رفتم رفتم رفتمو بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
از عشق تو جاودان ماند ترانه ی من
با یاد تو زنده ام عشقت بهانه ی من
پیدا شو چو ماه نو گاهی به خانه ی من
تا ریزد گل از رخت ذر آشیانه ی من
رفتمو بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
آهم را می شنیدی به حال زارم می رسیدی
نازت را می کشیدم تو ناز من را می خریدی
به خدا که تو از نظرم نروی چو روم ز برت ز برم نروی
رفتمو بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
اگر مراد ما بر آید چه شود شب فراق ما سر آید چه شود
به خدا کس ز حال من خبر نشد که بجز غم نصیبم از سفر نشد
نروی ای نفس ز پیش چشم من که به چشمم به جز تو جلوه گر نشد
رفتمو بار سفر بستم با تو هستم هر کجا هستم
جای آن دارد که چندی هم ره صحرا بگیرم
سنگ خارا را گواه این دل شیدا بگیرم
مو به مو دارم سخنها نکته ها از انجمن ها
بشنو ای سنگ بیابان بشنوید ای باد و باران
با شما همرازم اکنون با شما دمسازم اکنون
شمع خود سوزی چو من در میان انجمن گاهی اگر آهی کشد دلها بسوزد
یک چنین آتش به جان مصلحت باشد همان با عشق خود تنها شود تنها بسوزد
من یکی مجنون دیگر در پی لیلای خویشم
عاشق این شور و حال عشق بی پروای خویشم
تا به سویش ره سپارم سر ز مستی بر ندارم
من پریشان حال و دل خوش با همین دنیای خویشم
سنگ خارا تصنیفی است ساختهٔ علی تجویدی با ترانه‌ای از رحیم معینی کرمانشاهی که اولین بار با خوانندگی مرضیه منتشر شد.تجویدی تصنیف سنگ خارا را در مایهٔ بیات کرد ساخت. اولین بار این تصنیف با صدای مرضیه ضبط و در قالب آلبوم گلهای رنگارنگ شمارهٔ ۲۶۱ منتشر شد..
شعری از رحیم معینی کرمانشاهی
خواننده: دلکش
شاعر: معینی‌کرمانشاهی
آهنگساز: تجویدی
دستگاه: آواز بیات‌اصفهان
متن ترانه:
{ آمد ، آمد ، با دلجویی ، گفتا با من تنها منشین ، برخیز و ببین
گلهای خندان صحرایی را از صحرا دریاب این زیبایی را }الف
با گوشه گرفتن درمان نشود غم
برخیز و به پا کن شوری تو به عالم
توکه عزلت ، گزیده‌ای غم دنیا ، چشیده‌ای زطبیعت ، چه دیده‌ای تو
تو که غمگین ، نشسته‌ای زجهان ، دل ، گسسته‌ای به چه مقصد ، رسیده‌ای تو
تکرار الف
زین همه طراوت ازچه رو نهـان کنی ……
شکوه تا به کی زجور این و آن کنی ……
دل غمین به‌گوشه‌ای ، چرا ، نشسته‌ای؟ ……
جان من مگر، تو، عمر جاودان‌کنی؟ ……
تاکی تو ، چنین باشی عمری دل غمین باشی
گل‌گشت چمن بهتر یا گوشه‌نشین باشی
تا کی باید باشی افسرده در بند دنیا
خندان رو ، شو چون گل تا بینی لبخند دنیا
تکرار الف
آتش کاروان علی تجویدی شور سل ۲ نیما فریدونی تار
این ویدیو براساس کتاب آتش کاروان تهیه شده‌است.
آتش کاروان علی تجویدی شور سل نیما فریدونی تار
آتش کاروان علی تجویدی شور سل نیما فریدونی تار
آتش کاروان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
«آتش کاروان»
ترانه علی تجویدی با خوانندگی دلکش
فرمت موسیقی دستگاهی
ژانر دستگاه شور
موسیقی سنتی
آهنگساز(ها) علی تجویدی
ترانه‌سرا(ها) بیژن ترقی
آتش کاروان یکی از قطعات مشهور موسیقی ایرانی ترانه‌ای است با شعری تمثیلی از بیژن ترقی و آهنگ علی تجویدی.[۱] دلکش این ترانه را نخستین بار، در دهه ۳۰ خورشیدی خواند. این کار در دستگاه شور است.[۲] سال ۱۳۸۵ نیز کتاب آتش کاروان که مجموعه اشعار بیژن ترقی بود با حضور محمد رضا شجریان رونمایی شد.[۳]
بازخوانی
این اثر در سال ۱۳۷۷ با اجازه علی تجویدی توسط علیرضا افتخاری در آلبوم یاد استاد بازخوانی شد و منتشر شد که با استقبال بسیاری روبه‌رو شد و از پرفروشترین آلبوم های علیرضا افتخاری می‌باشد. همچنین جلال همتی که تبحر خاصی در بازخوانی آثار بانو دلکش داشت، این اثر را در یکی از کاست‌ها که تماما بازخوانی آثار بانو دلکش بود اجرا نموده که بسیار ژست و دقیق اجرا شده است.
متن شعر
آتشی ز کاروان جدا مانده این نشان ز کاروان به‌جا مانده
یک جهان، شرار ِتنها مانده در میان صحرا به درد خود سوزد، به سوز خود سازد
سوزد از جفای دوران فتنه و بلای طوفان فنای او خواهد، به سوی او تازد
من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم
با این گرمیِ جان در ره مانده حیران این، غم خود، به کجا ببرم؟
با این جان لرزان، با این پای لغزان ره به کجا ز بلا ببرم؟
می‌سوزم گرچه با بی پروایی می‌لرزم بر خود از این تنهایی
من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم
آتشین‌خو هستی‌سوزم، شعله‌جانی بزم‌افروزم
بی‌پناهی محفل‌آرا، بی‌نصیبی تیره‌روزم
من هم ای یاران تنها ماندم آتشی بودم بر جا ماندم
منابع
«وبگاه ایران ترانه». بایگانی‌شده از اصلی در ۶ اوت ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳۱ ژوئیه ۲۰۱۴.
ویدئوآتش کاروان دلکش در سایت یوتیوب
«رونمایی از آتش کاروان بیژن ترقی». بایگانی‌شده از اصلی در ۷ اوت ۲۰۱۷. دریافت‌شده در ۲۹ دسامبر ۲۰۱۹.
