نت درملک ایران آواز دشتی محمدعلی امیرجاهد
محمدعلی امیرجاهد در سال 1313 در تهران چشم به جهان گشود و در دارالفنون آموزش دید. چندی به روزنامه‌نگاری پرداخت و سال‌نامه‌ی پارس را تا 28 شماره منتشر کرد. از دیگر کارهای وی بنیان‌گذاری انجمن اشاعه و اعتلای موسیقی در اداره هنرهای زیبا بود که سپس آن را به هنرستان آزاد و شبانه‌ی موسیقی ملی تبدیل کرد. سرانجام، در شانزدهم اردبیهشت سال 1356 خورشیدی چشم از جهان فروبست.
امیرجاهد تصنیف‌های بسیار ساخت که با صدای قمرالملوک وزیری اجرا شد و سپس بارها بازخوانی شد. وی در تصنیف «در ملک ایران» از گرفتاری‌های مردم ایران سخن می‌گوید و همگان را به‌جای گوشه‌نشینی به فراگیری دانش و کوشش برای پیشرفت فرامی خواند.
در ملک ایران
در ملک ایران وین مهد شیران
تا چند و تا کی افتان و خیزان
داد از جهالت خدا که قدر خود ندانیم
در زندگانی چرا شبیه مردگانیم
با چشمان بینا به کوره ره روانیم
ز معرفت دوریم
به جهل مستوریم
به مجمع جهانیان چو عضو رنجوریم
ایرانی بد از اول جهانگیر
نی در کشمکش تسلیم تقدیر
حرف حسابی زده از نوک شمشیر
کجا شد آن ندای عیش دیروز
که در شما خموش گشته امروز
ز علم و تدبیر شما نظام و شمشیر شما
فتاده بد کار جهان به دست تقدیر شما به دست تقدیر شما
عصری که دنیا در انقلاب است
با نور دانش در پیچ و تاب است
در مهد سیروس این خواب سنگین بس نا صواب است
بیدار باید دمی شدن از خواب غفلت
تا دور گردد همی ز ما ادبار و ذلت
تو ای بیچاره ملت
غریق جهل و غفلت
ز جای خود خیزید
به هم بیاویزید
به جای اشک تر ز آستین گهر ریزید
غم تا چند فغان و ناله تا کی
با ذلت کنی عمر گران طی
کی بوده زیبنده نسل جم و کی
چنین خموشی و فسرده خونی
برون سپیدی و سیه درونی
کجا کند چاره تیغ فغان و فریاد دریغ
به زعم جاهد برگو که را بود دست ظفر
که باشدش پای گریخت
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.