نتایج جستجوی «Parisa»

‎⁨نت فغان شب پرویز ایران‌پور دشتی لا

در مایه دشتی
شب از خیالت در فغان
روز از غمت در زاری ام
دارم عجب روز شبی
این خواب و این بیداریم
از کویت ای نا آشنا
رفتم ز صد حسرت مگر
مایل شوی سوی وفا
یا بی وفا پنداری ام
رنجور عشقم شربتم
تلخی لعل آن صنم
شاید مسیحا دم کند
از حسرت بیماریم
گفتی که عاشق می کند
روزی علاج درد تو
مشتی زنم روزی به سر
گر اینچنین بگذاریم
بر دل خیال خنجرت
چون بگذرد از شوق او
خمیازه بگشاید زهم
لبهای زخم کاریم.

بتول عباسی (زادهٔ ۱۲۸۳ خورشیدی در شیراز – درگذشتهٔ ۱۳۶۳) که با نام هنری روح‌انگیز شناخته می‌شود، خوانندهٔ موسیقی سنتی ایرانی بود.
روح‌انگیز در سال ۱۲۸۳ در شیراز متولد شد. وی کارش را از سال ۱۳۰۷ پس از آشنایی و ازدواج با حسین سنجری، شاگرد و همکار کلنل وزیری، آغاز کرد و روح‌انگیز نامی است که کلنل وزیری برایش برگزید.
به گفته روح‌الله خالقی آهنگ‌های وزیری یا توسط خودش خوانده می‌شد یا عبدالعلی وزیری آنها را می‌خواند. کلنل وزیری مایل بود خواننده زنی تربیت شود تا بتواند بعضی از قطعه‌ها را بخواند. در آن زمان تنها زنان عیسوی و ارامنه قادر به این کار بودند. حسین سنجری با معرفی روح‌انگیز به کلنل، به تربیت وی پرداخت و او همکاری خود را با وزیری آغاز کرد.
روح‌انگیز از اولین خوانندگانی است که در قطعه‌های دوصدایی آواز ایرانی که به ابتکار کلنل وزیری ساخته شد، شرکت کرد. همچنین از اولین خوانندگانی محسوب می‌شود که قطعه‌هایی برای کودکان خوانده‌است.
وی از آغاز تأسیس رادیو (۱۳۱۹) با این مؤسسه همکاری داشت و همراه تار مرتضی نی‌داوود، پیانوی مرتضی محجوبی و بعدها گروه همنوازی سرخوش برنامه‌هایی اجرا کرد.
او در سال ۱۳۶۳ درگذشت.

بانو روح انگيز – شب از خيالت در فغانم

فغان شب دشتی لا پرویز ایران‌پور نیما فریدونی تار

فغان شب دشتی لا پرویز ایران‌پور نیما فریدونی تار

دانلود ‎⁨نت و آهنگ آب حیات اکرم‌الدوله معلم (پروانه) بیات اصفهان سل نت‌نگاری نیما فریدونی و امیر موسوی⁩
پس از آوانگاری و چاپ ردیف آوازی استاد عبدالله دوامی در این اندیشه بودم که یک روز تصانیف گردآوری شده‌ی فرامرز پایور به‌روایت استاد را که برای نی و کمانچه (ویولن) نت‌نگاری شده‌بود و نوازندگان تار و سه‌تار برای نواختن آن‌ها مشکلاتی داشتند، به مایه‌های رایج‌ترِ این دو ساز انتقال داده و انگشت‌‌گذاری نمایم.
تا این‌که دو هفته‌ی پیش، دوست و نوازنده‌ی خوب سه‌تار، امیر موسوی این اندیشه را جامه‌ی کار پوشانید و با همکاریش و به امید پیگیری تا پایان راه، این رشته‌ی سردراز را سرشتن آغازیدیم.
مایه‌های انتخابی برای هر دستگاه بر اساس مایه‌های موجود در کتاب جواب آواز (نوشته‌ی نگارنده) گزیده شد.
اگر چه هدف، گردآوری برای انتشار این تصانیف (بیش از ۲۰۰ تصنیف) در کتابی به نام «تصانیف قدیمی به روایت عبدالله دوامی برای تار و سه تار» است اما با موافقت جناب موسوی آن را یک به یک در این تارنما انتشار خواهیم داد.
بی‌شک نیازمند اظهار نظرات و پشتیبانی بی‌دریغ دوستان هنرمند و هنردوست خواهیم بود.
نیما فریدونی
۶ مرداد ۱۳۹۷

تصنیف آب حیات اکرم الدوله معلم (پروانه) عشاق بیات اصفهان محسن کرامتی آواز کمانچه پریسا کاشفی

آب حیات من است خدا خدا    خاک سر کوی دوست جانم جانم
گر دو جهان خرمی است  حبیب حبیب  ما و غم روی دوست ای عزیز (آه)
دلبر بی وفا تو که نبودی پر جور و جفا تو که نبودی  من از دست تو ای من از دست تو ای حبیبم
که دارم گله بسیار
(این قسمت الحاقی است) تو را جور و مرا  تو را جور و مرا  حوصله بسیار)
بیا تازه نگار من ببین شبهای تار من دو چشم اشک بار من تویی آخر نگار من  بیا یکدم کنار من
قاعده ی قد تو خدا خدا   فتنه به پا کردن است جانم جانم
مشغله ی زلف تو حبیب حبیب  بستن و وا کردن است  ای خدا (آه)
دلبر بی وفا تو که نبودی  پر جور و جفا تو که نبودی  من از دست تو ای  من از دست تو ای حبیبم
که دارم گله بسیار

Parisa – Abe Hayat (Esfahan) | پریسا – آب حیات