توضیحات
نت جلوه گل جواد بدیعزاده
جلوه گل، بوی سنبل، ناله چنگ، بانگ بلبل
کرده صحن چمن پر ز غلغل، شبنم صبح و بر چهره گل
مطرب! آهنگ را تازه تر کن، وز دل خویشتن نغمه سر کن
زخم دل تار را به زخمه مزن، ناله تار را کمتر برون آر
بگو به ساقی ای نسیم سحری، شد سپری عهد خزان
بیا به عاشقان بپیما قدحی، خون دل، دختر زان
از غم عشق شد دلم خون، با یک جلوه بردی دل ز برم
ز آتشت ای عشق، این دل زارم گشته پریشان
آتشی اما در دل عاشق، مرهمی بر ریش است
تو آخر ای عشق چه‌ای؟ رهزن دل، بلای جان‌ها
از آتش پرشررت، سوخته شد چه خانه‌ها
باعث آه و بیداد و ناله، از چکاوک بود عشق لاله
ساقی اگر برخیزد، باده به جامم ریزد، جان من از می فروزد
مطرب اگر بنشیند، ناله عشق بیند، آتش عشقش بسوزد
برکشد از پرده بیداد برون، ناله روح‌بخش همایون
Badiy zadeh jelveh gol به یاد جواد بدیع زاده، جلوه گًل
جواد بدیعزاده، یکی از خوانندگان و آهنگسازان مشهور ایرانی، در سال ۱۲۸۰ در تهران متولد شد. پدر او، سید رضا بدیع‌کاشانی، روحانی مشروطه‌خواه و آشنایی با ردیف موسیقی ایرانی بود. بدیعزاده از کودکی در مجالس مذهبی پدرش حضور می‌یافت و به موسیقی علاقه‌مند شد. او از پدر و دایی خود، میرزا یحیی سعید الواعظین، مبانی موسیقی ایرانی را فرا گرفت.
بدیعزاده تحصیلات ابتدایی را در مدرسه تدین و دوره متوسطه را در مدرسه آلیانس فرانسوی‌ها و سپس دارالفنون به پایان رساند. از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۳۱ نیز در مجلس شورای ملی به عنوان نماینده فعالیت داشت.
علاوه بر فعالیت‌های سیاسی، بدیعزاده به موسیقی نیز علاقه‌مند بود. او در جوانی به جمع هنرمندان پیوست و به خوانندگی و آهنگسازی پرداخت. بدیعزاده آوازهای بسیاری را اجرا کرد و آهنگ‌های ماندگاری را خلق کرد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.