نتایج جستجوی «معینی کرمانشاهی»

نت اگر با من بودی حبیب‌الله بدیعی رحیم معینی کرمانشاهی مرضیه
این نت توسط احمد جباریان نوازنده تار ساکن آلمان تهیه شده‌است.
اگر با من بودی
مایه: بیات اصفهان
شاعر: رحیم معینی کرمانشاهی
آهنگساز: حبیب الله بدیعی
1342
اگر با من بودی
چه طوفان ها گویی
به پا می شد به پا می شد
وفا گر می کردی
که الهامم بخشی
چه ها می شد چه ها می شد
مزن به هم هستی من
مرو که این مستی من
نگذارد که ننالم ز جدایی
تو عاشق نبودی که درد من بدانی
جفا کن جفا کن هر آنچه می توانی
مزن به هم هستی من
مرو که این مستی من
نگذارد که ننالم ز جدایی
تو عاشق نبودی که درد من بدانی
جفا کن جفا کن هر آنچه می توانی
چِشمی بر من گشودی و رفتی
خواب از چِشمم ربودی و رفتی
رفتی تا بدهی درس دل آزاری
رفتی تا بِبَری رسم وفاداری
چِشمی بر من گشودی و رفتی
خواب از چِشمم ربودی و رفتی
رفتی تا بدهی درس دل آزاری
رفتی تا بِبَری رسم وفاداری
از غم تو چه ها کِشیدم
بهر تو من چه ها شَنیدم
قسم به مویت که بی قرارم
چو شب سیه گشته روزِگارم
تاب هجران دگر ندارم
بِنِگَر به غم تو گرفتارم
از این فزون تر میازارم
از این فزون تر میازارم
اگر با من بودی
چه طوفان ها گویی
به پا می شد به پا می شد
وفا گر می کردی
که الهامم بخشی
چه ها می شد چه ها می شد
مزن به هم هستی من
مرو که این مستی من
نگذارد که ننالم ز جدایی
تو عاشق نبودی که درد من بدانی
جفا کن جفا کن هر آنچه می توانی

مرضیه … اگر با من بودی

توشه عمر مهدی مفتاح همایون لاکرن نیما فریدونی سه‌تار

توشه عمر مهدی مفتاح همایون لاکرن نیما فریدونی سه‌تار.mp4

آهنگساز: مهدی مفتاح
خواننده: غلامحسین بنان
شعر: رحیم معینی کرمانشاهی
متن شعر تصنیف توشه عمر
چون درای کاروان در میان شبروان
بانگ عمر ما می رسد به گوش
با گذشت این و آن می دهد ندا زمان
هر سحر، که ای: خفتگان به هوش
بی خبر، آمدی، همچو رهگذر بی خبر، می روی، توشه ای ببر
عمر دیگر کی دهندت ؟
داستان ها در زمان ها مانده از کاروان ها
زین حکایت با خبر شو
تا بماند، داستانی از تو هم در زبان ها
نیمه شب از رهگذری می گذری در سفری
بی خبر از قافله در گوشه صحراها
در دل این دشت سیه جان تو ای مانده به ره
گمشده در پیچ و خم شوق و تمنّاها
نکنی گر هوسی، ملکوتی نفسی تو که مرغ فلکی، منشین در قفسی
ز چه دل بسته شوی؟ به خدا خسته شوی
چو مرادت نبود به مرادی برسی
چون درای کاروان در میان شبروان
بانگ عمر ما می رسد به گوش
با گذشت این و آن می دهد ندا زمان
هر سحر که ای خفتگان به هوش