این نت در سل و لا مینور تهیه شده‌است.
Mahoor – Kazachok (Live in concert 2020) – ماهور – کازاچوک (کنسرت زنده ۲۰۲۰)
آهنگ کازاچوک
کوزاچوک
مقاله
بحث
خواندن
ویرایش
نمایش تاریخچه
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کوزاچوک
رقص کوزاچوک
گونه رقص محلی
کسر میزان ۲/۴
کوزاچوک (به اوکراینی: козачо́к) یا کازاچوک (به روسی: казачо́к) یک رقص محلی سنتیِ اوکراینی[۱][۲][۳][۴] و روسی[۵] است که منشاء آن از اقوام کازاک در قرن شانزدهم میلادی است.[۶] در قرن ۱۷ و ۱۸ میلادی در سراسر اوکراین معاصر و همچنین در دربار نجبای اروپا اجرا می‌شد.[۷] این یک رقص-اشتراکی (زوج مرد و زن) خطی و سریع، در میزان ۲/۴ است؛ معمولاً با سرعتی که دائماً در حال افزایش است و هویتی بداهه دارد، معمولاً در گام مینور در اوکراین و در گام ماژور در روسیه. هدایت رقص بر عهدۀ زن است و مرد با تقلید از حرکات وی، همراهی می‌کند (زن با کف‌زدن به تغییرات حرکات اشاره می‌کند). در قرن هفدهم میلادی، کوزاچوک در دربار سلطنتی اروپا مُد شد.[۶]
ریشۀ اصطلاح «کوزاچوک» را می‌توان در «ورتپ»، تئاتر عروسکی دوره گرد اوکراینی قرن ۱۶ تا ۱۹ میلادی پیدا کرد. نمایشنامه‌های ورتپ شامل دو بخش بود: اولی تولد مسیح را نمایش می‌داد، و دومی قطعه‌ای سکولار، که اغلب داستانی اخلاقی بود. در روسیه نسخه‌های مختلفی از رقص کوزاچوک، چون: کوبان کازاچوک (منطقۀ کراسنودار در جنوب روسیه) و تِرِک کازاچوک (منطقۀ شمال قفقاز) وجود دارد.[۸] از نظر تاریخی این مناطق دارای جمعیت مهم اوکراینی بودند که در دوران شوروی به میزان قابل توجهی کاهش یافتند.[۹]
در اوکراین، اغلب جشن شادی با محوریت کازاک‌های منطقۀ زاپوریژیان برگزار می‌شد که آواز می‌خواندند، باندورا می‌نواختند و می‌رقصیدند. این رقص به «ورتپنی کوزاچوک» معروف شد که در لغت به معنای «یک کازاک از ورتپ» است و تمام ویژگی‌های خلق و خوی آتشین کوزاک را به نمایش می‌گذاشت. مناطق مرکزی غرب روسیه مانند استان بلگورود نقش مهمی در رقص‌های اسلاوی شرقی داشتند. در روسیه، بسیاری از گنجینه‌های فرهنگی را هنوز می‌توان در ریشه‌های آن‌ها جستجو کرد، مانند منطقۀ کوزاچوک در بلگورود.[۱۰] که از لحاظ تاریخی دارای جمعیت زیادی اوکراینی بود.[۱۱]
واسیل آورامنکو، طراح رقص و رقصندۀ اوکراینی، که به دلیل استانداردسازی رقص اوکراینی و کارهایش در سراسر جهان شناخته می‌شود، به واسطۀ رقص خواستگاری کازاک بومیِ منطقۀ پودیلیا، به نام «کوزاچوک پودیلسکی»، که برای یک تا چهار زوج طراحی شده، مشهور بود. او به احتمال زیاد «کوزاچوک پودیلسکی» را از آثار تئاتری که بین سال‌های ۱۹۱۷ و ۱۹۲۱ میلادی از رپرتوار رقص‌هایی که توسط نسل‌های پیشین، همچون نمایشنامه‌هایی از دراماتورژ و نویسندۀ بنام اوکراینی، مارکو کروپیونیتسکی، اجرا شده بود، آموخته است.[۱۲]
اولین تنظیم موسیقی شناخته شدۀ کوزاچوک برای ساز لوت، به نجیب‌زاده و آهنگساز لهستانی کازیمیرز استانیسلاو رودومینا-دوسیاکی در قرن ۱۷ میلادی نسبت داده می‌شود.[۱۳][۱۴] مجموعۀ نسخ خطی از ملودی‌های کوزاچوک از نیمۀ دوم قرن هجدهم میلادی وجود دارد، و مجموعه‌های چاپی نیز در اواخر آن قرن ظاهر می‌شوند. نُت‌نویسه‌های دوسیاکی در کتابخانۀ دولتی برلین تحت نام «دوسیاکی بوخ» (کتاب دوسیاکی) نگهداری می‌شود.
ملودی‌های کوزاچوک در موسیقی لهستانی در قرن ۱۸ میلادی مورد استفاده قرار گرفت.[۶][۱۵][۱۶]
همچنین ببینید
هوپاک، یک رقص محلی اوکراینی است که از میان کازاک‌های زاپوروژی سرچشمه گرفته است.
رقص محلی اوکراینی.
رقص محلی روسی.
منابع
Nahachewsky, Andriy (2011-11-16). “Ukrainian Dance: A Cross-Cultural Approach”. McFarland. (به انگلیسی). ISBN 978-0-7864-8706-6.
Major, Alice; Gordey, Gordon (1991). “Ukrainian Shumka Dancers: Tradition in Motion”. Reidmore Books. (به انگلیسی). ISBN 978-1-895073-01-0.
Feldman, Walter Zev (2016-10-03). “Klezmer: Music, History, and Memory”. Oxford University Press. (به انگلیسی). ISBN 978-0-19-024452-1.
“”Traditional Ukrainian Dance | Folk Dance from Ukraine””. RusMoose.com. 2016-02-10. Retrieved 2021-04-03 (به انگلیسی).
Z. M. Alipour, R. Khosrowabadi, H. Namazi. “Fractal-based analysis of the influence of variations of rhythmic patterns of music on human brain response”. – Fractals, 2018 – World Scientific (به انگلیسی).
“”Kozachok””. فرهنگ‌نامه اوکراین، ۱۹۸۹. (به انگلیسی).
“”Kozachok””. www.encyclopediaofukraine.com. Retrieved 2019-11-30. (به انگلیسی).
“”Traditional Ukrainian Dance | Folk Dance from Ukraine””. RusMoose.com. 2016-02-10. Retrieved 2019-11-30. (به انگلیسی).
“”Kuban””. www.encyclopediaofukraine.com. Retrieved 2021-04-03. (به انگلیسی)”بر اساس سرشماری سال ۱۸۹۷ میلادی، ۴۹٫۱ درصد از جمعیت زبان مادری خود را اوکراینی و ۴۱٫۸ درصد آن را زبان روسی (بدون احتساب گوبرنیای دریای سیاه) می‌دانستند. بیش از یک سوم از ساکنان خارج از کوبان متولد شده‌اند. از این تعداد، ۲۴٫۲ درصد در استان‌های مختلط وورونژ و کورسک و ۴۰٫۱ درصد در استان خارکیف اوکراین، گوبرنیا پولتاوا، گوبرنیای کاترینوسلاو و گوبرنیای چرنیهیف متولد شده‌اند. تعداد مهاجران از گوبرنیای کی‌یف و گوبرنیای خرسون نیز قابل توجه بود. تا سال ۱۹۲۶ میلادی، کل جمعیت کوبان ۳٬۵۵۷٬۰۰۰ (شامل گوبرنیای دریای سیاه) بود. از این تعداد، ۴۷٫۱ درصد (۱٬۶۷۴٬۰۰۰) اوکراینی، ۴۱ درصد (۱٬۴۶۰٬۰۰۰) روس، ۴٫۹ درصد (۱۷۲٬۰۰۰) مردمان مختلف کوهستانی قفقاز بودند.”
“”Kozachok Destination Guide (Belgorod, Russia) – Trip-Suggest””. trip-suggest.com. Retrieved 2019-03-08. (به انگلیسی).
“”Belgorod oblast””. www.encyclopediaofukraine.com. Retrieved 2021-04-03. (به انگلیسی)”بر اساس سرشماری شوروی در سال ۱۹۷۹ میلادی، روس‌ها ۹۴ درصد جمعیت را تشکیل می‌دادند و اوکراینی‌ها ۴٫۸ درصد را تشکیل می‌دادند. با این حال، این آمار به منظور نشان دادن اینکه مرز سیاسی بین اوکراین و روسیه با مرز قومی منطبق است، تنظیم شده است. بر اساس سرشماری (عموماً قابل اعتماد) سال ۱۹۲۶ میلادی، قلمرو استان بلگورود کنونی در آن زمان ۶۴۲۰۰۰ اوکراینی (۴۰٫۲ درصد) و ۹۴۸۰۰۰ روس (۵۹٫۴ درصد) از کل جمعیت ۱۵۹۶۰۰۰ نفری زندگی می‌کردند. اوکراینی‌ها در ۷ منطقه از ۱۸ منطقه اکثریت را داشتند؛ روس‌ها در ۶ منطقه، و از این تعداد نیز در ۵ مورد تقریباً برابر بود. بخش‌های جنوب غربی و جنوب شرقی استان بلگورود در قلمرو قومیِ اوکراین هستند. در گذشته، این دو بخش متعلق به هنگ‌های اسلوبیدسکا اوکراین بود، در حالی که بخش مرکزی این استان، از جمله بلگورود، عمدتاً توسط روس‌ها مستعمره بود. بخش اوکراینی استان بلگورود ۱۴۵۰۰ کیلومتر مربع را پوشش می‌دهد و در سال ۱۹۲۶ میلادی دارای ۷۷۰۰۰۰ نفر جمعیت بود که از این تعداد ۴۶۰۰۰۰ (۵۹٫۷ درصد) اوکراینی و ۳۰۷۰۰۰ (۳۹٫۹ درصد) روسی بودند. در سال ۱۹۲۶ میلادی، ۱۸۲۰۰۰ اوکراینی در بقیۀ استان‌ها زندگی می‌کردند. بر اساس سرشماری روسیه در سال ۲۰۱۰ میلادی (که از روند تعیین شده توسط سرشماری قبلی شوروی پیروی کرد)، روس‌ها ۹۴٫۴ درصد جمعیت را تشکیل می‌دهند و اوکراینی‌ها ۲٫۸ درصد را تشکیل می‌دهند.”
Nahachewsky, Andriy (2011-11-16). “Ukrainian Dance: A Cross-Cultural Approach”. McFarland. (به انگلیسی). ISBN 978-0-7864-8706-6.
Soroker, Yakov (1995). Ukrainian Musical Elements in Classical Music. Canadian Institute of Ukrainian Studies Press. p. 64. شابک ۱-۸۹۵۵۷۱-۰۶-۵.
Deasy, Aidan (2010). The Seventeenth-Century Battaglie for Lute in Italy. Edith Cowan University: Western Australian Academy of Performing Arts. p. 19.
Findeizen, N.; Velimirovic, M.; Jensen, C.; Brown, M.; Waugh, D. C. (2008). “History of Music in Russia from Antiquity to 1800”. Indiana University Press. p. 388. (به انگلیسی). ISBN 978-0-253-02352-0.
Mischakoff, A.; Heiles, A. M. (1983). “Khandoshkin and the beginning of Russian string music”. Russian music studies. UMI Research Press. p. 21. (به انگلیسی). ISBN 978-0-8357-1428-0.
مآخذ
«یادداشت‌هایی دربارۀ رقص‌های محلی اوکراین» (بررسی گیتار)، بوبری، ولادیمیر، شمارۀ ۳۳، تابستان ۱۹۷۰ میلادی، ص. ۲۷.
«جامعۀ اوکراینی» (فرهنگ‌نامۀ اوکراین)، کی‌یف، ۲۰۰۶ میلادی.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.