کتاب دوم گلبانگ مهدی توپچی انتشارات تخت جمشید
هرگز هرگز
ز اصفهان
من از راه اومدم
آسمونی
سوغاتی
قاصد
عروسی
علامت سوال
وقتی که من عاشق شدم
نماز میاد
بانو
دهاتی
قصه عشق
قصر صدف
پیشکش
کمکم کن دریایی
ستاره
خواب ستاره
راوی
روز سرد
ای خدا
خونه به خونه
حالا خیلی دیره
باده فروش
سوگند
فقط با تو عشقم
شوریده سر
شانه هایت
سر به هوا
حرف تازه
مهراب
عشق من
زمونه
عاشقترین
همصدا
دریا کنار
نور امید یار شیرین
غریبه دورنگی
دل دیوونه ای دل
نتایج جستجوی «دف»
نت بلا چاو Bella Ciao
“Bella Ciao”
بلا چاو
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
«بلا چاو»
ترانه
زبان ایتالیایی
عنوان انگلیسی “Goodbye beautiful”
«بلا چاو» ((به ایتالیایی: Bella Ciao)؛ به معنیِ «خداحافظ ای زیبا») نام ترانهای است که در زمان جنگ جهانی دوم (میان سالهای ۱۹۴۳ تا ۱۹۴۵ در بحبوحهٔ جنگ داخلی ایتالیا) پارتیزانها و مخالفان فاشیسم در ایتالیا میخواندند. این آهنگ که به نماد مبارزات آزادیخواهانه تبدیل شدهاست، به زبانهای بسیاری ترجمه شدهاست و خوانندگان مختلفی آن را اجرا کردهاند.[نیازمند منبع]
تاریخچه
«بلا چاو» را در اصل کارگران فصلی مزارع گندم و زنان دهقان شالیزارهای ایتالیا از اواخر قرن نوزدهم تا اوایل قرن بیستم با متنهای مختلفی زمزمه میکردند.[۱][۲] مضمون این ترانه، جوانی زودگذر و سختی کار در مزارع بود.[۲] «بلا چاو» را بار دیگر پارتیزانها و جنبش ضدفاشیسم ایتالیا در دهه ۱۹۴۰ احیا کردند این بار با مضمون مقاومت و ترانهای دربارهٔ شورش، خشونت و مرگ.[۳]
ملودی
جیوانا دافینی خوانندهٔ فولک ایتالیایی این ترانه را سال ۱۹۶۲ در وزن چهارتایی ضبط کرد.
بلا چاو
فهرست0:00
نسخهٔ بیکلام، بهدست آمده با «استودیوی چندرسانهای لینوکس»
در پخش این پرونده مشکل دارید؟ ویکیپدیا:راهنمای رسانه را ببینید.
Musical scores are temporarily disabled.
متن آهنگ
متن ایتالیایی
Una mattina mi son svegliato,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Una mattina mi son svegliato,
e ho trovato l’invasor.
O partigiano, portami via,
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
O partigiano, portami via,
ché mi sento di morir.
E se io muoio da partigiano,
(E se io muoio sulla montagna)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E se io muoio da partigiano,
(E se io muoio sulla montagna)
tu mi devi seppellir.
E seppellire lassù in montagna,
(E tu mi devi seppellire)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
E seppellire lassù in montagna,
(E tu mi devi seppellire)
sotto l’ombra di un bel fior.
Tutte le genti che passeranno,
(E tutti quelli che passeranno)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
Tutte le genti che passeranno,
(E tutti quelli che passeranno)
Mi diranno “Che bel fior!»
(E poi diranno “Che bel fior!»)
«È questo il fiore del partigiano”,
(E questo è il fiore del partigiano)
o bella, ciao! bella, ciao! bella, ciao, ciao, ciao!
«È questo il fiore del partigiano,
(E questo è il fiore del partigiano)
morto per la libertà!»
(che e’ morto per la liberta’)
ترجمهٔ فارسی
یک روز از خواب برخاستم
آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
یک روز از خواب برخاستم
دشمن همه جا را گرفته بود
ای پارتیزان مرا با خود ببر
آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
ای پارتیزان مرا با خود ببر
زیرا شهادت را نزدیک میبینم
اگر به عنوان یک پارتیزان کشته شدم
(وگر بر فراز کوهی کشته شدم)
آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
اگر به عنوان یک پارتیزان کشته شدم
(وگر بر فراز کوهی کشته شدم)
تو باید مرا به خاک بسپاری
مرا در کوهستان به خاک بسپار
(تو باید مرا به خاک بسپاری)
آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
مرا در کوهستان به خاک بسپار
(تو باید مرا به خاک بسپاری)
زیر سایه گلی زیبا
و آنان که از کنار قبر من گذر میکنند
(و آنان که از کنار قبر من گذر میکنند)
آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
و آنان که از کنار قبر من گذر میکنند
(و آنان که از کنار قبر من گذر میکنند)
به من خواهند گفت: «چه گل زیبایی»
(و آنان خواهند گفت: «چه گل زیبایی»)
این گل از پارتیزانی روییدهاست
(این گل از پارتیزانی روییدهاست)
آه خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا، خداحافظ ای زیبا! خداحافظ! خداحافظ!
این گل از پارتیزانی روییدهاست
(این گل از پارتیزانی روییدهاست)
که برای آزادی جان باخت
(که برای آزادی جان باخت)
ترجمهٔ انگلیسی
One morning I awakened
Oh Goodbye beautiful, Goodbye beautiful, Goodbye beautiful! Bye! Bye!
One morning I awakened
And I found the invader
Oh partisan carry me away
Oh Goodbye beautiful, Goodbye beautiful, Goodbye beautiful! Bye! Bye!
Oh partisan carry me away
Because I feel death approaching
And if I die as a partisan
(And if I die on the mountain)
Oh Goodbye beautiful, Goodbye beautiful, Goodbye beautiful! Bye! Bye!
And if I die as a partisan
(And if I die on the mountain)
Then you must bury me
Bury me up in the mountain
(And you have to bury me)
Oh Goodbye beautiful, Goodbye beautiful, Goodbye beautiful! Bye! Bye!
Bury me up in the mountain
(And you have to bury me)
Under the shade of a beautiful flower
And the people who shall pass
(And all those who shall pass)
Oh Goodbye beautiful, Goodbye beautiful, Goodbye beautiful! Bye! Bye!
And the people who shall pass
(And all those who shall pass)
Will tell me: “what a beautiful flower”
(And they will say: “what a beautiful flower”)
This is the flower of the partisan
(And this is the flower of the partisan)
Oh Goodbye beautiful, Goodbye beautiful, Goodbye beautiful! Bye! Bye!
This is the flower of the partisan
(And this is the flower of the partisan)
Who died for freedom
(Who died for freedom)
بازخوانی به فارسی
نخستینبار در مراسم گرامیداشت چهلمین روز مرگ فرخنده ملکزاده، یک شعر فارسی روی این موسیقی اجرا شد. شکیب مصدق، خوانندهٔ این قطعه بعدها آن را به صورت استودیویی نیز ضبط و منتشر کرد.[۲][۴][۵]
جستارهای وابسته
سرود پارتیزانها
کاتیوشا
بدرود فرمانده
منابع
SILVERMAN, JERRY (2011-02-25). Songs That Made History Around the World. Mel Bay Publications. ISBN 9781610650168.
««بلا چاو»: انقلابیگری به عنوان کالایی جوانپسند». رادیو زمانه. ۲۰۱۸-۰۸-۲۱. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۱.
Marchenkov, Vladimir L. (2014-06-26). Arts and Terror. Cambridge Scholars Publishing. ISBN 9781443862370.
««فرخنده» از خاکستر خود برخاست». رادیو زمانه. ۲۰۱۵-۰۴-۲۸. دریافتشده در ۲۰۱۹-۰۲-۲۱.
ershad alijani (2015-04-28), اجرای نسخه ای از آهنگ «بلا چاو» به زبان فارسی در مراسم چهلمین روز درگذشت «فرخنده», retrieved 2019-02-21
مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Bella ciao». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۹ مه ۲۰۱۳.
یک روز به شیدایی علیاکبر شیدا نیما فریدونی تار
یک روز به شیدایی اصفهان دو علیاکبر شیدا نیما فریدونی تار
یک روز به شیدایی اصفهان دو علیاکبر شیدا نیما فریدونی تار
سعدی » دیوان اشعار » غزلیات
یک روز به شیدایی در زلف تو آویزم
زان دو لب شیرینت صد شور برانگیزم
گر قصد جفا داری اینک من و اینک سر
ور راه وفا داری جان در قدمت ریزم
بس توبه و پرهیزم کز عشق تو باطل شد
من بعد بدان شرطم کز توبه بپرهیزم
سیم دل مسکینم در خاک درت گم شد
خاک سر هر کویی بی فایده میبیزم
در شهر به رسوایی دشمن به دفم برزد
تا بر دف عشق آمد تیر نظر تیزم
مجنون رخ لیلی چون قیس بنی عامر
فرهاد لب شیرین چون خسرو پرویزم
گفتی به غمم بنشین یا از سر جان برخیز
فرمان برمت جانا بنشینم و برخیزم
گر بی تو بود جنت بر کنگره ننشینم
ور با تو بود دوزخ در سلسله آویزم
با یاد تو گر سعدی در شعر نمیگنجد
چون دوست یگانه شد با غیر نیامیزم
کتاب روحوضی سعید دائیزاده
کتاب روحوضی سعید دائیزاده انتشارات دستخط
فهرست
حمومک
دختر شیرازی
خونه رو
ممد فشفشه
ای زندگی سلام
فکاهی محمود اناری
کج کلاه خان
خاطرخواه
گنجقارون
پیرهن صورتی
پرنده
حلقه طلایی
دختر گل فروش
دختر قوچانی
سبزه کشمیر
نیر
میخونه بی شرابه
دورنگی
غزل زیبا
لب کارون
اوستا کریم
دختر آبادانی
اومدم از هند اومدم
مخلوق
نامهربونی
لوطی
مجنون تو
سلطان قلبها
یارشیرین
هم نامهربونه
نگونمیام
رنگ اصفهان
ناوک مژگان
دختر مردم
عزیزم
هم زبونم باش
بهانه
گل سنگم
آی بانو
گل پری جون
می خوام برقصم
یار مبارک بادا
باباکرم
ویرون بشی ای دل
تیروم تیروم داش داش
نیناش ناش
جینگ و جینگ واسونک
مجموعه فوق آمیخته ای از قطعات پاپ ،روحوضی،کوچه باغی و مطربی است . هدف از تالیف کتاب فوق پس از به حاشیه راندن تعصبات نگارنده،برای نسلی است که همچنان با تمام جان،دو زانو،دل در گروی این شیوه ها دارند . بی شک آنچه حائز اهمیت است،ثبت قطعاتی ماندگار است که با شادی و سرخوشی مردم همراه بوده و همراه است.
نت چه شورها ابوالقاسم عارف قزوینی
نت چه شورها ابوالقاسم عارف قزوینی
این نت در دستگاه شور (شهناز) مایه لا و ر تهیه شدهاست.
در این محصول نت این قطعه به روایت و اجرای غلامحسین بنان میباشد.
بنا به گفتهٔ عارف قزوینی در دیوانش، چه شورها در استانبول و پس از «معلوم شدن خیالات ترکها نسبت به آذربایجان» تصنیف شده است (اواخر سال ۱۳۳۶ ه.ق).
چه شورها که من به پا، ز شاهناز می کنم
در شکایت از جهان، به شاه باز می کنم
جهان پر از غم دل از (جهان پر از غم دل از) زبان ساز می کنم (می کنم)
ز من مپرس چونی، دلی چو کاسۀ خونی
ز اشک پرس که افشا نمود راز درونی
نمود راز درونی، نمود راز درونی، نمود راز درونی
اگر چه جا ازین سفر، بدون دردسر
اگر به در برم من، به شه خبر برم من
چه پرده های نیرنگ ز شان، به بارگاه شه درم من (ز شان به بارگاه شه درم من)
حکومت موقتی چه کرد به که نشنوی
گشوده شد در سرای جم به روی اجنبی
به باد رفت خاک و کاخ (به باد رفت خاک و کاخ) و بارگاه خسروی (کاخ خسروی)
سکون ز بیستون شد، چو قصر کن فیکون شد
صدای شیون شیرین، به چرخ بوقلمون شد
(به چرخ بوقلمون شد، به چرخ بوقلمون شد، به چرخ بوقلمون شد)
شه زنان، به سرزنان و موکنان
به گریه گفت: کو سران ایران، دلاوران ایران؟
چه شد که یک نفرمرد، نماند از بهادران ایران (نماند از بهادران ایران)
کجاست کیقباد و جم، خجسته اردشیر کو؟
شهان تاج بخش و خسروان باجگیر کو؟
کجاست گیو پهلوان (کجاست گیو پهلوان)
و رستم دلیر کو (رستم دلیر کو)؟
ز ترک این عجب نیست، چه اهل نام و نسب نیست
قدم به خانۀ کیخسرو، این ز شرط ادب نیست (این ز شرط ادب نیست)
(این ز شرط ادب نیست)
ز آه و تف، اگر چه کف، زنی چون دف، بزن به سر، که این چه بازی است؟
که دور ترک بازی است
برای ترک سازی عجب زمینه سازی است(عجب زمینه سازی است)
زبان ترک از برای از قفا کشدن است
صلاح پای این زبان ز ممکلت بریدن است
دو اسبه با زبان فارسی (دو اسبه با زبان فارسی)
از ارس پریدن است (خدا جهیدن است)
نسیم صبحدم خیز، بگو به مردم تبریز
که نیست خلوت زرتشت، جای صحبت چنگیز (جای صحبت چنگیز)
زبانتان شد از میان، به گوشه ای نهان
سیاه پوش و خاموش، ز ماتم سیاووش
گر از نژاد اوئید، نکرد باید این دو را فراموش (نکرد باید این دو را فراموش)
مگو سران فرقه، جمعی ارقه، مشتی حقه باز
وکیل و شیخ و مفتی، مدرس است و اهل آز
بدین سیاست آب رفته (بدین سیاست آب رفته)
کی شود به جوی باز (خدا به جوی باز)
ز حربۀ تدین خراب مملکت از بن
نشسته مجلس شوری به ختم مرگ تمدن (به ختم مرگ تمدن) (به ختم مرگ تمدن)
چه زین بتر ز بام و در به هر گذر
گرفته سر به سر خریت، زمام اکثریت
گر این بود مساوات
دوباره زنده باد بربریت (دوباره زنده باد بربریت)
به غیر باده زادۀ حلال کسی نشان نداند
از این حرام زادگان یکی خوش امتحان ندارد
«رسول زاده» ری به ترک (رسول زاده، ری به ترک)
از چه رایگان نداد (رایگان نداد)
گذاشت و بهره برداشت هر آنچه هیزم تر داشت
به جز زیان ثمر از این «اجاق ترک» چه برداشت ؟
با خود این چه ثمر داشت (با خود این چه ثمر داشت)
به غیر اشک و دود، هر آنچه هست و بود
یا نبود بی اثر ماند، ز سود ها ضرر ماند
برای آنچه باقی است، ببین هزار ها خطر ماند (ببین هزار ها خطر ماند)
چه شورها ؛ عارف قزوینی ، جواد معروفی و غلامحسین بنان