توضیحات

بهار دلکش درویش‌خان شجریان تار

بهار دلکش غلامحسین درویش‌خان نیما فریدونی تار

‎⁨بهار دلکش ابوعطا می‌کرن غلامحسین درویش‌خان تار و ترانه نیما فریدونی تار⁩.mp4

تصنیف بهار دلکش حجاز ابوعطا می‌کرن درویش‌خان نیما فریدونی تار از کتاب مجموعه آثار درویش‌خان ارشد تهماسبی
تصنیف بهار دلکش حجاز ابوعطای می کرن درویش خان نیما فریدونی تار .mp4

بهار دلکش غلامحسین درویش‌خان ابوعطا مایه‌ی می‌کرن نیما فریدونی تار کتاب دلنوازان ۲

بهار دلکش – تار نیما فریدونی خواننده عبدالرضا توکل مقدم 1389

🎶 تصنیف بهار دلکش – شاهکاری از درویش‌خان 🎶

یکی از محبوب‌ترین و زیباترین تصانیف موسیقی سنتی ایران

🗂 فهرست مطالب

1. 🎼 معرفی اثر
2. 🧾 جدول مشخصات تصنیف
3. 🎤 خوانندگان و اجراهای برجسته
4. 📚 منابع تاریخی و پژوهشی
5. 📝 متن کامل تصنیف
6. 🔍 نکات پژوهشی و ادبی

🎼 معرفی اثر

بهار دلکش، تصنیفی مشهور از غلامحسین درویش‌خان در آواز ابوعطا و گوشه‌ی حجاز، از آثار برجسته‌ی موسیقی سنتی ایرانی است. این اثر با حال‌وهوای عاشقانه، سیاسی و اجتماعی، در دوره‌های مختلف تاریخی بازتاب داشته و توسط بسیاری از خوانندگان نامدار بازخوانی شده است.

🧾 جدول مشخصات تصنیف

🎤 خوانندگان و اجراهای برجسته

✨ این تصنیف توسط هنرمندان زیر اجرا شده است:

• 🎙 عبدالله دوامی
• 🎙 محمدرضا شجریان (با لطفی، ۱۳۵۴ – تلویزیون ملی)
• 🎙 علیرضا قربانی
• 🎙 رشید بهبودف
• 🎙 عارف
• 🎙 شکیلا
• 🎙 سالار عقیلی
• 🎙 دریا دادور
• 🎙 محمد معتمدی
• 🎙 عبدالرضا توکل‌مقدم (با تار نیما فریدونی)

📚 منابع تاریخی و پژوهشی

🔸 در برخی منابع، تصنیف به اشتباه به عارف قزوینی نسبت داده شده‌است.
🔸 اما روح‌الله خالقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران و همچنین کتاب مجموعه آثار درویش‌خان نوشته‌ی ارشد تهماسبی، این تصنیف را از آثار قطعی درویش‌خان معرفی کرده‌اند.
🔸 فرامرز پایور نیز در کتاب ردیف آوازی و تصنیف‌های قدیمی دوامی، موسیقی آن را از درویش‌خان و شعر را از ملک‌الشعرای بهار می‌داند.

📝 متن کامل تصنیف «بهار دلکش»

بند یکم
بهار دلکش رسید و دل به‌جا نباشد
از آن‌که دلبر دمی به فکر ما نباشد
در این بهار ای صنم بیا و آشتی کن
که جنگ و کین با من حزین روا نباشد
صبحدم بلبل، بر درخت گل، به‌خنده می‌گفت
نازنینان را، مه‌جبینان را، وفا نباشد

بند دوم
اگر که با این دل حزین تو عهد بستی
حبیب من، با رقیب من، چرا نشستی؟
چرا دلم را عزیز من، ز کینه خستی؟
بیا بَرَم شبی از وفا ای مه الستی
تازه کن عهدی که با ما بستی

بند سوم
به باغ رفتم دمی به گل نظاره کردم
چو غنچه پیراهن از غم تو پاره کردم
روا نباشد اگر ز من کناره جویی
که من ز بهر تو از جهان کناره کردم
ای پری پیکر، سرو سیمین بر، لعبت بهاری
مهوشی جانی، دلکشی اما، وفا نداری

بند چهارم
به باغ رفتم چو عارضت گلی ندیدم
ز گلشن‌ات از مراد دل گلی نچیدم
به خاک کوی تو لاجرم وطن گزیدم
ببین در وطن از رفیقانت،
وز رقیبانت، در وطن‌خواهی چه‌ها کشیدم

بند پنجم
ز جشن جمشید جم، دلی نمانده خرم
از آن که اهرمن را مکان بود به کشور جم
به پادشه عجم بده ز باده جامی
مگر که پادشه عجم ز دل برد غم
خسرو ایران، باد جاویدان، به تخت شاهی
دشمنش بی جان، ملکش آبادان، چنان که خواهی

بند ششم
ز جنگ بین‌الملل مرا خبر نباشد
ز بارش تیر آهنین حذر نباشد
مرا به غیر از غمت غم دگر نباشد
تو شاه منی، با ولای تو، با صفای تو
از رقیبانم حذر نباشد