توضیحات

🎶 نت الا ای پیر فرزانه – پریسا | تصنیفی جاودانه در دستگاه نوا

نت الا ای پیر فرزانه پریسا

✨ معرفی اثر

«الا ای پیر فرزانه» یکی از ماندگارترین تصنیف‌های موسیقی سنتی ایرانی است که با صدای دل‌نشین پریسا، بر پایه شعری از حافظ شیرازی و با الهام از تمی از ابوالحسن صبا اجرا شده است. این قطعه، در دستگاه نوا و با مایه‌های دو و سل ساخته شده و توسط نیما فریدونی و ایمان ملکی آوانگاری شده است.

📋 جدول مشخصات اثر

📜 متن شعر: «الا ای پیر فرزانه»

الا ای پیر فرزانه مکن منعم ز میخانه
که من در ترک پیمانه دلی پیمان‌شکن دارم

خُدا را ای رقیب امشب زمانی دیده بر هم نه
که من با لعل خاموشش نهانی صد سخن دارم

به کام و آرزوی دل چو دارم خلوتی حاصل
چه فکر از خُبث بدگویان میان انجمن دارم

سزد کز خاتم لعلش زنم لاف سلیمانی
چو اسم اعظمم باشد، چه باک از اهرمن دارم

خواهد و من سلامتش
هرچه کند به شاهدی، کس نکند ملامتش

باغ تفرج است و بس، میوه نمی‌دهد به کس
جز به نظر نمی‌رسد، سیب درخت قامتش

کاش که در قیامتش، بار دگر بدیدمی
و آنچه گناه او بود، من بکشم غرامتش

👩‍🎤 دربارهٔ پریسا

پریسا با نام اصلی فاطمه واعظی، یکی از برجسته‌ترین خوانندگان و ردیف‌دانان موسیقی سنتی ایران است. او در مدت کوتاه فعالیت هنری خود، آثار ماندگاری چون «الا ای پیر فرزانه» را اجرا کرد. با وجود استعداد و محبوبیت چشم‌گیر، در سن ۲۶ سالگی به دلایل اجتماعی و سیاسی آن زمان، مجبور به بازنشستگی شد.

📚 نکات مهم و کلیدی

• 🎻 تصنیف در دستگاه نوا یکی از دستگاه‌های عارفانه و تأثیرگذار موسیقی ایرانی اجرا شده است.
• 🧿 شعر حافظ در این قطعه، با تفسیری عاشقانه، رازآلود و پر از لایه‌های عرفانی همراه است.
• 🎙️ صدای خالص و پرظرافت پریسا به زیبایی با فضای موسیقی نوا هم‌خوانی دارد.
• 🖋️ استفاده از نیم‌فاصله‌ها و زبان معیار، شعر را خواناتر و دل‌نشین‌تر کرده است.

📌 جمع‌بندی

تصنیف «الا ای پیر فرزانه» نمونه‌ای بی‌بدیل از تلفیق شعر، موسیقی و آواز در سنت ایرانی است. این اثر نه تنها یادآور ذوق هنری حافظ و صبا است، بلکه گواهی‌ست بر جایگاه بی‌نظیر پریسا در تاریخ موسیقی ایران.