در این برگه به مرور آثار تکنوازی و گروه نوازی استاد ارسلان درگاهی نوازنده ی تار و سه‌تار قرار خواهد گرفت.
از جناب سید امیر احمدی موسوی برای ارسال این آثار سپاس گذاریم.
ارسلان درگاهی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ارسلان درگاهی در سال ۱۲۸۱ در تهران متولد شد. به دلیل علاقه به هنر، به مدرسه کمال الملک رفت. در سن پانزده سالگی یادگیری تار و سه‌تار را با درویش خان آغاز نمود و موفق به دریافت نشان تبرزین از وی شد. بعدها صفحاتی را با آواز قمرالملوک وزیری و تاج اصفهانی ضبط کرد و شهرت بسیار یافت. وی به دلیل اینکه نمی‌خواست ذوق هنری اش لطمه‌ای به شغل اداری اش بزند، از نام مستعار ” امیر ارسلان ” استفاده کرد. وی هیچگاه بصورت حرفه‌ای به موسیقی نپرداخت و بعدها به دلیل علاقه‌ای که به سه‌تار داشت، تار را رها کرد.
روح‌الله خالقی وی را مردی با ذوق، مؤدب، لطیفه گو، خوش محضر و دوست داشتنی معرفی می‌کند: ارسلان درگاهی موسیقی را نه برای جلب توجه، بلکه برای علاقهٔ ذاتی اش دنبال می‌کند و در عصری که بسیاری از هنرمندان به نام هنر، موسیقی را به ابتذال کشاندند، وی خود را از آنها جدا می‌گیرد و فقط در محافل آشنا و دوستان می‌نوازد.
ارسلان درگاهی سه‌تار آواز دشتی
۳۵ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – مرا به یاری‌ات ای دل امیدواری بود – آواز دشتی
۵۵ ارسلان درگاهی – سه‌تار – دستگاه ماهور
ارسلان درگاهی تار و تاج اصفهانی آواز ابوعطا
۱۷ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – دستگاه شور – هزار جهد نمودم
۲۳ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – آواز افشاری – روز وشب غصه و خون می خورم
بیات ترک قوامی ارسلان درگاهی سه‌تار ۱۳۳۶.
۵۰ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – تصنیف کشور دل – دستگاه ماهور
به گردش فروردین قمرالملوک وزیری و ارسلان درگاهی تار
۴۸ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – تصنیف به گردش فروردین، به یاد درویش‌خان- دستگاه ماهور
۵۴ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – دستگاه سه‌گاه
۳۷ قمرالملوک وزیری – ارسلان درگاهی – دی چو بگذشت به سر عشق بهاری دارم – آواز بیات ترک
