت سبک خاصی از اورتون یا پلی فونیک خواندن است ( overtone singing ) که شباهت زیادی به هومی از لحاظ درگیری دهان و دیافراگم دارد و در این سبک زبان به قسمت بالایی دهان می چسبد که با لرزش باعث ایجاد فرکانس جدیدی مانند سوت می شود که در این سبک خواننده به صورت هارمونیم ۲ یا ۳ نت را به صورت همزمان می خواند
