توضیحات
ای ایران روحالله خالقی دشتی ر نیما فریدونی تار
ای ایران روحالله خالقی دشتی ر نیما فریدونی تار
ای ایران روحالله خالقی دشتی لا ۲ نیما فریدونی تار.mp4
ای ایران روحالله خالقی دشتی لا ۲ نیما فریدونی تار.mp4
این ویدیو بر اساس کتاب غوغای ستارگان ضبط شده‌است.
مقدمه ای ایران روحالله خالقی دشتی ر نیما فریدونی تار
این ویدیو از کتاب دوم آموزش کیوان ساکت ضبط شده‌است.
ای ایران روحالله خالقی دشتی ر نیما فریدونی تار
این ویدیو از کتاب دوم آموزش کیوان ساکت ضبط شده‌است.
ای ایران روحالله خالقی دشتی لا نیما فریدونی تار.mov
ای ایران روحالله خالقی دشتی لا نیما فریدونی تار.mov
29-Sorude Ey Iran-Ruhollah Khaleghi.mp3
«ای ایران» نام یکی از مشهورترین سرودهای میهنی و ملی‌گرایانه ایران، ساخته روحالله خالقی است که می‌توان آن را سرود ملی غیررسمی ایرانیان دانست. سرود «ای ایران» به ثبت ملی رسیده‌است.
پیشینه
پیشینهٔ این ترانه به دوران جنگ جهانی دوم در ایران بازمی‌گردد. در سپتامبر ۱۹۴۱، متفقین ایران را اشغال کرده‌بودند. ایدهٔ این شعر از دیدن وضعیت اسفبار کشور، بخصوص اهتزاز پرچم متفقین از پادگان استرآباد به شاعر الهام شد. روزی حسین گل گلاب در راه ملاقات با اقای خالقی در خیابان شاهد درگیری دو افسر ایرانی و انگلیسی بود که در آن وضع افسر اجنبی به افسر ایرانی که درجه بالاتری نیز نسبت به آن داشت سیلی میزند و سرباز ایرانی به خاطر شرایط وقت که ایران در اشغال متفقین بود هیچ کاری نمی کند. گل گلاب با دیدن این صحنه با چشمانی اشکبار به دیدار خالقی میرود و جریان را بازگو میکند. او می گوید شعری خواهم گفت تا ایران و روح ایرانی در آن زنده ماند. خالقی نیز می گوید که من اهنگ آن را تنظیم میکنم و بنان که آنجا بود نیز می گوید من هم شعر را خواهم خواند. سپس گل گلاب همانجا روی تکه کاغذی شروع به کار میکند و پس از چند ساعت شعر اماده است و خالقی تنظیم اهنگ آن را طی چند روز آتی اماده میکند. اما با وضع وقت تا مدتها اجازه خواندن آن داده نمی شود. حسین گل‌گلاب در این باره گفته‌است:
در سال ۱۹۴۴، در شرایطی که چکمه‌های نیروهای اشغال‌گر هر وطن‌پرستی را می‌لرزاند، من ایدهٔ این شعر به ذهنم رسید. سپس پروفسور خالقی موسیقی آن را نوشت و در برابر همهٔ مقاومت‌های سیاسی، این ترانه راه خود را به دل و روح مردم پیدا کرد.
اجراهای گوناگون
نخستین اجرای آن، در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در تالار دبستان نظامی دانشکدهٔ افسری با صدای غلامحسین بنان در خیابان استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود «ای ایران» آنقدر اثر کرد که شنوندگان تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد. استقبال و تأثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای دیگر، مربوط به سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در برنامه گل‌ها است که غلامحسین بنان این سرود را خواند. در سال ۱۳۵۰ نیز اُپرای رادیویی این سرود با همکاری ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قره‌باغی انجام گرفت. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطندوست موجود است.
بعد از انقلاب ۵۷ چند نفر به جرم همکاری در تهیه این سرود زندانی شدند و خواندن آن جرم به حساب آمد اما پس از مدتی از آن برای تهییج سربازان در جنگ ایران و عراق استفاده شد و خواندن آن آزاد گردید.
در سال ۱۳۶۹ گلنوش خالقی، دختر روحالله خالقی که برای بیست و پنجمین سالروز درگذشت پدرش در تهران بود، این سرود را با تنظیمی دوباره برای ارکستر، تکخوان و آواز گروهی تنظیم کرد که در آلبوم می ناب توسط انتشارات سروش منتشر شد. تکخوان در این نسخه، رشید وطندوست است.
شعر سرود «ای ایران»
متن شعر:
ای ایران ای مرز پرگُهر ای خاکت سرچشمهٔ هنر
دور از تو اندیشهٔ بَدان پاینده مانی تو جاودان
ای، دشمن اَر تو سنگ خاره‌ای مَن آهنم جان من فدای خاک پاک میهنم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام دور از تو نیست، اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما
سنگ کوهت درّ و گوهر است خاک دشتت بهتر از زَر است
مهرت از دل کِی بُرون کنم بَرگو بی مهرِ تو چون کنم
تا، گردش جهان و دور آسمان به پاست نورِ ایزدی همیشه رَهنمای ماست
مهر تو چون، شد پیشه‌ام دور از تو نیست، اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما
ایران ای خٌرّم بِهِشت من روشن از تو سرنوشت من
گَر آتش بارد به پِیکرم جز مهرت در دل نپرورم
از، آب و خاک و مهرِ تو سِرشته شٌد گِلم مهر اگر برون شود تهی شود دِلم
مهر تو چون، شد پیشه‌ام دور از تو نیست، اندیشه‌ام
در راه تو، کِی ارزشی دارد این جان ما پاینده باد خاک ایران ما
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.