توضیحات

نت سمفونی شماره ۴۰ ولفگانگ آمادیوس موتسارت
سل مینور
سمفونی شماره ۴۰ (موتسارت)
سمفونی شماره ۴۰ (KV ۵۵۰) در سل مینور در سال ۱۷۸۸ توسط ولفگانگ آمادئوس موتسارت ساخته شده‌است. این سمفونی گاهی اوقات به نام «سل مینور بزرگ» هم شناخته می‌شود تا از سمفونی شماره ۲۵ (یا «سمفونی سل مینور کوچک») که هر دو دارای تنالیته مشترک هستند، متمایز شود.
آهنگسازی
تاریخ تکمیل این سمفونی دقیقاً مشخص شده‌است. از آنجا که موتسارت در سالهای بلوغ‌اش فهرست کامل آثارش را تکمیل کرد، این اثر را در ۲۵ ژوئیه ۱۷۸۸ شروع کرده و طی آن سمفونی‌های شماره ۳۹ و ۴۱ را نیز به اتمام رسانده‌است. نیکلاوس هارننکور تصور می‌کرد که موتسارت این سه سمفونی را به عنوان یک کار متحد ساخته‌است اما با مشاهدهٔ دیگر موارد ثابت شد سمفونی شماره ۴۰ به عنوان یک اثر میانی، هیچ مقیاس مشترکی با یکدیگر ندارند. سمفونی شماره ۴۰ در دو نسخه متفاوت وجود دارد که هر دو نسخه توسط یوهانس برامس به دست آمده و در یکی از آنها برای کلارینت‌ها تجدیدنظر شده‌است و تنظیم مناسبتری در بادی‌های چوبی انجام گرفته است.
سمفونی در نسخهٔ تجدید نظر شده برای ۲ فلوت، ۲ ابوا، ۲ کلارینت، ۲ فاگوت، ۴ هورن و ارکستر زهی نوشته شده‌است.
این اثر در چهار موومان با تنظیم فرم مرسوم سمفونی در موسیقی کلاسیک (تند، آهسته، منوئه و تند) ساخته شده‌است.
آلگرو مولتو،
آندانته،
منوئه. آلگرتو – تریو،
فیناله. آلگرو آسای،
موومان اول شروع تیره‌ای با ویولاها دارد که توسط زهی‌ها در منطقه پایین صوتی همراهی می‌شود. تم اول بدین شرح است:

موومان دوم یک اثر شاعرانه در 6
8 و در گام سی بمل ماژور است. مثال خلاصه شده برای سازهای شستی‌دار:

موومان سوم منوئه است که خشمگین شروع می‌شود. ریتم آن سه‌ضربی است و در مثال خلاصه‌شده برای پیانو نشان داده می‌شود:

موومان چهارم با آکورد سه‌صدایی در تونیک شروع می‌شود و سیر صعودی دارد:

زمان اجرای این سمفونی به‌طور معمول ۲۵ دقیقه طول می‌کشد.