توضیحات
کتاب ردیف سازی اسدالله ملک
فرشید فرهمند حسن زاده
فهرست:
شور
ابوعطا
بیات ترک
افشاری
دشتی
سه گاه
چهارگاه
ماهور
همایون
شوشتری
اصفهان
نوا
راست و پنج گاه
اسداله ملک (۱۴ مرداد ۱۳۱۸ – ۹ بهمن ۱۳۸۰) نوازندهٔ ویُلن، کمانچه و آهنگساز و ملودی‌پرداز اهل ایران بود.
اسدالله ملک، در ۱۴ مرداد ۱۳۱۸ در محلهٔ «دروازه دولت» تهران، در خانواده‌ای لشت نشایی متولد شد. پدرش «عبدالله ملک گودار»، درودگر بود.[۱] او برادر کوچکتر حسین ملک بود و برادر دیگری به اسم عبدالله نیز داشت.
این سه برادر تحت تأثیر دایی‌هایشان (علی‌اکبرخان زنگنه، علی‌اصغرخان زنگنه و محمدخان زنگنه که از موسیقی‌دانان دورهٔ قاجاریه بودند) هر سه به موسیقی پرداختند که از آن بین٬ عبدالله به تنبک، اسدالله به کمانچه و ویولن، و حسین به سنتور روی آورد.[۲][۳]
اسدالله ملک در کودکی با ساز ویلُنی که در منزل داشتند، تمرین و نواختن را آغاز نمود. او پس از مدتی به کلاس ابوالحسن صبا راه یافت و حدود سه سال نزد وی آموزش دید و از شاگردان خاص او گردید.[۴][۵]
پس از آن به هنرستان موسیقی ملی وارد شد. از جمله استادان او می‌توان به هنرمندانی نظیر: روح‌الله خالقی، شاپور نیاکان، حسین هنگ‌آفرین و علی‌محمد خادم میثاق و … اشاره نمود. اسدالله ملک همزمان با تحصیل در هنرستان، در ارکستر انجمن ملی موسیقی به رهبری روح‌الله خالقی به نوازندگی پرداخت.
وی در سال ۱۳۳۷ در سن ۱۷ سالگی، همکاری خود را با رادیو آغاز کرد و با ساخت قطعهٔ سرشناس «گریه لیلی» در آواز دشتی (با کوک مخصوص: ر-می-دو-لا)، آهنگسازی و تکنوازی حرفه‌ای را تجربه نمود. پس از آن، قطعهٔ چهارمضراب دیگری در آواز بیات اصفهان (با کوک مخصوص: دو-لا-لا-می) ساخت و اجرا نمود که آن هم به شهرت رسید.[۴][۶][۷][۸]
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.