توضیحات
بازگشته امید جانم تجویدی دلکش تار
بازگشته علی تجویدی اصفهان سل نیما فریدونی تار
متن ترانه:
امید جانم ز سفر باز آمد
شکر دهانم ز سفر باز آمد
عزیز آن که بی خبر
به ناگهان رود سفر
چو ندارد دیگر دلبندی
به لبش ننشیند لبخندی
چو غنچه سپیده دم
شکفته شد لبم ز هم
که شنیدم یارم باز آمد
ز سفر غمخوارم باز آمد
همچنان که عاقبت، پس از همه شب
بدمد سحر ناگهان نگار من، چنان مه نو آمد از سفر
من هم، پس از آن دوری
بعد از، غم مهجوری
یک شاخه گل، بردم به برش
دیدم، که نگار من
سرخوش، ز کنار من
بگذشت و ببر یار دگرش
وای از آن گلی که دست من بود
خموش و یک جهان سخن بود
گل که شهره شد به بی وفایی
ز دیدن چنین جدایی
ز غصه پاره پیرهن بود
علی تجویدی
(زادهٔ ۱۵ آبان ۱۲۹۸ در تهران – درگذشتهٔ ۲۴ اسفند ۱۳۸۴ در تهران)
نوازندهٔ ویلن و سه‌تار، آهنگساز، پژوهشگر و نویسندهٔ اهل ایران بود.
او در خانواده‌ای هنرمند به دنیا آمد؛ پدرش، هادی تجویدی،
از نقاشان برجسته و از شاگردان کمال‌الملک
و درویش‌خان بود. علی تجویدی از کودکی به موسیقی
علاقه‌مند شد و آموزش‌های اولیه را نزد پدرش آغاز کرد.
در شانزده‌سالگی نزد حسین یاحقی نواختن ویلن را آموخت
و پس از دو سال به کلاس ابوالحسن صبا راه یافت. به مدت
هشت سال در مکتب او به فراگیری ویلن و سه‌تار پرداخت.
تجویدی در آهنگسازی و ساخت تصنیف نیز چیره‌دست بود
و توانست صدها ترانه به‌یادماندنی را با صدای هنرمندان نامدار
به اجرا درآورد. او در آن زمان با بسیاری از هنرمندان برجسته آن دوره
همکاری کرده و همچنین خوانندگان برجسته‌ای را تعلیم داد.
در آبان ۱۳۹۸، مراسم نکوداشت یکصدمین سالروز تولد علی تجویدی
در تالار وحدت تهران برگزار شد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.