دانلود نت رشیدخان آهنگ محلی خراسان (قوچان)
این نت در دستگاه شور مایه سل، می تهیه شده است.
این قطعه حال و هوای آواز دشتی را هم در خود دارد.
رشیدخان (ترانه)
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزادوای وای رشید خان ترانه‌ای محلی است که کُرمانج‌های خراسان برای مرگ میر رشیدخان، حاکم قوچان ساختند و در مراسم سوگواری و تدفینش اجرا کردند. در زلزله قوچان که ضایعه‌ای بسیار دردناک و پر سوز بود مردم آن را در سوگ عزیزان از دست رفته خویش نیز اجرا کردند. اسمر خانم همسر رشید خان در ساخت ترانه مشارکت داشت.در واقع تمامی شعر و موسیقی اولیهٔ «وای وای رشیدخان» به زبان کُرمانجی و نشان‌دهنده حالات تألم و تأثر مردم محل از فوت امیرحسین خان و بعد هم حادثه زلزله ناگوار قوچان بوده‌است، اگرچه امروزه اجرای آن به مرور زمان در ردیف موسیقی شاد قرار گرفته‌است.امیر حسین خان شجاع الدوله
نوشتار اصلی: رشیدخان
رشیدخان لقبی بود که مردم کُرمانج به میر حسین خان به‌خاطر شجاعتش داده بودند. لقب «شجاع الدوله» گرچه از سوی حاکمین فارس زبان مرکزنشین (ناصرالدین شاه قاجار) به امیر و حاکم کُرمانج شمال خراسان داده شده بود، اما برای مردم در منطقه بیان لفظ کُرمانجیِ آن یعنی همان رشیدخان معمول و رایج بوده و هست.کُردهای شمال خراسان در نواحی مرزی شمال شرق ایران، به‌عنوان یکی از نقاطی که ایران همیشه از این مسیر مورد یورش اقوام مهاجم از ناحیه خوارزم بوده‌اند. ناملایمات دردناک و دلخراش از ویژگی‌های این‌گونه زندگی بوده‌است و این ویژگی‌ها تأثیر مستقیمی بر موسیقی مردم کُرمانج نیز گذاشته‌است.
متن ترانه
امروز دو روزه للو فردا سه روزه لو
رشید نیومد للو دلم می‌سوزه لو
وای وای رشیدخان سردار کل قوچان
رفتی نگفتی للو یک یاری دارم لو
در شهر غربت للو دلداری دارم لو
وای وای رشیدخان سردار کل قوچان
این رخت کِیَه للو رخت یارمه لو
می خوام بشورم للو با آب گلها لو
وای وای رشیدخان سردار کل قوچان
رخت حاکمه للو با چشم بشویم لو
گل بهارمه للو با چشم بشویم لو
وای وای رشیدخان سردار کل قوچان
منابع
کتاب رشیدخان سردار کل قوچان روایتی تاریخی از دوران زندگی و حکومت امیر حسین خان شجاع الدوله حاکم قوچان تألیف حجی محمد تقدیسی
کتاب حرکت تاریخی کرد به خراسان
نت فارسی رشید خان
(می می سی لا سل لا سی سل لا سی لا سل سی
می می سی لا سل لا سی سل لا سی لا سل فا می ) ۲بار
(سل فا سل فا لا لا سل فا می فا سل فا می فا سل فا می ) ۲بار
می ر می
سل لا سی سی دو سی دو سی لا
فا سل لا ( لا سی لاسی لاسل ) ۳با
آموزش کیبورد آهنگ رشید خان همراه با نت فارسی
می می . سی لا . سل . سل لا سی / سل . لا دو سی لا سل . سی
امروز دو روزه لّلا / فردا سه روزه لِی
می می . سی لا . سل . سل لا سی سل لا . دو سی لا / سل . فا می
رشید نیومد لّلا دلُم می سوزه لِی
سل . سل . لا لا . فا / می . سل فا می فا سل سل . می
های های رشید خان/ سردار کل غوچان
در قسمت اول نت ( امروز دو روزه … ) به ترتیب انگشت ۱ نت ( می)
انگشت ۲ نت ( سل ) انگشت ۳ نت ( لا ) انگشت ۴ نت ( سی ) انگشت ۵ نت ( دو ) را می نوازد .
در قسمت دوم نت (های های رشید خان … )
انگشت ۱ نت ( می ) / انگشت ۲ نت ( فا ) / انگشت ۳ نت ( سل ) / انگشت ۴ نت ( لا ) را می نوازد .
دانلود نت خوابهای طلایی جواد معروفی
این نت در دو مینور، لا مینور، می مینور تهیه شده‌است.
Golden Dreams یا همان خوابهای طلایی اثری جاودانه از استاد جواد معروفی
جواد معروفی (زادهٔ ۱۲۹۱ در تهران – درگذشتهٔ ۱۶ آذر ۱۳۷۲ در تهران)، آهنگساز و نوازنده پیانو اهل ایران است.
وی در سال ۱۲۹۱ در تهران به دنیا آمد. مادرش عذرا و پدرش موسی معروفی، از شاگردان برگزیده درویش خان و از موسیقی‌دانان بزرگ دوره خود بود. پنج سال داشت که خواهرش، نرگس به دنیا آمد. چند سال بعد در همان دوره کودکی مادرش را از دست داد و در خانواده پدری بزرگ شد. در ۱۸ سالگی با شمس الزمان ازدواج کرد. حاصل این ازدواج چهار فرزند بود: منوچهر، شکوه الزمان (گیتی)، ژیلا و فرهاد. او در طول عمر خود سعی در آشتی دادن موسیقی سنتی و غربی داشت. وی در بامداد روز سه شنبه، ۱۶ آذر ۱۳۷۲ در تهران درگذشت و پیکر او در قطعه هنرمندان بهشت زهرا تهران به خاک سپرده شده است.
آموزش موسیقی را نزد پدر آغاز کرد؛ تار می‌نواخت و با نواختن ویولن نیز آشنا شد. بعد از دوره ابتدایی، در ۱۴ سالگی و در دوره‌ای که کلنل وزیری مدیر هنرستان ملی موسیقی بود، به تحصیل در آن جا مشغول شد. به پیانو روی آورد و نزد خانم تاتیانا خاراتیان به یادگیری تکنیک نوازندگی پیانو کلاسیک مشغول شد. اتودها و پرلودهای فردریک شوپن، سونات‌های ولفگانگ آمادئوس موتسارت، لودویگ ون بتهوون، فرانتس شوبرت و فوگ‌های باخ را با مهارت می‌نواخت. در کنار موسیقی کلاسیک، موسیقی ایرانی را هم ادامه داد و تحصیلات موسیقی را نزد علینقی وزیری کامل کرد.
در ۲۱ سالگی، در ۱۳۱۲، به دلیل استعداد شگرفش در موسیقی به استخدام وزارت فرهنگ و هنر وقت در آمد و معلم موسیقی مدارس تهران شد و به آموزش سلفژ و دیکته موسیقی در هنرستان پرداخت. از ۱۳۱۹، همزمان با افتتاح رادیو به این مؤسسه پیوست و سال‌ها تک نواز پیانو بود. از ۱۳۳۲ به سرپرستی موسیقی رادیو منصوب شد و همزمان با آن به عضویت شورای عالی موسیقی در آمد. معروفی همچنین رهبر ارکستر شماره یک و رهبر ارکستر گلها بود. او تنظیم کننده آهنگ‌های علی اکبر شیدا، عارف قزوینی، رکن‌الدین مختاری و درویش خان و بسیاری دیگر از آهنگسازان معروف ایرانی بوده است.
Javad Maroufi Golden Dreams خوابهای طلایی جواد معروفی
دانلود پی‌دی‌اف کتاب دیوان و نت تصانیف محمدعلی امیرجاهد
این کتاب از نسخه ی متعلق به کتابخانه ی خصوصی نیما فریدونی اسکن گرفته شده و در اینجا قرار گرفته است . در صورتی که این مطلب حقوقی از ناشر و نویسنده را پایمال نموده است برای برداشتن آن با ما تماس بگیرید.
زندگی نامه و بیوگرافی محمدعلی امیرجاهد
محمدعلی امیرجاهد (۱۲۷۵ در تهران – ۱۳۵۶ تهران) شاعر و تصنیف‌ساز بود. اشعارش بیشتر مضامین میهنی، اجتماعی، عشقی، سیاسی و فلسفی داشت. وی بیش از یکصد سرودو تصنیف ساخته است و دو جلد کتاب دارد که جلد اول آن دیوان امیرجاهد در سال ۱۳۳۳ با نت آهنگ‌هایش به چاپ رسیده است و جلد دوم آن نیز در مرداد ۱۳۴۹ چاپ و انتشار یافت.
او که نخستین فرزند خانواده بود، تحصیلات ابتدایی را در مکتب‌خانه شمس در گذر شیخ صفی‌الدین و مدرسه علمیه در خیابان شنی گذراند و برای تکمیل تحصیلات به دارالفنون رفت و در همین حال تا آغاز جنگ جهانی اول در روزنامه رسمی و جراید آن زمان به کار خبرنگاری و خدمات مطبوعاتی اشتغال داشت. وی در سال ۱۳۰۵ به انتشار سال‌نامه پارس پرداخت که انتشار آن ۲۸ سال ادامه یافت. امیرجاهد در سفری که به غرب ایران داشت توسط نیروهای قزاق روسیه دستگیر و پس از مدتی آزاد شد. در سال ۱۲۹۹ به استخدام مجلس شورای ملی درآمد و دبیر انجمن اشاعه و اعتلای موسیقی شد و مدتی هم مسئولیت هنرستان شبانه موسیقی را برعهده داشت.
در سال ۱۳۰۸ تصنیف‌های او با صدای قمرالملوک وزیری و تار ارسلان درگاهی و مرتضی نی‌داوود بر روی صفحات ۷۸ دور ضبط شد. این آثار شامل تصنیف‌هایی در دشتی (کشور دل)، شور(جان من)، سه‌گاه (امان از این دل)، ماهور (به گردش فروردین)، به یاد درویش‌خان افشاری (در بهار امید) (در ملک ایران)، ماهور چهار‌گاه (هزاردستان به چمن)، ابوعطا (امان ز هجر رخ یار)، بیات ترک (بهار است و هنگام گشت) و شور (نرگس مست) است. امیرجاهد در سال ۱۳۵۶ در ۸۱ سالگی درگذشت.
منابع
مجید واصفی، دلنوازان، چاپ چهارم، ۱۳۹۰.
محمد علی امیر جاهد
