غوغای ستارگان یا امشب در سر شوری دارم ترانه‌ای با شعر کریم فکور و ملودی و آهنگسازی همایون خرم در پرده شور است. اجرای اول این ترانه با صدای پروین است. در دههٔ هفتاد خورشیدی صاحب اثر قطعه استاد همایون خرم، کامبیز روشن روان را برای تنظیم ارکستر و محمد اصفهانی را به عنوان خواننده انتخاب کرد. ضبط استودیویی تحت نظارت خود او صورت پذیرفت و آن را با نام اوج آسمان در آلبوم تنها ماندم به همراه ۶ اثر دیگر منتشر کرد.[۱][۲][۳]
متن ترانه
متن ترانه بر اساس سرودهٔ کریم فکور[۴] به شرح زیر است:
امشب در سر شوری دارم امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم رازی باشد با ستارگانم
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
از شادی پر گیرم که رسم به فلک سرود هستی خوانم در بر حور و ملک
در آسمان‌ها غوغا فکنم سبو بریزم ساغر شکنم
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
با ماه و پروین سخنی گویم وز روی مه خود اثری جویم
جان یابم زین شب‌ها می‌کاهم از غم‌ها
ماه و زهره را به طرب آرم از خود بی‌خبرم ز شعف دارم
نغمه‌ای بر لب‌ها نغمه‌ای بر لب‌ها
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
امشب در سر شوری دارم امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم رازی باشد با ستارگانم
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
توضیح
در اجرای این ترانه در آلبوم تنها ماندم تغییراتی انجام شده‌است. «رازی باشد با ستارگانم» به «باشد رازی با ستارگانم» تغییر یافته‌است و همچنین به جای دو بار تکرار «جان یابم زین شب‌ها»، بخش یا مصراع دوم با «می‌کاهم از غم‌ها» جایگزین شده‌است.
عدم رعایت حقوق مولف
رضا خرم (فرزند همایون خرم) نامه ای اعتراضی از سوی خبرگزاری‌ها منتشر کرد که از جمله آن نقض حقوق مولف در قطعه غوغای ستارگان است وی بیان داشت: متاسفانه اخیرا به کرات دیده شده که آثار پدر اینجانب همایون خرم بدون اطلاع و اجازه توسط بانوان و آقایان بازخوانی گشته. در بسیاری موارد اجراها بسیار ضعیف، تنظیم‌ها نامناسب، ارکستراسیون نامطلوب، ایجاد تغییرات در اصل آهنگ به طرز ناشیانه، حذف و یا کوتاه کردن مقدمه و جواب‌های ارکستر، اعمال سلیقه‌های شخصی و غیره می‌باشد. کلیه حقوق این آثار از نظر موسیقی و آهنگ متعلق به خانواده ما می‌باشد، بنابراین بطور جدی و قانونی و بدون تعارف با سارقین هنری که به هر شکلی اعم از فضای مجازی، اجرای کنسرت، انتشار لوح فشرده صوتی یا تصویری، نت نویسی در قالب کتاب و غیره از این آثار سوء استفاده می‌نمایند شدیدا برخورد خواهد شد.[۵] [۶] [۷]
منابع
«یاداشت استاد همایون خرم در آلبوم تنها ماندم». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۸.
«مراسم رونمایی از کتاب غوغای ستارگان و تجلیل از استاد همایون خرم، خرداد ماه 89».
«اطلاعات آلبوم تنها ماندم». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۰ ژانویه ۲۰۱۸.
«غوغای ستارگان – مجموعه ترانه‌ها». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۲ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۲ فروردین ۱۳۹۲.
«لطفا سرقت نکنید/اعتراض خانواده همایون خرم به سرقت‌های عرصه موسیقی».
«فرزند همایون خرم:خیلی تحمل کردیم!».
«رضا خرم: بعد از این تاریخ بطور جدی و قانونی و بدون تعارف با سارقین هنری که به هر شکلی از آثار استاد سوء استفاده می‌نمایند شدیدا برخورد خواهد شد».
سرگشته تو ای پری کجایی همایون خرم همایون می‌کرن نیما فریدونی تار
سرگشته تو ای پری کجایی همایون خرم همایون می‌کرن نیما فریدونی تار
تو ای پری کجایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تو ای پری کجایی یا سرگشته ترانه مشهور و ماندگاری است با شعر هوشنگ ابتهاج (سایه)، ملودی و آهنگسازی همایون خرم در دستگاه همایون. نخستین بار با صدای حسین قوامی اجرا شد. در سال ۱۳۷۹ خورشیدی صاحب اثر قطعه استاد همایون خرم، کامبیز روشن روان را برای تنظیم ارکستر و محمد اصفهانی را به عنوان خواننده انتخاب کرد. ضبط استودیویی تحت نظارت خود او صورت پذیرفت، آن را در آلبوم تنها ماندم به همراه ۶ اثر دیگر منتشر کرد.[۱]
استاد همایون خرم در گفت وگویی که سید ابوالحسن مختاباد روزنامه‌نگار و پژوهشگر تاریخ موسیقی معاصر، با او در نشریه نگاه انجام داد، از چگونگی پدید آمدن این تصنیف می‌گوید:
«در منوچهری. خانه باصفایی بود با باغچه که شبش رفتم آنجا. شب قشنگی بود و برخی از کارهایی را که با دستگاه حرفهای شان ضبط کرده بودند گوش کردم. من خودم کارهایی را که مینوشتم و اجرا می‌کردم تنها یک بار گوش می‌کردم و دیگر هم فرصتی برای گوش دادن دوباره نداشتم و تاییدشان می‌کردم. هنگام گوش دادن به کارها آقای ابتهاج گفتد: «خیلی دلم می‌خواهد که روی یک آهنگی از شما شعر بسازم» من چیزی نگفتم اما وقتی به روی بالکن و هوای خوب و نسیم و باغچه و شب اواخر تابستان را دیدم گویی باران نت بود که می‌بارید. بلافاصله رفتم توی بالکن نشستم و این آهنگ را از بالا تا پایین نوشتم. حتی جواب‌های ارکستر پشت هم آمد واقعاً کمتر زمانی بود که یک آهنگ تمام و کمال به ذهن بیاید از صفر تا صدش و به همین دلیل است که برخی از دوستان و شنوندگانی که این کار را می‌شنوند می گویند این آهنگ زمینی نیست و من هم معتقدم که به بنده این آهنگ را دادند و «تو ای پری کجایی» الهامی بود که به من شد، الهامی که تمام و کمال آمد. آهنگ را برای ایشان اجرا کردم خیلی خوشحال شد و مشغول ساختن شعرش شد»[۲]
متن ترانه
شعر این ترانه بر اساس سروده هوشنگ ابتهاج به شرح زیر است:
شبی که آواز نی تو شنیدم چو آهوی تشنه پی تو دویدم
دوان دوان تا لب چشمه رسیدم نشانه‌ای از نی و نغمه ندیدم
تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی‌نمایی از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی
من همه جا، پی تو گشته‌ام از مه و مهر، نشان گرفته‌ام
بوی تو را، ز گل شنیده‌ام دامن گل، از آن گرفته‌ام
تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی‌نمایی از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی
دل من، سرگشته تو نفسم، آغشته تو
به باغ رؤیاها، چو گلت بویم در آب و آئینه، چو مهت جویم
تو ای پری کجایی؟
در این شب یلدا، ز پی‌ات پویم به خواب و بیداری، سخنت گویم
توای پری کجایی؟
مه و ستاره درد من می‌دانند که همچو من پی تو سرگردانند
شبی کنار چشمه پیدا شو میان اشک من چو گل وا شو
تو ای پری کجایی؟ که رخ نمی‌نمایی از آن بهشت پنهان، دری نمی‌گشایی
منابع
«اطلاعات آلبوم تنها ماندم». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۱ ژانویه ۲۰۱۸.
«توای پری کجایی چگونه ساخته شد؟ گفت و گو با استاد همایون خرم».
غوغای ستارگان یا امشب در سر شوری دارم ترانه‌ای با شعر کریم فکور و ملودی و آهنگسازی همایون خرم در پرده شور است. اجرای اول این ترانه با صدای پروین است. در دههٔ هفتاد خورشیدی صاحب اثر قطعه استاد همایون خرم، کامبیز روشن روان را برای تنظیم ارکستر و محمد اصفهانی را به عنوان خواننده انتخاب کرد. ضبط استودیویی تحت نظارت خود او صورت پذیرفت و آن را با نام اوج آسمان در آلبوم تنها ماندم به همراه ۶ اثر دیگر منتشر کرد.
متن ترانه
متن ترانه بر اساس سرودهٔ کریم فکور به شرح زیر است:
امشب در سر شوری دارم امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم رازی باشد با ستارگانم
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
از شادی پر گیرم که رسم به فلک سرود هستی خوانم در بر حور و ملک
در آسمان‌ها غوغا فکنم سبو بریزم ساغر شکنم
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
با ماه و پروین سخنی گویم وز روی مه خود اثری جویم
جان یابم زین شب‌ها می کاهم از غم ها
ماه و زهره را به طرب آرم از خود بی خبرم ز شعف دارم
نغمه‌ای بر لب‌ها نغمه‌ای بر لب‌ها
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
امشب در سر شوری دارم امشب در دل نوری دارم
باز امشب در اوج آسمانم رازی باشد با ستارگانم
امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم
توضیح
در اجرای این ترانه در آلبوم تنها ماندم تغییراتی انجام شده‌است. «رازی باشد با ستارگانم» به «باشد رازی با ستارگانم» تغییر یافته‌است و همچنین به جای دو بار تکرار «جان یابم زین شب‌ها»، بخش یا مصراع دوم با «می‌کاهم از غم‌ها» جایگزین شده‌است.
بازخوانی‌ها
خوانندگانی چون زهره جویا، ستار و شکیلا و Fargana qasimova آن را نیز بازخوانی کرده‌اند.
خواننده آلبوم توضیح
محمد اصفهانی تنها ماندم نام ترانه در این آلبوم «اوج آسمان» است
زهره جویا ریشه‌های کهن، برگ‌های نو –
ستار مستی –
شکیلا آوا –
نت نوایی آهنگ محلی تربت جام (خراسان) شعر طبیب اصفهانی
این نت قابل استفاده برای سازهای مختلف می‌باشد.
این نت در دستگاه نوا مایه‌های سل، لا، ر و سی تهیه شده‌است.
Shakila-Navayi شکیلا ـ نوایی
نوایی ترانه‌ای محلی خراسانی است که توسط استاد غلامعلی پورعطایی و عثمان محمد پرست خوانده شده و از سرشناس‌ترین آهنگ‌های اجرا شده او بشمار می‌رود. شعر این ترانه توسط طبیب اصفهانی سروده شده‌است. این ترانه تاکنون بارها توسط خوانندگان مختلف بازخوانی شده‌است. از جمله خواننده‌هایی که این ترانه را اجرا کرده‌اند، می‌توان:عثمان محمد پرست عبدالوهاب شهیدی، امیر آرام، هایده، بیژن بیژنی، دریا دادور (یک نسخه در سبک اپرا از این ترانه را بازخوانی کرده‌است)، رضا رویگری سیما بینا، شادمهر عقیلی، شکیلا، عارف، مهسا وحدت، محمد اصفهانی، غلام عباس قشقایی محسن مقیاسی وابراهیم شریف‌زاده را نام برد.
این ترانه به سال ۱۳۴۴ در نمایشِ پهلوان اکبر می‌میرد در تهران اجرا شد و همراهِ نمایش اقبال فراوان یافت.
متن ترانه
نوایی نوایی نوایی نوایی همه با وفایند تو گل بی وفایی
الهی برافتد نشان جدایی جوانی بگذرد تو قدرش ندانی
غمت در نهان‌خانهٔ دل نشیند به نازی که لیلی به محمل نشیند
به دنبال محمل چنان زار گریم که از گریه‌ام ناقه در گل نشیند
خلد گر به پا خاری، آسان برآرم چه سازم به خاری که در دل نشیند؟
پی ناقه‌اش رفتم آهسته، ترسم غباری به دامان محمل نشیند
مرنجان دلم را که این مرغ وحشی ز بامی که برخاست مشکل نشیند
عجب نیست خندد اگر گل به سروی که در این چمن پای در گل نشیند
بنازم به بزم محبّت که آنجا گدایی به شاهی مقابل نشیند
طبیب، از طلب در دو گیتی میاسای کسی چون میان دو منزل، نشیند؟
