خزان پرویز مشکاتیان سه‌تار فربد ذوالقدر نوازنده‌ای چیره‌دست با بیماری اعصاب
نوازنده خیابانی که «خزان» مشکاتیان را به زیبایی می نوازند کیست؟
فربد ذوالقدر هستم نوازنده سه تار. نه سرطان دارم و نه ام اس. دچار 4 نوع بیماری اعصاب هستم. از من شماره کارت نخواهید با نوازندگی خیابانی امرار معاش میکنم. دوست دارم با اساتید و آموزشگاه ها همکاری کنم.
#نوازنده_خیابانی
مطلب ص اینستاگرامی ایرانیان آرت در مورد نوازنده‌ای که به سرعت در فضای مجازی برسرزبان‌ها افتاد
Flamenco guitar and duduk گیتار فلامنکو و دودوک Instagram:Amirhossein.kian
Yanni prelude duduk
فلوت سرخپوستی (لاکوتا) و هنگ درام Native American Flute And Hang Drum Improvisation
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian قلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian قلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
playing the mysteries Shakuchachi شاکوهاچی فلوت ژاپنی
Playing Pan flute with parantez band
همراهی با گروه موسیقی پرانتز
پن فلوت : امیرحسین کیانپور
گیتار اکوستیک و وکال : رامین شایگان
گیتار الکتریک : احسان واشویی
درامز و شیکر : نیما احمد جوشقانی
آموزش پن فلوت و ساز های بادی
Playing Armenian duduk دودوک ارمنی توسط امیرحسین کیانپور قطعه ساری گلین و بداهه نوازی
مصاحبه با امیرحسین کیانپور به عنوان نوازنده تخصصی دودوک و ساز های بادی بومی توسط آژانس خبری موسیقی ایران Instagram : Amirhossein.kian
دونوازی ( بداهه نوازی ) دودوک-امیرحسین کیانپور و محمد محرمی-11دی 1393
Instagram:Amirhossein.kian Native American Flute And piano duet دو نوازی فلوت سرخپوستی و پیانو امیرحسین کیانپور و نیام دانشور برنامه وقت خواب
sweetness of a dream by Daal band گروه دال در برنامه ی چارگوش و اجرای طعم شیرین خیال خواننده : امین هدایتى پیانو : شایان شکرابى پرکاشن : یزدان بهمنى و میلاد سعدى دودوک : امیرحسین کیانپور گیتار باس : فرشاد رضایى ویولن سل : سالار غفاربجوئى
duduk and piano duet
mixing 3 songs under one minute
دو نوازی دودوک و پیانو
Instagram : Amirhossein.kian
Improvisation in Bb major کلاس دودوک امیرحسین کیان بداهه نوازی دودوک
with my dear student as dam duduk ( drone note ) کلاس دودوک امیرحسین کیانپور
Maste parvaz by hooyam قطعه مست پرواز کاری از هویم آهنگساز و نوازنده تنبور : امین سمواتی نوازنده دودوک : امیرحسین کیانپور نوازنده دف و بندیر : محمدعلی اروانی Tanbour : amin samavati Duduk : Amirhossein kianpour Daf and Bendir : mohammad ali arvani
Alghoza ( doneli ) solo 🙂 این ساز آلغوزا ( آلغوزه ) نام داره که برادر پاکستانى . دونلى بلوچستان ما است 🙂 و اون یکى برادرش هم ساترا ( ساتارا ) هندیه 🙂 این ساز به صورت دو فلوت مجزا ساخته مى شه که یک فلوت براى نواختن ملودى و یک فلوت براى نگه داشتن نت پدال ( واخون ) به صورت ممتد استفاده مى شه .. نواختن این ساز نیازمند تمرکز و مهارت بسیار بالایى در تنفسه
DUDUK AND OUD IN DASHTI دودوک و عود آواز دشتی Instagram : Amirhossein.kian
(native American Flute In F#)
by : Amirhossein kianpour
Instagram : Amirhossein.kian
نواختن فلوت سرخپوستی در طبیعت توسط امیرحسین کیانپور ادرس اینستاگرام
بداهه نوازی فلوت سرخپوستی ( لاکوتا ) تنور Tenor D minor Native American Flute YAR INSTRUMENTS
DUDUK دودوک یا به زبان ارمنیդուդուկ که نام دیگرش ծիրանափող یا tsiranapogh می باشد . محوریت صفحه ما رو در بر می گیرد . دودوک سازی است باستانی متعلق به خانواده ی بادی چوبی های دو زبانه ای که به طور معمول از چوب درخت زردآلو ساخته می شود و ریشه در کشور ارمنستان دارد که معمولا به صورت چند نفره یا دو نفره نواخته می شود برای ایجاد تاثیر بیشتر و تولید صدایی غنی تر و زیبا تر دودوک در ارمنستان حدود ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ سال قدمت دارد . که شواهد قوی شکوفایی این ساز در ارمنستان از ۱۵۰۰ سال پیش مشاهده شده و در یونسکو به نام ارمنستان ثبت جهانی شده است این ساز نسبت به ساز های دو زبانه ای دیگر مثل ابوا دارای یکی از بزرگترین قمیش هاست و صدایی نزدیک به کلارینت دارد تا دو زبانه ای های دیگر این ساز در ارمنستان به اسم چیراناپوق به معنی نی زردآلو یا لوله صوتی که از زرد الو تهیه می شده نامیده می شد . تا سال ۱۹۲۰ که در اوایل دوره شوروی سابق اسم این ساز به دودوک که ریشه ترکی دارد تغییر کرد
( ساز دودوک نباید با بالکان دودوک که متعلق به بلغارستان و نوعی فلوت است اشتباه شود )
دودوک از ذو قسمت قمیش و بدنه صوتی تشکیل می شود که قمیش که وظیفه تولید صدا را برعهده دارد از نی هایی ساخته می شود که در مناطق کوهستانی آرارات نزدیک رودخانه ها رشد می کند که قمیش را می توانیم به ۵ قسمت تقسیم کنیم ۱ – بدنه ۲ – خرک ۳ – کلاه ۴ – لایه ی نازک چرمی ۵ – دهانه ی انتهایی نخی بدنه صوتی ساز همچون قمیش در کوک های مختلف ساخته می شود که بسته به کوک اندازه آن متغیر است . دودوک به صورت دیاتونیک ساخته می شود و مطابق با موسیقی غربی است و با انگشت گذاری و مهارت نوازنده به صورت کروماتیک نیز قابل اجرا است گستره صدایی یک دودوک معمولی حدود یک اکتاو است و صدایی بسیار گرم . پخته و احساسی دارد و سال ها برای اجرای تمامی مراسم ها مورد استفاده بوده است
BALABAN بالابان یا بالامان (ترکی آذربایجانی: Balaban) ساز بادی استوانه‌ای دو نی به طول حدود ۳۵ سانتی متر با هفت سوراخ انگشت، این ابزار موسیقی در بین مردمان آذربایجان ، مخصوصا در استان آذربایجان شرقی رایج است.
بنابر اسناد و مدارک در دسترس، نوعی ساز بادی از خانواده نی و سرنا دست‌کم از سده‌های نخستین دوره اسلامی در ایران شناخته شده بوده، و در میان مردم بخشهایی از این سرزمین به کار می‌رفته است.
بالابان به معنای نوعی ساز بادی نیین به صورتهای بَلَبَن، بالَبَن و بالابَن در فرهنگهای لغات ترکی – روسی آمده است. در «لغت آذربایجانی – روسی»، بالابان به معنای ساز بادی نه چندان بزرگ و شبیه زُرنا (سرنا)، در دائرهالمعارف موسیقی ترکی» بَلَبَن یا نای‌ِ بَلَبَن با اشاره به‌مطلب جامع‌الالحان، نوشته عبدالقادر مراغی و «سازهای ترکی» نوشته فارمر، سازی بادی شبیه زُرنا، و در «فرهنگ موسیقی ترکی» بَلَبَن ساز بادی شبیه ساز نیین مِی متداول در ارزروم، تعریف شده است. در فرهنگها و دائرهالمعارفهای روسی واژه بالابان به معنای سازی بادی زبانه‌دار معمول میان اقوام قفقاز شمالی و ایرانیان آمده است . بالابان به عنوان سازی بادی و بومی در حوزه‌های جغرافیایی – فرهنگی آذربایجان ، به ویژه تبریز،ارومیه و زنجان ، و کردستان ایران و برخی جاهای دیگر به کار می‌رود و گروهی از نوازندگان این مناطق بالابان نوازند. در زبان کردی این ساز را «باله‌وان»، و در شوشتری نی را «بَلَبون» (بلبان) می‌گویند .
( می ) یک ساز بادی از خانواده دو لبه ای ها است . که با قمیش نواخته می شود و شباهت زیادی با بالابان . نرمه نای و دودوک دارد این ساز در موسیقی های فولکولور و محلی ترکیه رواج دارد و زادگاه آن ترکیه است ریشه اسم اون از کلمه فارسی نی میاد که طی مدت ها به می تغییر سایز این ساز نهایتا به ۳۰ سانتی متر می رسد که البته در قرن مدرن دستخوش تغییرات زیادی شده . و معمولا در ۱۰ سایز مختلف ساخته می شه که بلند ترین آن آنا می ( ANA MEY) و سایز متوسط آن اورتا می ( Orta Mey ) و کوتاه ترین آن کورا می ( Cura mey ) خوانده می شود که این سه نوع و سوجار می معروف ترین ان ها هستند این ساز در شرق ترکیه بیشتر به چشم می آید و نوازندگان خاص خودش را دارد لوله این ساز معمولا از چوب درخت آلو ساخته می شود ولی دیده شده که از چوب درختان گردو . توت . راش . زرد آلو . اقاقیا و زیتون هم استفاده شود و جدیدا چوب بلسان بنفش در ابتدای ساز سوراخی که وجود دارد گلدانی نام می گیرد که تقریبا دو برابر سوراخ پایین قطر دارد ( ۱۰ تا ۲۰ میلیمتر معمولا قطر گلدانی است ) که بستگی به اندازه ساز این قطر از ۱۰ تا ۲۰ تغییر می کند فاصله سوراخ ها در این ساز از تقریبا برابر است و معمولا ۶ میلیمتر قطر دارد و ۷ سوراخ بر روی ساز و ۱ سوراخ در زیر آن وجود دارد به سازندگان این ساز . اوستا می گویند که از بزرگترین آن ها دیرکان نیسان است قمیش این ساز از نی های آب شیرین تهیه می شود که طول آن ها بین ۸۰ تا ۱۵۰ میلیمتر متفاوت است و دهانه آن به ۲۰ تا ۴۰ میلیمتر می رسد و افسار تنظیم صدا tuning bridle در دو طرف دهانه قمیش قرار می گیرد و برای کوک کردن ساز استفاده می شود که در ترکی به آن (kiskaç) می گویند ساخت این ساز و استفاده از آن در قرن ۱۴ میلادی شروع شده و به نام “Nayçe-i Balaban” ازش یاد شده
نوازندگان سرشناس : ارتان تکین
ترجمه . تالیف . و جمع آوری اطلاعات : امیرحسین کیانپور
Hand made Native American flute in iran by Amirhossein kian فلوت سرخپوستی با نام های مختلف Native American Flute N.A.F Kiowa Flute Lakota flute آموزش و ساخت فلوت های سرخپوستی
حنجره خوانی تووا ( یکی از جمهوری‌های روسیه در جنوب سیبری و شمال مغولستان است ) یا مغولیکه شامل کنترل بسیار بالا دیافراگم . حنجره . دهان و زبان توسط خواننده استکه البته این سبک خواندن در مناطق زیادی همچون هند و تبت نیز رواج داردحنجره خوانی شامل پنج بخش و سبک اصلی است
۱٫ Khoomei
۲٫ Kargyraa
۳٫ Sygyt
۴٫ Borbangnadyr
۵٫ Ezengileer
که Borbangnadyr وEzengileer رو خیلی از محققین تکنیک های اضافی می دانند و آن ها را زیر سبک هومی . کارگیرا و سیجیت دسته بندی می کنند
۱٫ هومی ( خومی )
هومی از سبک های اصلی حنجره خوانی که در رجیستر های پایین و میانی صدای انسان توسط مرتعش کردن تار های صوتی یا صدایی که از قفسه سینه مرتعش می شه خوانده می شود که به اصطلاح chest resonance یا Chest singing نامیده می شه که نسبت به سیجیت و کارگیرا زبان و دیافراگم در حالت ریلکس تری قرار دارد
در هومی می توان ۱ تا ۳ نت را شنید و تفکیک کرد که گاه خواند مولتی فونیک هم به آن می گویند
۲٫کارگیرا
که به دو دسته dag و xovu نقسیم می شود که در پایین ترین رنج صدایی خواننده خوانده می شود که از نظر هارمونیک بسیار سبک قوی و شباهت زیادی به آواز های مذهبی و هارمونیک تبت داره در سبک دگ Dag خواننده از پایین ترین نت ها استفاده می کند و با قدرت تکنیک رو در حجم صدای سینه و با کمترین در گیری حنجره ادا می کند
در سبک استپه کارگیرا یا xovu خواننده کمی فرکانس صدایی رو بالا می بره و از تکنیک های مقطع حنجره ای بیشتر استفاده می کند و بیشتر حنجره را درگیر می کند
۳٫سیجیت
سیحیت سبک خاصی از اورتون یا پلی فونیک خواندن است ( overtone singing ) که شباهت زیادی به هومی از لحاظ درگیری دهان و دیافراگم دارد و در این سبک زبان به قسمت بالایی دهان می چسبد که با لرزش باعث ایجاد فرکانس جدیدی مانند سوت می شود که در این سبک خواننده به صورت هارمونیم ۲ یا ۳ نت را به صورت همزمان می خواند
