نت لاله بهار پرویز مشکاتیان
این نت در آواز دشتی مایه ر تهیه شده است.
لاله ی بهار-گروه ضرب آهنگ lale bahar composer parviz meshkatian performed by zarbahang band
استاد پرویز مشکاتیان – لالۀ بهار
ملکالشعرا بهار » غزلیات »
شمارهٔ ۸۸
لاله خونین کفن از خاک سر آورده برون
خاک مستوره فلب بشر آورده برون
نیست این لالهٔ نوخیز، که از سینه خاک
پنجه جنگ جهانی جگر آورده برون
رمزی از نقش قتالست که نقاش سپهر
بر سر خامه ز دود و شرر آورده برون
یاکه در صحنهٔ گیتی ز نشانهای حریق
ذوق صنعت اثری مختصر آورده برون
منکسف ماه و براو هالهٔ خونبار محیط
طرحی از فتنه دور فمر آورده برون
دل ماتمزدهٔ مادر زاریست که مرگ
از زمین همره داغ پسر آورده برون
شعلهٔ واقعه گوییست که از روی تلال
دست مخبر به نشان خبر آورده برون
دست خونین زمین است که از بهر دعا
صلحجویانه زکوه وکمر آورده برون
آتشین آه فرو مردهٔ مدفون شده است
که زمین از دل خود شعلهور آورده برون
پارههای کفن و سوختههای جگرست
کزپی عبرت اهل نظر آورده برون
عشق مدفون شده و آرزوی خاک شدهاست
کش زمین بیخته در یکدگر آورده برون
پارهها زآهن سرخست که در خاور دور
رفته در خاک و سر از باختر آورده برون
بس کهخوندرشکمخاکفشردهاست بهم
لخت لختش ز مسامات سر آورده برون
راست گو که زبانهای وطن خواهانست
که جفای فلک از پشت سرآورده برون
یا ظفرنامچهٔ لشگر سرخست که دهر
بر سر نیزه به یاد ظفر آورده برون
یا به تقلید شهیدان ره آزادی
طوطی سبز قبا سرخ پر آورده برون
یاکه بر لوح وطن خامهٔ خونبار بهار
نقشی از خون دل رنجبر آورده برون
لاله بهار
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
لاله بهار نام آلبوم موسیقی است با نوازندگی و آهنگسازی پرویز مشکاتیان و آواز شهرام ناظری. در این اثر مشکاتیان سرپرست گروه عارف نیز بود. لالهٔ بهار در سال ۱۳۶۲ اجرا و در سال ۱۳۶۵ منتشر شد.
توضیح اثر
هنرمندان
آواز: شهرام ناظری
آهنگساز و سرپرست گروه: پرویز مشکاتیان
گروه عارف
سنتور: پرویز مشکاتیان
کمانچه: علیاکبر شکارچی، اردشیر کامکار
تنبک: ناصر فرهنگفر
نی: جمشید عندلیبی
تار: حمید متبسم، ارشد طهماسبی
بمتار: فرخ مظهری
بربط: محمد فیروزی
فهرست
روی اول
لاله بهار
موسیقی: پرویز مشکاتیان
قصیده: ملکالشعرای بهار
روی دوم
مرا عاشق شورانگیز
موسیقی: پرویز مشکاتیان
غزل: مولوی
ترانه ها
لالهٔ بهار، شعر از شهريار
لاله، شعر از ملکالشعرا بهار
مرا عاشق، شعر از مولوی
ساز و آواز، شعر از ه.ا.سايه
جستارهای وابسته
شهرام ناظری
پرویز مشکاتیان
گروه عارف
کتاب بهار نورسیده احسان توکل شهاب منا انتشارات خنیاگر
تنظیم ده تصنیف بهاریهی معاصر
دونوازی سنتور
تنظیم: احسان توکل
ویرایش: شهاب منا
فهرست :
شرح حال احسان توکل
مقدمه ناشر
مقدمه تنظیم کننده متن اشعار تصنیف ها
علائم نت نویسی
قطعات
نت قطعات دونوازی
نغمه نوروزی آهنگساز روح الله خالقی شاعر رهی معیری
بهار دلکش آهنگساز غلامحسینی درویش شاعر ملک الشعرای بهار
ای بهار نو رسیده آهنگ ساز پرویز یاحقی شاعر بیژن ترقی
تا بهار دلنشین آهنگساز روح الله خالقی شاعر بیژن ترقی
آمد نوبهار آهنگساز بعدی خالدی شاعر اسماعیل نواب صفا
بویی جوی مولیان آهنگساز روحالله خالقی شاعر رودکی
شکوفه آهنگساز الله خرم شاعر پرویز وکیلی
گلشن دل نصرالله زرین پنجه شاعر ابوالقاسم حالت
زوردین آهنگساز یحیی زرینپنجه شاعر ملک الشعرای بهار
ای بهار من آهنگساز علی تجویدی شاعر منیره طاها
تصنیف تک صدایی تصنیف ها برای یک سنتور
نغمه نوروزی شورسل
بهار دلکش ابوعطای ۲
ای بهار نو رسیده همایون لاک کرن
تا بهار دلنشین اصفهان دوکوک تعدیل شده
آمد نوبهار اصفهان دو کوک تعدیل شده
بوی جوی مولیان اصفهان ف** تعدیل شده
شکوفه فامینور
گلشن دل ماهور سل
ای بهار من چهارگاه ۲
شایک:
97908026350704
بهار دلکش
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
«بهار دلکش» یکی از تصنیفهای درویشخان[۱][۲] است که در آواز ابوعطا، گوشهٔ حجاز اجرا شدهاست. تاکنون خوانندگان چندی چون عبدالله دوامی، محمدرضا شجریان، علیرضا قربانی، رشید بهبودف، عارف،شکیلا، وحید تاج، سالار عقیلی، دریا دادور، و محمد معتمدی،سید خلیل عالی نژاد[۳] این تصنیف را اجرا کردهاند.
ترانه
در بعضی منابع به اشتباه ابداع تصنیف بهار دلکش به عارف قزوینی منسوب شده است از جمله مجلهٔ موسیقی شماره ۲۰ و آلبوم عشق داند (از آثار لطفی و شجریان). جالب این که لطفی و شجریان در اجرایی که در سال ۱۳۵۴ در تلویزیون ملی ایران داشتند این تصنیف را به نام درویش خوانده و نواخته بودند. روحالله خالقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران از این تصنیف به عنوان یکی از آثار درویشخان یاد کرده است. ارشد تهماسبی در کتاب تصانیف عارف، ذکری از این آهنگ به میان نیاورده در حالی که در کتاب مجموعهٔ آثار درویشخان، نُت و شعر آن را آورده است. فرامرز پایور هم در کتاب ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی دوامی مینویسد: «آهنگ از درویشخان و شعر از ملکالشعرای بهار است که در مجلس شورای ملی به نفع حریقزدگان شهر آمل، تخصیص داده شده و در سال ۱۲۹۴ خورشیدی خوانده و اجرا شده است. بندهای دیگر این تصنیف در دیوان عارف آمده است.» [۴] مجله موسیقی شماره ۱۷، آلبوم ترانههای ایرانی، کتاب آهنگهای اصیل ایرانی نیز تصنیف را از درویشخان میدانند.
متن تصنیف
بند یکم
بهار دلکش رسید و دل بهجا نباشد از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، بهخنده میگفت نازنینان را، مهجبینان را، وفا نباشد
بند دوم
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی حبیب من، با رقیب من، چرا نشستی؟
چرا دلم را عزیز من، ز کینه خستی؟ بیا بَرَم شبی از وفا ای مه الستی
تازه کن عهدی که با ما بستی
بند سوم
به باغ رفتم دمی به گل نظاره کردم چو غنچه پیراهن از غم تو پاره کردم
روا نباشد اگر ز من کناره جویی که من ز بهر تو از جهان کناره کردم
ای پری پیکر، سرو سیمین بر، لعبت بهاری مهوشی جانی، دلکشی اما، وفا نداری
بند چهارم
به باغ رفتم چو عارضت گلی ندیدم ز گلشنات از مراد دل گلی نچیدم
به خاک کوی تو لاجرم وطن گزیدم ببین در وطن از رفیقانت،
وز رقیبانت، در وطنخواهی چهها کشیدم
بند پنجم
ز جشن جمشید جم، دلی نمانده خرم از آن که اهرمن را مکان بود به کشور جم
به پادشه عجم بده ز باده جامی مگر که پادشه عجم ز دل برد غم
خسرو ایران، باد جاویدان، به تخت شاهی دشمنش بی جان، ملکش آبادان، چنان که خواهی
بند ششم
ز جنگ بینالملل مرا خبر نباشد ز بارش تیر آهنین حذر نباشد
مرا به غیر از غمت غم دگر نباشد تو شاه منی، با ولای تو، با صفای تو
از رقیبانم حذر نباشد
پانویس
«تصنیف بهار دلکش». فرارو.
«گلهای تازه ۱۶۲». گلها.
«خوانندهی شناخته شدهی موسیقی سنتی ایران با ارکستر فرهنگ و هنر روی صحنه رفت». موسیقی ما. ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷.
«تصنیف شمارهی ۳۵». گنجور.
منابع
وب سایت خبری، تحلیلی فرارو
آلبوم «عشق داند» اثر محمد رضا لطفی و محمد رضا شجریان
پیوند به بیرون
اجرای تلویزیونی بهار دلکش (اساتید لطفی و شجریان)
اجرای بهار دلکش از شجریان با تنظیم فرامرز پایور
فیلم اجرای بهار دلکش از شجریان و لطفی پیش از انقلاب
تصنیف بهار دلکش حجاز ابوعطا میکرن درویشخان نیما فریدونی تار از کتاب مجموعه آثار درویشخان ارشد تهماسبی
تصنیف بهار دلکش حجاز ابوعطای می کرن درویش خان نیما فریدونی تار .mp4
تصنیف بهار دلکش حجاز ابوعطای می کرن درویش خان نیما فریدونی تار .mp4
بهار دلکش غلامحسین درویشخان ابوعطا مایهی میکرن نیما فریدونی تار کتاب دلنوازان ۲
بهار دلکش غلامحسین درویشخان ابوعطا مایهی میکرن نیما فریدونی تار کتاب دلنوازان ۲
«بهار دلکش» یکی از تصنیفهای درویشخان[۱][۲] است که در آواز ابوعطا، گوشهٔ حجاز اجرا شدهاست. تاکنون خوانندگان چندی چون عبدالله دوامی، محمدرضا شجریان، علیرضا قربانی، رشید بهبودف، عارف،شکیلا، وحید تاج، سالار عقیلی، دریا دادور، و محمد معتمدی[۳] این تصنیف را اجرا کردهاند.
ترانه
در بعضی منابع به اشتباه ابداع تصنیف بهار دلکش به عارف قزوینی منسوب شده است از جمله مجلهٔ موسیقی شماره ۲۰ و آلبوم عشق داند (از آثار لطفی و شجریان). جالب این که لطفی و شجریان در اجرایی که در سال ۱۳۵۴ در تلویزیون ملی ایران داشتند این تصنیف را به نام درویش خوانده و نواخته بودند. روحالله خالقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران از این تصنیف به عنوان یکی از آثار درویشخان یاد کرده است. ارشد تهماسبی در کتاب تصانیف عارف، ذکری از این آهنگ به میان نیاورده در حالی که در کتاب مجموعهٔ آثار درویشخان، نُت و شعر آن را آورده است. فرامرز پایور هم در کتاب ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی دوامی مینویسد: «آهنگ از درویشخان و شعر از ملکالشعرای بهار است که در مجلس شورای ملی به نفع حریقزدگان شهر آمل، تخصیص داده شده و در سال ۱۲۹۴ خورشیدی خوانده و اجرا شده است. بندهای دیگر این تصنیف در دیوان عارف آمده است.» [۴] مجله موسیقی شماره ۱۷، آلبوم ترانههای ایرانی، کتاب آهنگهای اصیل ایرانی نیز تصنیف را از درویشخان میدانند.
متن تصنیف
بند یکم
بهار دلکش رسید و دل بهجا نباشد از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، بهخنده میگفت نازنینان را، مهجبینان را، وفا نباشد
بند دوم
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی حبیب من، با رقیب من، چرا نشستی؟
چرا دلم را عزیز من، ز کینه خستی؟ بیا بَرَم شبی از وفا ای مه الستی
تازه کن عهدی که با ما بستی
بند سوم
به باغ رفتم دمی به گل نظاره کردم چو غنچه پیراهن از غم تو پاره کردم
روا نباشد اگر ز من کناره جویی که من ز بهر تو از جهان کناره کردم
ای پری پیکر، سرو سیمین بر، لعبت بهاری مهوشی جانی، دلکشی اما، وفا نداری
بند چهارم
به باغ رفتم چو عارضت گلی ندیدم ز گلشنات از مراد دل گلی نچیدم
به خاک کوی تو لاجرم وطن گزیدم ببین در وطن از رفیقانت،
وز رقیبانت، در وطنخواهی چهها کشیدم
بند پنجم
ز جشن جمشید جم، دلی نمانده خرم از آن که اهرمن را مکان بود به کشور جم
به پادشه عجم بده ز باده جامی مگر که پادشه عجم ز دل برد غم
خسرو ایران، باد جاویدان، به تخت شاهی دشمنش بی جان، ملکش آبادان، چنان که خواهی
بند ششم
ز جنگ بینالملل مرا خبر نباشد ز بارش تیر آهنین حذر نباشد
مرا به غیر از غمت غم دگر نباشد تو شاه منی، با ولای تو، با صفای تو
از رقیبانم حذر نباشد
پانویس
«تصنیف بهار دلکش». فرارو.
«گلهای تازه ۱۶۲». گلها.
«خوانندهی شناخته شدهی موسیقی سنتی ایران با ارکستر فرهنگ و هنر روی صحنه رفت». موسیقی ما. ۲۸ اردیبهشت ۱۳۹۷.
«تصنیف شمارهی ۳۵». گنجور.
منابع
وب سایت خبری، تحلیلی فرارو
آلبوم «عشق داند» اثر محمد رضا لطفی و محمد رضا شجریان
نت بهار دلکش حجاز ابوعطا غلامحسین درویشخان آوانگاری نیما فریدونی و ایمان ملکی
این نت در آواز ابوعطا مایهی لاکرن، میکرن، سیکرن، فاسری به صورت ساده و با حاشیهنگاری نیما فریدونی تهیه شدهاست.
بهار دلکش از تصنیفهای بهاری به زبان فارسی در آواز ابوعطا و از آثار منسوب به درویش خان (غلامحسین درویش) است. این تصنیف در آواز ابوعطا، گوشهٔ حجاز اجرا شدهاست.
شاعر تصنیف جناب عارف قزوینی بود. تاکنون خوانندگان چندی چون عبدالله دوامی، محمدرضا شجریان، علیرضا قربانی، رشید بهبودف، عارف،شکیلا، وحید تاج و سالار عقیلی،[۱]، دریا دادور و محمد معتمدی[۲] این تصنیف را اجرا کردهاند.
ابداع ترانهٔ بهار دلکش تا کنون به چند تن منسوب شده است؛ مجله موسیقی شماره ۱۷، آلبوم ترانههای ایرانی، کتاب آهنگهای اصیل ایرانی، و مجموعه آثار درویشخان، آهنگ را از درویشخان میداند. مجلهٔ موسیقی شماره ۲۰ و آلبوم عشق داند (از آثار لطفی و شجریان) آن را به عارف منسوب میکند.
ارشد تهماسبی در کتاب تصانیف عارف، ذکری از این آهنگ به میان نیاورده ولی در کتاب مجموعهٔ آثار درویشخان، نُت و شعر آن را آورده است.
پایور هم در کتاب ردیف آوازی و تصنیفهای قدیمی دوامی مینویسد: «آهنگ از درویشخان و شعر از ملکالشعرای بهار است که در مجلس شورای ملی به نفع حریقزدگان شهر آمل، تخصیص داده شده و در سال ۱۲۹۴ خورشیدی خوانده و اجرا شده است. بندهای دیگر این تصنیف در دیوان عارف آمده است.»
متن تصنیف
بند یکم
بهار دلکش رسید و دل بهجا نباشد از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، بهخنده میگفت نازنینان را، مهجبینان را، وفا نباشد
بند دوم
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی حبیب من، با رقیب من، چرا نشستی؟
چرا دلم را عزیز من، ز کینه خستی؟ بیا بَرَم شبی از وفا ای مه الستی
تازه کن عهدی که با ما بستی
بند سوم
به باغ رفتم دمی به گل نظاره کردم چو غنچه پیراهن از غم تو پاره کردم
روا نباشد اگر ز من کناره جویی که من ز بهر تو از جهان کناره کردم
ای پری پیکر، سرو سیمین بر، لعبت بهاری مهوشی جانی، دلکشی اما، وفا نداری
بند چهارم
به باغ رفتم چو عارضت گلی ندیدم ز گلشنات از مراد دل گلی نچیدم
به خاک کوی تو لاجرم وطن گزیدم ببین در وطن از رفیقانت،
وز رقیبانت، در وطنخواهی چهها کشیدم
بند پنجم
ز جشن جمشید جم، دلی نمانده خرم از آن که اهرمن را مکان بود به کشور جم
به پادشه عجم بده ز باده جامی مگر که پادشه عجم ز دل برد غم
خسرو ایران، باد جاویدان، به تخت شاهی دشمنش بی جان، ملکش آبادان، چنان که خواهی
بند ششم
ز جنگ بینالملل مرا خبر نباشد ز بارش تیر آهنین حذر نباشد
مرا به غیر از غمت غم دگر نباشد تو شاه منی، با ولای تو، با صفای تو
از رقیبانم حذر نباشد