توضیحات

🟢 توضیح محصول:

🎶 نت آن که دلم را پرویز یاحقی مهستی یکی از آثار درخشان موسیقی سنتی ایران است که با ملودی شنیدنی پرویز یاحقی، ترانه لطیف بیژن ترقی و صدای دل‌نشین مهستی، جایگاهی ویژه در ذهن علاقه‌مندان به موسیقی ایرانی یافته است. این قطعه در دستگاه چهارگاه و مایه‌ی ر نگاشته شده و اکنون با آوانگاری دقیق نیما فریدونی در اختیار نوازندگان قرار دارد.

متن کامل شعر «آن که دلم را» از بیژن ترقی

آن که دلم را برده خدایا
زندگیم را کرده تبه، کو؟

همنفسم کو؟
آن که نگاهش، روز من از غم
کرده سیه، کو؟

بی‌خبر ماندی ز حالم، ز آن‌چه آمد بر سر من
عشق تو آخر به توفان، می‌دهد خاکستر من

شعله‌ی عشق تو از بس در دلم بالا گرفته
سینه مالامال آتش، غم وجودم را گرفته

هر زمان آید به یادم دیده‌ی مست تو
گریم از بخت بد خود، نالم از دست تو

🎼 ویژگی‌های کلیدی نت موسیقی:

• ✍️ آوانگاری دقیق توسط نیما فریدونی

• 🎻 قابل اجرا برای: ویولن، پیانو، سنتور، تار

• 🎵 در دستگاه چهارگاه با مایه‌ی ر

• 🎙️ با صدای ماندگار مهستی

• ✨ مناسب برای نوازندگان سطح متوسط تا پیشرفته

📊 جدول مشخصات نت موسیقی:

🎵 چرا این نت انتخاب درستی است؟

اگر از علاقه‌مندان به موسیقی کلاسیک ایرانی هستید، قطعه‌ی آن که دلم را ترکیبی کامل از زیبایی شعر، تکنیک موسیقی و اجرای احساسی است. این قطعه نه‌تنها فرصتی برای تجربه اجرای یک اثر عاشقانه با ساختار دستگاهی است، بلکه به نوازندگان امکان می‌دهد تکنیک‌های موسیقی ایرانی را با دقت تمرین کنند.

آوانگاری دقیق این نت توسط نیما فریدونی، با رعایت تمام جزئیات ملودی اصلی و جمله‌بندی‌های ویولنی پرویز یاحقی انجام شده است. بنابراین، برای هنرجویان حرفه‌ای و نوازندگان باتجربه، یک انتخاب ایده‌آل خواهد بود.

مهستی (خدیجه دده‌بالا) | زندگی‌نامه، آثار و مرگ

مهستی با نام اصلی خدیجه دده‌بالا (۲۵ آبان ۱۳۲۵ – ۴ تیر ۱۳۸۶) یکی از برجسته‌ترین خوانندگان موسیقی سنتی و پاپ ایران بود. او بیش از ۴۰ سال فعالیت هنری داشت و بیش از ۲۰۰ ترانه اجرا کرد. مهستی صدایی در گستره متزوسوپرانو داشت و با ترانه‌های سنتی و پاپ خود، تأثیر عمیقی بر موسیقی ایران گذاشت.

فهرست مطالب

1. زندگی‌نامه

2. شروع فعالیت هنری

3. خانواده و ازدواج

4. مهاجرت و آثار پس از انقلاب

5. بیماری و مرگ

6. آلبوم‌شناسی

زندگی‌نامه

مهستی در تاریخ ۲۵ آبان ۱۳۲۵ در تهران متولد شد. پدرش محمد دده‌بالا از تبریز و مادرش از خانواده‌ای ثروتمند اهل رشت بود. مهستی خواهر کوچک‌تر هایده، خواننده مشهور ایرانی، بود. استعداد موسیقی او توسط پرویز یاحقی کشف شد و ابتدا توسط اکبر گلپایگانی آموزش دید.

شروع فعالیت هنری

مهستی فعالیت هنری خود را در ۱۹ سالگی با اجرای ترانه «آنکه دلم را برده خدایا» در دستگاه چهارگاه آغاز کرد. این ترانه در برنامه گل‌ها شماره ۴۲۰ منتشر شد و نقطه شروع موفقیت او بود.

خانواده و ازدواج

مهستی دو بار ازدواج کرد که هر دو به جدایی انجامید. از ازدواج اول خود با کورس ناظمیان یک دختر به نام سحر داشت. همسر اولش پس از مدتی عاشق خواننده دیگری شد که این موضوع برای مهستی بسیار غم‌انگیز بود و ترانه‌هایی خطاب به او خواند. ازدواج دوم او با بهرام سنندجی بود.

مهاجرت و آثار پس از انقلاب

مهستی کمی قبل از انقلاب ۱۳۵۷ به خارج از ایران مهاجرت کرد، ابتدا به لندن و سپس به آمریکا رفت و تا پایان عمر در سانتاروزا زندگی کرد. آثار او پس از مهاجرت عمدتاً در قالب موسیقی پاپ، سنتی و مردمی بودند.

بیماری و مرگ

مهستی چهار سال بیماری سرطان روده بزرگ را پنهان کرد و تحت درمان خفیف قرار داشت. در سال ۱۳۸۶ به دلیل وخامت حال، خبر بیماری خود را عمومی کرد. او سرانجام در ۴ تیر ۱۳۸۶ در سن ۶۰ سالگی در کالیفرنیا درگذشت.