کولی تهمورس پورناظری همایون شجریان نیما فریدونی سهتار
کولی تهمورس پورناظری همایون شجریان نیما فریدونی سهتار
رفت آن سوار، کولي، با خود تو را نبرده
شب مانده است و با شب، تاريکي فشرده
کولي کنار آتش رقص شبانه ات کو؟
شادي چرا رميده؟ آتش چرا فسرده؟
خاموش مانده اينک، خاموش تا هميشه
چشم سياه چادر با اين چراغ مرده
رفت آنکه پيش پايش دريا ستاره کردي
چشمان مهربانش يک قطره ناسترده
در گيسوي تو نشکفت آن بوسه لحظه لحظه
اين شب نداشت ــ آري ــ الماس خرده خرده
بازي کنان زگويي خون مي فشاند و مي گفت
روزي سياه چشمي سرخي به ما سپرده
مي رفت و گرد راهش از دود آه تيره
نيلوفرانه در باد پيچيده تاب خورده
سوداي همرهي را گيسو به باد دادي
رفت آن سوار با خود، يک تار مو نبرده
سیمین بهبهانی
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.