این قسمت را اختصاص دادم به معرفی اساتیدی که در کنار آنها دانش موسیقی را فرا گرفته ام؛ همچنین فعالیت هایی که در روند آنها تجربه کسب کرده ام و در بخشی ازآن فعالیت ها به صورت داوطلبانه شرکت کرده و دستمزدی در قبال آنها دریافت نکرده ام.
برای یادگیری ردیف های کریمی و دوامی از 9 سالگی تا 16 سالگی از کلاس های آقای سالار عقیلی استفاده کردم.
برای مهارت های صداسازی و ردیف طاهرزاده از 15 سالگی به مدت دو سال نزد استاد حمیدرضا نوربخش کسب دانش کردم.
آواز کلاسیک و جز را در دوره ی هنرستان از آقای فرشاد فولادوند آموختم.
سه تار را از :
9 سالگی تا 18 سالگی نزد استاد بهداد بابایی
15 تا 17سالگی نزد استاد جنگوک و از 16 تا 18 سالگی از آقای حسین مهرانی فراگرفته ام.
از 17 سالگی تا 19 سالگی از آقای احسان امامی و 19 تا 20 سالگی در کنار استاد مسعود شعاری نیز کسب مهارت کرده ام.
برگزاری کنسرت های متوالی خیریه برای کودکان محک در سالهای 79،80،81،82،83.
کنسرت های مربوط به هنرستان در سالهای 83،84،85،86،87 در تالارهای اندیشه و فارابی.
اجراهای مربوط به خانه ی موسیقی شماره ی 4 مانند: Open mic و بداهه نوازی در جامعه ی موسیقی جز تهران و دیگر شهرها از سال 1396 تا کنون.
بنیانگذار اجراهای خیابانی به سبک مدرن (امروزی) در شهر رشت. در سالهای 1390 تا 1394.
همنوازی و آواز به عنوان مهمان با ارکستر ملی نوجوانان و جوانان ایران.
سوابق شغلی:
آهنگسازى فيلمها و نوازندگى ها
گروه هنری ماناک از تیر ماه 1393 تا بهمن 1397
فیلم ناهید به کارگردانی آیدا پناهنده برنده ی جایزه ی کن در بخش موسیقی فیلم.
فیلم زمناکو به کارگردانی مهدی قربان پور
فیلم اسرافیل به کارگردانی آیدا پناهنده کاندید جشنواره ی تخصصی مارسی در بخش موسیقی
فیلم لاک قرمز به کارگردانی جلال حاتمی برنده ی جشنواره ی هر در سال 1395
موسیقی بازی Game : سایه چین
گروه مه از مهر 1394 تا کنون
صدای جشنواره هنر برای صلح سال 1392 با اجرای مجموعه ی زهره و طاهر بر اساس موسیقی خراسان شاعر ملا نفس.
آهنگسازی و تنظیم:
همنوازان تاج از تیر ماه 1396 تا شهریور ماه 1397
دو تصنیف برای کوینتت زهی و پیانو با خوانندگی وحید تاج و تنظیم مجدد قطعات گذشته از کارهای آقای تاج برای همنوازان
نوازندگی:
گروه شورا از خرداد 1395 تا کنون
آلبوم آب کهبالا میرود ما پایین میرویم با آهنگسازی پویان منصوری و میثم ستایش.
اجرا هایی در مجموعه ی نیاوران در سالهای 1395 و 1396.
نوازندگی و سرپرستی:
گروه چهار سیم از مهر ماه 1388 تا کنون
موسیقی این گروه فیوژن و محلی است که در قالب کوینتت ایرانی می باشد و که معمولا با همراهی یک تا دو نوازنده ی مهمان اجرا می شود .
58این گروه اجرا در دانشگاه های کشور و شهر رشت داشته و فعالیت امروز او ساخت پروژه های تک ترک های بلند است.
آهنگسازی و تنظیم:
ارکستر ملی نوجوانان و جوانان ایران
از شهریور ماه 1397 تا کنون
تنظیم قطعاتی از استاد لطفی و مشکاتیان در بزرگداشت استاد شهنازی به مدیریت آقای آرمان نوروزی و رهبری آقای مهرداد میرزایی.
تنظیم قطعاتی از مجموعه ی چاووش.
مدرس سه تار و آواز:
مدرس آواز و سه تار در آموزشگاه موسیقی فادو از بهمن 1396 تا کنون
مهارت ها:
تدریس آواز سنتی و کلاسیک
آموزش سه تار
آهنگسازی و تنظیم
آهنگسازی (دیجیتال)
سرپرستی گروه
آموزش گروه نوازی
سوابق تحصیلی:
فارق التحصیل از هنرستان سوره در سال 1386
فارق التحصیل از دانشگاه سراسری موسیقی گیلان در رشته ی نوازندگی سازهای ایرانی در سال 1392
دراین برگه آثار صوتی احمد عبادی به مرور قرار خواهد گرفت.
از سید امیر احمدی موسوی برای ارسال تکنوازی سهتار همایون احمد عبادی سپاسگزاریم.
احمد عبادی (۱۲۸۵ خورشیدی – ۱۷ اسفند ۱۳۷۱ تهران) از استادان موسیقی ایرانی و نوازنده سهتار و فرزند میرزا عبدالله فراهانی بود.
محتویات [نهفتن] ۱ زندگینامه ۱.۱ سبک جدید نوازندگی ۱.۲ تدریس موسیقی و شاگردان ۱.۳ خصوصیات اخلاقی و منش ۲ مرگ ۳ پانویس ۴ منابع ۵ پیوند به بیرون زندگینامه[ویرایش] احمد عبادی به سال ۱۲۸۵ در تهران به دنیا آمد. وی از ۷ سالگی مشق سهتار را نزد پدرش شروع کرد و ۱۳ سال بیشتر نداشت که پدرش میرزا عبدالله فوت کرد و او مشق سهتار را پیش خواهرانش ملوک و مولود و برادرش جواد ادامه داد به گونهای که در ۱۸ سالگی سازش شنیدنی بود.[۱] با اینکه وی پسر میرزا عبدالله بود نوازندگیش هیچ شباهتی به نوازندههای هم دوره خود که اکثراً از شاگردان میرزا عبدالله بودند نداشت و با نوازندگی هنرمندان قدیمیتر از خودش متفاوت بود. وی در دورهای که سهتار به خاطر حجم کم به خلوت افراد رفته و در غبار فراموشی فرو رفته بود این ساز را در رادیو معرفی کرد.
سبک جدید نوازندگی[ویرایش] از شاخصهای نواختههای قدما مضرابهای پر و با واخوان و بعضاً پرقدرت بود. عبادی یک بار وقتی که از دوستانش دربارهٔ نواختههای خود پرسید (در آن زمان امکان ضبط از رادیو نبود و اجراها کاملاً زنده انجام میشد) آنها جواب دادند گاهی اوقات نتها دقیق شنیده نمیشوند و تداخل دارند و حالت نا خوشایندی ایجاد میکنند. عبادی به فکر حل این مشکل افتاد و در نهایت نوازندگی تک سیم را ابداع کرد که سبب شد سهتار نوازی متحول شود. عبادی در نواختن سهتار دارای سبک و شیوهای مخصوص به خود بود که کمتر کسی توانسته از عهده تقلید آن بر آید. عدهای سبک خاص ساز زدن او را مربوط به امکانات و وسایل صدا برداری زمان وی میدانند. مضرابهای تک سیم و دومضرابها از مشخصههای بارز سبک وی هستند. از دیگر شاخصههای ساز عبادی بداهه نوازیهای زیبا و ویبرههای طولانی و گلیساندوهای به موقع و زیبا که به ساز وی زیباییهای خاصی بخشیده است.
از کارهایی که او در نوازندگی سهتار ایجاد کرد، ابداع کوکهای مختلف در سهتار است که در آلبوم کوک سهتار آنها راعرضه کردهاست. قبلاً نوازندهها معمولاً از کوکهای تار برای سهتار استفاده میکردند ولی عبادی این رویه را تغییر داد و ثابت کرد بعضی از این کوکها مناسب سهتار نیستند و دو نوار به عنوان آموزش کوک سهتار منتشر کرد که در آن برای گامهای مختلف و حتی گوشههای مختلف کوک معرفی کرد. نکته جالب توجه در نوازندگی عبادی ایناست که او همیشه و کاملاً تک سیم نمیزد و به موقع واخوان میداد و پر قدرت میزد و به موقع تک سیم میزد که کاملاً در قطعات ضربی وی مانند ضربی سهگاه و چهارگاه و… مشهود است. احمد عبادی مدتها در وزارت پیشه و هنر به تدریس و تحقیق در موسیقی ایرانی و سهتار پرداخت و در جهت معرفی موسیقی ملی ایران کنسرتهای متعددی در داخل و خارج از کشور از جمله فرانسه، ایتالیا، آلمان و اتریش داشت که مورد استقبال هنردوستان واقع شدهاست.
تدریس موسیقی و شاگردان[ویرایش] عبادی شاگردان بسیاری تربیت کرد که از میان آنها مهربانو توفیق، بهرام وادانی و بهداد بابایی را میتوان نام برد. او در رادیو نیز فعالیت میکرد و صفحهها و کاستهای زیادی ضبط کرده است از جمله صفحه آواز شور همراه با رضاقلیمیرزا ظلی و همچنین تکنوازیها و بداهه نوازیها و همراهی با نوازندگان و خوانندگان مختلف. همنوازیهای او با غلامحسین بنان و محمدرضا شجریان آثاری ماندگار در قالب برنامهٔ گلها به جا گذاشتهاست. آنطور که اهل موسیقی از عبادی به خاطر دارند، او فردی معتقد و متدین بود، قبل از ساز زدن وضو میگرفت و در روزهای عزاداری و درگذشت امامان شیعه دست به ساز نمیزد.[نیازمند منبع]
خصوصیات اخلاقی و منش[ویرایش] همه شاگردانش از قلب رئوف عبادی حکایت میکنند. اینگونه بود که استاد سهتار را از خلوت بیرون آورد و معرفی کرد. داریوش پیر نیاکان میگوید به همین دلیل است که میبینیم اکثر نوازندههای هم دوره من که در زمان استاد عبادی شاگرد بودند و سازشان سهتار نبود سهتار را به عنوان ساز دوم خود انتخاب کردند و به ان گرایش پیدا کردند که میتوان به آقایان علیزاده و مشکاتیان و پیرنیاکان و … اشاره کرد.
استاد با بزرگانی همچون رضاقلیمیرزا ظلی، غلامحسین بنان، حسین قوامی، محمدرضا شجریان، فرامرز پایور، حسن کسایی و علی تجویدی همکاری داشتند.
مرگ[ویرایش] وی در سال ۱۳۷۱ درگذشت و در امامزاده طاهر (کرج) دفن شدند.
پانویس[ویرایش] پرش به بالا ↑ روحالله خالقی. سرگذشت موسیقی ایران. منابع[ویرایش] مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Ahmad Ebadi». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۳ ژانویه ۲۰۱۴. ʿEBĀDĪ, AḤMAD – Encyclopaedia Iranica IRANIAN CLASSIC_1, موزیک کلاسیک ایران ABADI, احمد … – YouTube روحالله خالقی. «احمد عبادی». در سرگذشت موسیقی ایران. استاد احمد عبادی – موسیقی ایران پیوند به بیرون[ویرایش] مراسم ختم استاد احمد عبادی [نهفتن] ن ب و خانوادهی آقا علیاکبر فراهانی فرزندان میرزا حسن میرزا عبدالله فراهانی آقا حسینقلی نوادگان احمد عبادی مولود عبادی علی اکبر شهنازی عبدالحسین شهنازی دیگر بستگان آقا غلامحسین (برادر زاده) هوشنگ سیحون و جمشید شیبانی (نوادگان دختری) نشان خرد این یک مقالهٔ خرد پیرامون موسیقی است. با گسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. ردهها: آهنگسازان اهل ایراناهالی تهراندرگذشتگان ۱۳۷۱درگذشتگان ۱۹۹۲ (میلادی)درگذشتگان ۱۹۹۳ (میلادی)زادگان ۱۲۸۵زادگان ۱۹۰۶ (میلادی)خاکسپاریها در امامزاده طاهر کرجموسیقیدانان اهل ایرانموسیقیدانان اهل تهرانموسیقیدانان کلاسیک فارسینوازندگان سهتار اهل ایران