کتاب گلنار سی قطعه ترانه برای سنتور پشنگ کامکار انتشارات هستان
این کتاب سی قطعه ترانه برای سنتور است و دارای سی دی می باشد. به کوشش مجتبی زمانی
دسته‌بندی: کتاب موسیقی
عنوان: گلنار (سی قطعه برای سنتور) (با CD)
موضوع: سنتور آموزش
نویسنده : پشنگ کامکار
ناشر: هستان
قطع: رحلی
عرض: ۲۱
ارتفاع: ۲۸
نوع جلد: نرم
تعداد صفحات: ۴۸
کتاب گلنار در جهت پیشرفت تکنیک نوازندگی و در ادامه‌ی کتاب شیوه سنتور نوازی در اختیار مدرسین و علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. محتوای کتاب شامل تصنیف‌های خاطره‌انگیز قدیمی و ترانه‌های فولکلوریک ایران است و می‌تواند در ادامه‌ی کتاب شیوه سنتور‌نوازی و همزمان با آموزش ردیف تدریس شود. غیر از یکی دو مورد تمامی قطعات این کتاب در دستگاه شور و متعلقات آن است، بنابراین نیازی به تغییر کوک ساز نمی‌باشد. جهت کمک بیشتر به اجرای دقیق تصنیف‌ها و ترانه‌ها، متن اشعار نیز در کتاب آمده است.
جهت نوشتن بیوگرافی‌ها در کتاب گلنار از منابعی چون، سرگذشت موسیقی ایران نوشته روح اله خالقی، مردان موسیقی سنتی و نوین ایران نوشته حبیب اله نصیری‌فر و تصنیف‌ها، ترانه‌ها و سرود‌های ایران زمین نوشته سعید مشکین قلم استفاده شده است.
کتاب گلنار گردآوری و تنظیم پشنگ کامکار به کوشش مجتبی زمانی در ۴۸ صفحه همراه با فایل صوتی توسط نشر هستان منتشر شده است.
مؤلفان: مجتبی زمانی، پشنگ کامکارناشر: هستانزبان: فارسیرده‌بندی دیویی: 789.74سال چاپ: 1394نوبت چاپ: 18تیراژ: 3300 نسخهتعداد صفحات: 48قطع و نوع جلد: رحلی (شومیز)شابک 10 رقمی: 9646965393شابک 13 رقمی: 9789646965393
پای لنگ
الما
هی یار هی یاردشتی
یامولا دشتی
تصنیف دشتی
آمان شور
هراویه افشاری
بلبل نخون
ترک دیار شور
سروخجل ابوعطا
بشین به کنارم شور
جام طلا شور
موسم گل دشتی
ای بانو بیات ترک
نازاردلی شور سلمک
مشنو ای دوست دشتی
گلنار دشتی
خال هندو شور
دوش دوش افشاری
رحم ای خدا بیات ترک
لیلا خانم دشتی
بسته دام دشتی
ساری گلین مینور
شب و بیداری شور
نرگس مست شور
چو مرغ شب شور
نسیم صبحگاهان بیات ترک
نمیدانم چه در افشاری
ای کبوتر ابوعطا
سنگ خارا دشتی
کتاب سی قطعه چهارمضراب برای سنتور فرامرز پایور انتشارات ماهور
مجموعه‌ی سی قطعه از چهارمضراب‌های استاد فرامرز پایور که در دستگاه های ردیف موسیقی ایرانی (به جز دستگاه راستپنجگاه) و برخی گوشه‌های آن ساخته شده اند. در برخی دستگاه‌ها (مثل شور و ماهور) تا چهار قطعه و در باقی، تعداد دو یا سه قطعه چهارمضراب از هر یک از دستگاه ها و آوازها موجود است.
اصطلاح چهارمضراب از روی نوعی آهنگ ضربی که استادان قدیم موسیقی ایران با تار می‌نواخته‌اند به وجود آمده است. این نوع ضربی‌ها ابتدا با چهار نواخت مضراب شروع می‌شد که نواخت یکم و دوم به سیم‌های سفید تار و نواخت سوم به سیم‌های زرد و نواخت چهارم به سیم‌های بم اصابت می‌کرد و پایه ملودی محسوب می‌شده است. بهترین نمونه آن چهارمضراب اصفهانی است که در ردیف اول ویولن استاد ابوالحسن صبا نوشته شده است.
فرم چهارمضراب، معمولا با یک پایه شروع می‌شود، به این ترتیب که یک یا دو میزان وزن مخصوصی برای قطعه در نظر گرفته می‌شود و کلیه جملات بعدی منتهی به این پایه اولیه می‌گردند. در فرم چهارمضراب ممکن است که ملودی‌های آن بسط همان پایه اولیه باشند یا ملودی‌های متنوع دیگری متناسب با پایه اصلی که با مهارت به پایه متصل می‌گردند، در نظر گرفته شوند. بدون شک کلیه جمله‌های چهارمضراب باید مبین تکه‌ها و گوشه‌های ردیف موسیقی ایرانی باشند و البته رعایت تکنیک صحیح ساز از نکات مهم در ساختمان یک چهارمضراب است. همان طور که قبلا گفته شد چهارمضراب در ابتدا همان چهار ضربه نواخت مضراب بوده است که به سیم‌های تار زده می‌شد و در تمام ردیف‌های موسیقی ایرانی کم و بیش این نوع ضربی به چشم می‌خورد. استاد ابوالحسن صبا روی این فرم مطالعه بیشتری کرده و پایه‌های زیبایی خلق و ابداع کرده است و چند قطعه چهارمضراب برای ویولن ساخته که به چاپ رسیده است و در دسترس عموم قرار دارد. حبیب سماعی استاد سنتور نیز در پرورش ملودی روی پایه معین و استفاده از انواع مضراب‌های مختلف سنتور که در حقیقت معنی واقعی چهارمضراب است تبحر زیادی داشته و چند اثر از او نیز باقی مانده است.
در کتاب سی قطعه چهارمضراب برای سنتور نوشته‌ی فرامرز پایور با استفاده از پایه‌های قدیمی مضراب‌های مخصوص سنتور یک دوره چهارمضراب برای گوشه‌های مهم دستگاه‌ها و آوازهای ایرانی تهیه شده است و در دسترس دوستداران سنتور قرار داده می‌شود. ناگفته نماند که در بعضی چهارمضراب‌ها از ملودی‌های استادان و ردیف قدیم موسیقی ملی نیز استفاده شده است، از قبیل درآمد چهارمضراب‌های شکسته ترک و عشاق دشتی که از ردیف‌های استاد صبا اقتباس شده و درآمد چهارمضراب عشاق اصفهان و چهارمضراب مخالف چهارگاه که از آثار حبیب سماعی است.
از دیگر آثار پایور می‌توان به کتاب‌های دردشت چهل قطعه برای سنتور، هفت پیکر و رنگ های سنتی و خاطره هشت قطعه برای سنتور اشاره کرد.
کتاب سی قطعه چهارمضراب برای سنتور اثر فرامرز پایور در ۱۱۲ صفحه توسط نشر ماهور منتشر شده است.
عنوان کتاب سی قطعه چهارمضراب برای سنتور
نویسنده استاد فرامرز پایور
ناشر ماهور
شابک 9790802604490
تعداد صفحات 112
قطع رحلی
موضوع مجموعه قطعات سنتور
فهرست:
چهارمضراب شور
چهارمضراب شهناز
چهارمضراب رضوی
چهارمضراب حسینی
چهارمضراب سه گاه
چهارمضراب زابل سه گاه
چهارمضراب مخالف سه گاه
چهارمضراب ترک
چهارمضراب شکسته ترک
چهارمضراب ابوعطا
چهارمضراب حجاز
چهارمضراب افشاری
چهارمضراب قرائی
چهارمضراب دشتی
چهارمضراب عشاق دشتی
چهارمضراب همایون
چهارمضراب چکاوک
چهارمضراب بیداد
چهارمضراب اصفهان
چهارمضراب راجع
چهارمضراب عشاق اصفهان
چهارمضراب چهارگاه
چهارمضراب زابل چهارگاه
چهارمضراب مخالف چهارگاه
کتاب دستور تار و سه‌تار دوره متوسطه حسین علیزاده انتشارات ماهور
سال انتشار : 1379
شابک : 9790802604926
دوره‌ی متوسطه
نوشته‌ی حسین علیزاده
در این کتاب که برای آموزش تار و سه تار، یک جا، درنظرگرفته‌شده، تمام هفت دستگاه و پنج آواز منشعب از آنها به صورت مختصر نوشته شده است تا هنرجویان آشنایی عمیق‌تری با نغمه‌ها و فرم‌های موجود در موسیقی دستگاهی پیدا کنند. هدف عمده‌ی این کتاب آن است که هنرجویان محتوای موسیقی دستگاهی را در همان آغاز راه سریع‌تر و راحت‌تر درک کنند و ضمن آشنایی بیشتر با فرم‌های متداول در اجرای موسیقی دستگاهی ــ مانند پیش‌درآمد، چهارمضراب، ضربی و رِنگ ــ گوشه‌های اصلی دستگاه‌ها و آوازها را نیز فراگیرند. به همین منظور، برای ساده شدن گوشه، ریتم اولیه‌ی هر گوشه به عنوان قالب ریتمیک آن درنظر گرفته شده و هنرجو با راهنمایی هنرآموز ابتدا با الگوی ریتمیک اولیه‌ی گوشه آشنا می‌شود و بعد ملودی در قالب همان الگو در کل گوشه تکرار می‌شود. این مجموعه در قالب دو سی‌دی به طور جداگانه با اجرای سه تار حسین علیزاده ضبط و اجرا شده است.
کتاب دستور تار و سه‌تار دوره‌ی متوسطه حسین علیزاده
فهرست:
دستگاه شور
درآمد
کرشمه
چهارمضراب
زیرکش سلمک
گریلی
رنگ
آواز ابوعطا
حجاز
آواز بیات ترک
جامه دران
شکسته
رنگ
آواز افشاری
آواز دشتی
ضربی گیلکی
اوج
دستگاه سه گاه
دستگاه چهارگاه
زابل ومویه
ضربی حصار
کرشمه ی حصار
مخالف
کرشمه حزین مخالف
کتاب دستور تار و سه تار دوره متوسطه تالیف حسین علیزاده، با هدف آشنا شدن سریع‌تر، تسلط و درک راحت‌تر هنرجویان از محتوای موسیقی دستگاهی تالیف شده است. این کتاب برای پرورش ذوق هنرجویان و آشنایی عمیق‌تر با نغمه و فرم‌های موجود در موسیقی دستگاهی، تمام هفت دستگاه و پنج آواز منشعب از آنها را به صورت مختصر در خود جای داده است. همچنین کتاب دستور تار و سه تار، هنرجویان را با فرم‌های متداول در اجرای موسیقی دستگاهی مانند پیش‌درآمد، چهارمضراب، ضربی و رنگ آشنا خواهد کرد و گوشه‌های اصلی دستگا‌ها و آوازها را نیز خواهد آموخت.
نکته مهم برای هنرجویانی که برای اولین‌بار با ردیف مواجه می‌شوند، درک کشش‌ها و غالب‌بندی ریتم و ملودی‌هاست. متن ردیف دارای ریتم‌های گوناگون و متغییر است. در کتاب دستور تار و سه تار دوره متوسطه برای ساده شدن گوشه٬ ریتم اولیه‌ی هر گوشه به عنوان غالب ریتمیک آن در نظر گرفته شده است. در ابتدا هنرجو با راهنمایی هنرآموز با الگوی ریتمیک اولیه‌ی گوشه آشنا می‌شود. سپس ملودی در قالب همان الگو در کل گوشه تکرار می‌شود. به همین دلیل تمام گوشه‌ها از نظر ریتم٬ به صورت قرینه، زیر هم‌نویسی، شده‌اند تا در همان نگاه اول، کل ریتم هر گوشه برای هنرجو قابل رویت باشد. ضمنا در قطعه‌های ضربی اگر آهنگ‌ها اشاره به گوشه دارند، نام آن گوشه در همان جا ذکر شده تا هنرجو حرکت آهنگین گوشه‌ها را در قطعه‌های ضربی نیز فراگیرد.
علاوه بر این، نکته‌ی مهم دیگری که در هنگام استفاده از کتاب دستور تار و سه تار دوره متوسطه باید مد نظر هنرجویان باشد، به کارگیری مضراب‌های بجا و درست است. در بسیاری از جمله‌ها، مضراب‌ها به صورت‌های گوناگون و متنوعی به کار می‌روند. باید توجه داشت که هر مضراب راست یا چپ به دلیلی در جای خاص خود آمده و نباید به صورت دیگری اجرا شود. مضراب‌های راست که به شدت بیشتری اجرا می‌شوند، در واقع وظیفه‌ی تشکیل تقسیمات ریتمیک در آواز را به عهده دارند. علاوه بر این، از مضراب‌بندی‌های مختلف به منظور ایجاد حرکت در ریتم، حفظ قرینگی‌های ریتمیک و ملودیک، تطبیق ملودی با هجا‌های کلام، ایجاد تنوع در تحریر‌ها، ایجاد شدت‌ها و آکسان‌های مختلف، ایجاد لحن‌های گوناگون، رعایت امکانات تکنیکی ساز و رسیدن به سرعت مطلوب استفاده می‌شود.
دقت در انگشت‌گذاری‌ها نیز اهمیت بسیار دارد. انگشت‌گذاری در سه‌تار و تار، دو گونه است:
۱. انگشت‌گذاری به شیوه‌ی قدما که دارای خصوصیات زیر است:
الف) انگشت‌ها اغلب به صورت پیوسته و بدون پرش حرکت می‌کنند.
ب) حرکت انگشت‌ها اغلب به صورت پیوسته و بدون پرش حرکت می‌کنند.
ج) حرکت‌های پاساژگونه، بیش از حد فواصل چهارم یا پنجم، به ندرت صورت می‌گیرد.
۲. انگشت‌گذاری به شیوه‌های جدید:
در قرن اخیر دو استاد بزرگ تحولاتی در زمینه‌ی انگشت‌گذاری تار به وجود آورند و هر کدام با شیوه‌ی نگرش خاص خود، نوع جدیدی از آن را ابداع کردند. علی نقی وزیری، مولف کتاب ردیف دوره عالی، انگشت‌گذاری جدیدی را بنا به ضرورت حرکت ملودی آثار خود به‌وجود آورد. در شیوه‌ی انگشت‌گذاری او این خصوصیات را می‌توان دید:
الف) پاساژ‌های طولانی‌تر از شیوه‌ی قدما حتی در حد و یا بیش از یک اکتاو
ب) پرش‌های بزرگ‌تر از فواصل متداول مانند ششم، هفتم، هشتم و …
ج) استفاده از دوبل نت با انگشت‌گذاری همزمان روی یک یا دو سیم
د) استفاده از ملودی‌های کروماتیک با انگشت‌گذاری خاص
ه) استفاده از شست روی سیم بم برای ایجاد فاصله‌ی اکتاو
علی اکبر خان شهنازی نیز در انگشت‌گذاری تحولاتی ایجاد کرد. در شیوه‌ی انگشت‌گذاری او علاوه بر نگرش سنتی، استفاده از ملودی‌های غیر سنتی و تاثیرپذیری از وزیری هم مشهود است. خصوصیات زیر را در این نوع انگشت‌گذاری می‌توان مشاهده کرد:
الف) استفاده‌ی مکرر از دوبل سیم سفید برای اجرای فواصل دوم و سوم
ب) اجرای نت‌های مقطع پی‌درپی
ج) اجرای دوبل نت با فواصل موازی چهارم
د) استفاده از شست روی سیم بم برای ایجاد فاصله‌ی اکتاو و نیز کندن سیم بم به وسیله‌ی شست
ه) مالش‌های طولی یا گلیساندو
درکتاب دستور تار و سه تار دوره متوسطه سعی شده است که در چارچوب ملودی‌های ردیف، انگشت‌گذاری‌ها بی‌بهره از تحولات و نیز دور از منطق انگشت‌گذاری ردیفی نباشند. کتاب حاضر برای تارو سه‌تار، یک‌جا، در نظر گرفته شده است. تفاوت عمده‌ی اجرا در سه‌تار و تار در مضراب‌های راست است. به این صورت که گاهی راست تار، در سه‌تار، چپ اجرا می‌شود. البته بیشتر اوقات مضراب‌ها همسان هستند. برای مشخص شدن مضراب‌های مناسب تار و سه‌تار از علامت ) استفاده شده است که برای سه‌تار نشانه‌ی مضراب چپ و برای تار نشانه‌ی مضراب راست خواهد بود. اگر گاهی در انگشت‌گذاری تفاوتی باشد حتما روی نت یا در زیرنویس کتاب تاکید شده است.
کتاب دستور تار و سه تار دوره متوسطه اثر حسین علیزاده در ۱۵۶ صفحه توسط نشر ماهور منتشر شده است.
کتاب ردیف دوره عالی علیاکبر شهنازی آوانگاری حبیب‌الله صالحی به کوشش داریوش پیرنیاکان انتشارات ماهور
فهرست:
دستگاه شور
آواز ابوعطا
آواز دشتی
آواز افشاری
آواز بیات ترک
دستگاه سه گاه
دستگاه چهارگاه
دستگاه ماهور
دستگاه همایون
آواز بیات اصفهان
ردیف دوره ی عالی (تار)
سال انتشار : 1390
شابک : 9790802604360
علی اکبر شهنازی
آوانگاری: استاد حبیب الله صالحی
به کوشش داریوش پیرنیاکان
کتاب ردیف دوره‌ی عالی دستگاه‌‌های موسیقی ایرانی کارگانی است که استاد بزرگ تار علیاکبر شهنازی برای تار تنظیم و تدوین کرده است. دوره‌ی عالی شامل پنج دستگاه (شور، ماهور، سه‌‌گاه، چهارگاه، همایون) و پنج آواز (ابوعطا، دشتی، بیات ترک، افشاری و بیات اصفهان) است. تمامی شاگردان استاد شهنازی واقفند که ایشان دوره‌ی عالی دستگاه نوا و راستپنجگاه ندارند. استاد به صراحت بیان کرده است که پنج دستگاه موسیقی ایرانی را به طرز بدیعی تنظیم کرده و نام آن را دوره‌ی عالی گذاشته‌‌اند. این مجموعه در قالب سه سی‌دی به طور جداگانه توسط استاد علی اکبر شهنازی با تار ضبط و اجرا شده است.
کتاب ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی موسی معروفی مهدی برکشلی انتشارات ماهور
ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی
سال انتشار : 1389
شابک : 9790802604247
گردآورنده: موسی معروفی
به همراه شرح ردیف موسیقی ایران
نوشته مهدی برکشلی
موسی معروفی با تکیه بر ردیف آقا حسینقلی و میرزاعبدالله و استفاده از نوشته‌های علینقی وزیری ردیف مذکور را گردآوری و منقح کرد که در سال ۱۳۴۲ منتشر شد. بنا به پیشنهاد ایشان سلیمان روح‌افزا، نوازنده‌ی تار، ردیف مذکور را از روی نت با تار در قالب ده سی‌دی اجرا و ضبط کرد و در تاریخ ۱۳۸۸ توسط مؤسسه‌ی ماهور منتشر شد.
عنوان کتاب کتاب ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی
نویسنده موسی معروفی، مهدی برکشلی
ناشر ماهور
مقاله مهدی قلی هدایت
شرح ردیف موسیقی ایران دکتر مهدی برکشلی
موسیقی عهد باستان
موسیقی ایران و فتح اعراب
تحقیق در گام موسیقی ایران
تاریخچه گام موسیقی ایران
دانگ یا دوالربع نزد ایرانیان
تکامل گام نزد ایرانیان
گام صفی الدین
تحقیقات موسیقی شناسان درباره گام مشرق
طرفداران ثلث پرده
طرفداران ربع پرده
غیر منطقی بودن تقسیمات ثلث و بع پرده
روش های غیر مستقیم
آزمایش ها
روش های اندازه گیری
اسباب اندازه گیری
اندازه گیریها
تحقیق صحت نتایج به وسیله اسیلگراف کاتدی
اسباب های آزمایش و روش تحقیق
گام کنونی موسیقی ایران
دستگاه های موسیقی قدیم ایران بعد از اسلام
انواع ملایم
دوره های ملایم
ردیف موسیقی کنونی ایران
دستگاه شور
نغمه های ابوعطا
نغمه بیات ترک
نغمه افشاری
نغمه دشتی
دستگاه ماهور
دستگاه همایون
نغمه بیات اصفهان
دستگاه سه گاه
دستگاه چهارگاه
دستگاه نوا
دستگاه راست پنجگاه
فهرست ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی وملحقات آن
دستگاه شور
آواز ابوعطا
آواز دشتی
آواز افشاری
آواز بیات ترک
دستگاه سه گاه
دستگاه چهارگاه
دستگاه ماهور
دستگاه همایون
آواز بیات اصفهان
دستگاه راست پنجگاه
دستگاه نوا
راهنمای علامات به کار رفته در نت نویسی ردیف برای تار
کتاب ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی موسی معروفی دکتر مهدی برکشلی انتشارات انجمن موسیقی ایران
ردیف هفت دستگاه موسیقی ایرانی نام کتابی است دربارهٔ ردیف موسیقی ایرانی که توسط موسی معروفی گردآوری شده‌است و بعداً توسط مهدی برکشلی منتشر شد.
معروفی که با نوازندگی تار، سه‌تار و پیانو آشنایی داشت، نزدیک به سه دهه عمر خود را صرف گردآوری گوشه‌های موسیقی کرد. او در جلساتی با دیگر موسیقی‌دانان برجستهٔ زمان خود نظیر ابوالحسن صبا، نورعلی برومند، علیاکبر شهنازی، رکن‌الدین مختاری و احمد عبادی شرکت می‌کرد که در آن این موسیقی‌دانان از آنجا که بر سر یک ردیف واحد برای موسیقی ایرانی به توافق نرسیدند، تصمیم به آن گرفتند که هر یک ردیف خود را منتشر کنند. معروفی این ردیف را نهایتاً با تار سلیمان روح‌افزا ضبط و منتشر کرد. بعداً مجموعهٔ نت‌ها را مهدی برکشلی در دههٔ ۱۳۴۰ به صورت چاپی نیز منتشر کرد.[۱] برخی منابع از محمد بهارلو به عنوان یکی از یاوران معروفی در گردآوری کتاب یاد کرده‌اند،[۲] و نوشته‌اند که پاک‌نویس نت‌ها برای انتشار نسخهٔ اول کتاب توسط شاگردان بهارلو انجام شد.[۳]
کتاب ابتدا با عنوان ردیف موسیقی ایران در سال ۱۹۶۳ میلادی (معادل ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۲ خورشیدی) توسط انتشارات هنرهای زیبای کشور در تهران منتشر شد. این نسخه از کتاب شامل ۱۱۱ صفحه متن و ۴۶۶ صفحه نت موسیقی بود. این کتاب در آن زمان یکی از شاخص‌ترین محصولات اداره کل هنرهای زیبای ایران دانسته می‌شد. در زمان چاپ این کتاب، معروفی استاد بازنشسته موسیقی در هنرستان عالی موسیقی بود و برکشلی استاد دانشگاه تهران و مدیر بخش موسیقی اداره کل هنرهای زیبا بود. این کتاب به دو زبان فارسی و فرانسه، هر دو در یک جلد منتشر شده بود چنانکه اگر کتاب از سمت راست باز می‌شد مطالب فارسی، و اگر از چپ باز می‌شد مطالب فرانسوی مقابل خواننده قرار می‌گرفت. متن فرانسوی کتاب، در واقع بر اساس مطلبی بود که پیش از آن در سال ۱۹۶۰ توسط برکشلی با عنوان «موسیقی سنتی ایران»[الف] در «دانشنامه پِیاد»[ب] منتشر شده بود.
طرح روی جلد قدیمی کتاب:
